Vs. 2. (vide Müller. Dor. T.I. p. 155.): quippe quum expulsis Dryopibus Asine Argolidis non, ut Hermione, separata ab Argivorum republica fuerit, de Asine Argolica nunc cogitari non potest. Initium vero huius decreti factum est ab iis, quae Asinaei proposuerant: tum additur Hermionensium responsum. BYON Gorius vertit bovem: igitur ΒΟΥΝ legisse videtur, et ΒΥΟΝ operarum irrepserit vitio. Mirere sane unam tantum bovem offerre Asinaeos: sed qui Pausaniam inspexerit, Cereri apud Hermionenses plures quidem boves mactatas intelliget, sed non multas tamen, et aliam post aliam: unde fieri potuit, ut tantum una offerenda videretur Asinaeis. Μοχ φανερά est p. φανερόν. Paulo post τῷ Δάματρι τᾷ Mox Xovía correctio est Wesselingii ad Hierocl. Synecd. p. 647. Et nota Iota subscriptum: quod aliquoties omissum transcribentis incuria. Tum ante Χθονείων est lacuna, quam primum ita explebam: τῶν [θεῶν τῶν] Χονείων. Sed cur nunc Χθονείων (admisso ει) dictum, quum dicatur χθονία, Χθονίας? Neque in ceteris θεοὶ χθόνιοι memorantur, sed sola Δαμάτηρ χθονία. Haec eo deducunt, ut Xoveiwv sit nomen sollemnium, quae sint rà Xovela vocata, quum dea diceretur Χθονία, ut variat in talibus formis usus: etsi Pausaniae II, 55, 4. haec sollemnia dicuntur Χθόνια. Dicas autem Χθόνεια esse p. Χθονιεῖα, ut Ασκλάπεια p. Ασκλαπιεῖα. Mox ἐπαινέσαι dedi ut n. 1331. Καταχωρίσαι est referre, deponere. Τό[δε] τὸ δόγμα de industria scripsi, non τοῦτο [τὸ] δόγμα. Demiurgi magistratus sunt non Dryopum Asinaeorum, quod excidit Müllero Dor. T.II. p. 141. sed Argivorum Hermionensium, qui illos Argis attulerunt: vide nostra ad n.4. Ex eodem fonte manarunt Demiurgi Cnidiorum in pluribus titulis Cnidiis: nam Cnidii ab Argivis givis originem repetunt. Dein τοὺς δὲ λαΐναν dedi ex correctione Mülleri 1. c. T. II. p. 531. "Oσas na est ὅσας ἄν. In fine is scriptus est, quem constituerunt Thearodocum: nec deficit quidquam. Ad universum titulum cf. n. 1331. κα 1194. Hermionae ; ex schedis Fourmonti. ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΕΣΑΧΕΘ.ΕΑΛΕΧΙΑ ΤΑ ΔΑΜΑΤΡΙΤΑΙΨΟ ΝΙΑΙ ΕΡΜΙΟΝΕΥΣ HORΟΘΕΟΣEFRΛΑΣΑΤΟΑΚΛΕΙΟΣ ̓Αριστομένης [ν]έθ[ηκ]ε ̓Αλεξία Ωρόθεος ε[ι]ργάσατο ̓Αργεῖος. Hoc est ordine verborum vulgari: Αριστομένης ̓Αλεξία Ερμιονεὺς ἀνέθηκε etc. De altero ordine vocabulorum cf. ad n.25. et adde n.470. 1195. 1196. Memorabilis est huius tituli scriptura et satis antiqua. ΑΛΕΧΙΑΣΛΥΟΝΟΣΑΝΕΘΕΙ ΤΑ ΔΑΜΑΤΡΙΤΑΧΘΟΝΙΑ ΜΕΡΜΙΟΝΕΥΣ Pro E haud dubie E fuit; pro Η est E et vs. 4. Ο pro Ω; praeterea Y est Xi (cf. ad n. 4.), et Latino more hic et n.1195. X est Eĩ, ut n.4. +, quo Attici prisci litteram Xi notabant. Postremo vs. 4. (non vs. 1.) Gamma est ^, ut in Atticis ante Euclidem. Sed spiritus H vs. 4. incertus: malim enim Δωρόθεος legi; et F in EFRAAZATO vel in I mutandum, vel scribendum est FERAAZATO, cum littera Digamma, ut in voce Γέργον; idque potest aut Fηργάσατο aut Fειργάσατο recitari (de priore forma cf. n. 162.). Ceterum cf. n. 1195. ubi et orthographia prope eadem est et ordo verborum prorsus similis. 1195. Ibidem; ex iisdem. vs. 2. X muta in Y; vs. 3. init. U muta in spiritum H, qui n. 1194. in eadem voce neglectus est. Vs. 4. primum Σ pronunciatione duplicandum videtur (cf. ad n. 2.); Κρεσσίδας est a κρέσσων, ut ̓Αμεινίας ab ἀμείνων, Καλλίας a καλλίων. De ceteris vide ad n. 1194. ̓Αλεξίας Λύονος? ἀνέθηκε τῷ Δάματρι : τᾷ Χθονίᾳ Ἑρμιονεύς. Κρεσσίδας ἐποίησε Κυδωνιάτας. 1196. Ibidem; ex iisdem. Αριστοφάνης, Εὐμάριχος Αἰσχιόνα? τῷ Δάματρι Ερμιονεῖς. Cereri dedicant aliquid fratres Hermionenses Aristophanes et Eumarichus filii Aeschionae, si hoc nomen verum est. De structura vide ad n. 1194. 1197. Ibidem; ex iisdem. ΘΕΟΔΩΡΟΣΠΟΡΟΥΑΡΓΕΙΟΣΕΠΟΙΗΣΕ Α πόλις ὁ τῶν Ἑρμιονέων Νίκιν ̓Ανδρωνίδα Δάματρι, Κλυμένῳ, Κόρα. Θεόδωρος Πόρου Αργεῖος ἐποίησε. Νικίαν correxit Müllerus Dor. T.I. p.599. sed hoc non opus est. Νίκιs est nomen Hermionense Doricum p. Nικίας, ut Ψαύμις, Δεῖνις (p. Δεινίας) et multa alia nomina formatum: hinc est Νίκιν, ut Νίκιος n. 1205. ΞΕΝΟΤΙΜΟΣ ΠΟΛΥΚΛΕΟΣ pro quo Νίκιδος habes n. 1210. ubi Οἴκιος etiam videtur pro Οἴκιδος esse. Clymenus est inferorum deus cum Cerere Chthonia et Proserpina cultus Hermionae. De eius templo et alio loco eidem sacro cf. Pausan. II, 35. ubi v. intt. adde Lasum Hermionensem ap. Athen. XIV. p. 624. Ε. Δάματρα μέλπω Κόραν τε Κλύμενοιο ἄλοχον Μελίβοιαν, Philicum ap. Hephaestion. p. 51. ed. Pauw. Τῇ Χθονίῃ μυστικὰ Δήμ μητρί τε καὶ Φερσεφόνῃ καὶ Κλυμένῳ τὰ δῶρα, et titulos n.4og. 1199. 1220. 1198. Ibidem; ex iisdem. ΔΑΜΑΤΡΙΧΟΟΝΤΑΙ ΔΙΑΡΓΙΛΑΠΙΩΙ 1199. Ibidem; ex iisdem. ΠΙΚΛΥΜΕΝΩΙ. ΚΟΡΑΙΑΝΙ jcribe: Ὁ δεῖνα Δάματ]ρι : Κλυμένῳ ο Κόρα : ἀν[έθηκε. Ξενότιμος Πολυκλέος Δάματρι Χ[9]ονία, Διΐ Α[σκ]λαπίῳ. Ασκλαπίῳ s. ut alii scribunt Ασκλαπιῷ recte correxisse videtur Müllerus Dor. T.I. p. 399. 1200. Ibidem; ex iisdem. ΤΟΝΥΙΟΝ ΚΟΡΑΙ Τὸν υἱὸν Κόρᾳ. Fragmentum. Ibidem; ex iisdem. Edidit Caylus Rec. d'Antt. T. VI. P. III. tab. 60. 1. cf. p. 194. Titulus est in rudi capitulo columnae. ΔΑΡΧΙΠΡΟΣΘΕΑΡΙΣΘΕΑΡΙΔΑΣ ΚΑΛΛΙΣΤΩΕΥΑΝΔΡΟΥ Λ.? Αρχιππος, Θεαρίς, Θεαρίδας. Καλλιστώ Εὐάνδρου ἀνέθηκε. ΑΝΕΘΗΚΕ Titulus sepulcralis videtur: potest tamen etiam imaginum esse dedicatio. 1203. In eodem lapide, in cuius alio latere est n. 1223. qui titulus posthac videtur additus esse. Ibidem; ex schedis Fourmonti. In basi Hermionensi eadem in qua n. 1205. 1214. unde edidit Paciaud. Monum. Pelop. T.I. p. 100. in aere obscuro, quod etiam iis locis excusum, quos dixi ad n. 1214. N ΟΝΑΡΙΣΤΑΙΝΟΣ ΚΑΙ ΤΕΙΜΑΡΧΟΣΟΙΤΕΙΜΑΡΧΟ 5 ΥΚΑΙΑΡΙΣΤΑΙΝΟΣΑΡΙΣΤΑΙΝΟΥ ΕΡΜΙΟΝΕΙΣΕΚΤΩΝΙΔΟΝΑ ΝΕ ΘΗΚΑΝ Nullam hic titulus cum Sabinae titulo n. 1214. communionem habet, sed multo antiquior est; eidem deinde lapidi Sabinae statua imposita, quod Augustae honori non detrahebat. Paciaudus quidem hunc titulum ad Antinoum rettulit, atque eum ad hanc supplevit rationem: sed nullum remanet Antinoi vestigium, neque vs. 1. 2. quid scriptum fuerit, ex aere intelligi potest. Quae supersunt, accipe: Αρίσταινος καὶ Τείμαρχος οἱ Τειμάρχου καὶ ̓Αρίσταινος ̓Αρισταίνου Ερμιονεῖς ἐκ τῶν ἰδίων ἀνέθηκαν. 1205. In eadem basi, ex adverso tituli n. 1204. Hic titulus cum priore editus est ubi n. 1214. Est catalogus nominum muliebrium et virilium cum nominibus partim patrum partim matrum. ForΜηνο Ερμιόνα Ον[α]σικράτις Κλειοπάτρας? Ασι[ά]δης? Λεοντὶς Κλεοπάτρας, Βελτὶς Κλεοπάτρας, 5 Ανάξανδρος Πασι[κλέζος, Χ[οιρί]λος? Κλιναγόρου, Ἱεροκλέ[η]ς? Ολυμπιοδώρ[ου, Κ[λε]ιδίκας, Πύχνων Μύρτας, 10 'Póda? Σωσίστ [ρ]ατος Σ. . . . νου. tasse sunt nomina initiatorum mysteriis Cereris, et eorum, qui eos adduxerant, parentum. Cf. n. 1211. Νικοκλέα [Κ]ύδων Ονασίμου, [Ζ]ωπυρείνα Δαμοκλέας, Σωτηρίωνος, Απολλώνιος Ονά[σω]νος, Δροκύλος Κλιν[αγόρου], Πρῶτος Διογένεος, Ἑρμίας ̓Απολλόδωρος – – μου, Αγάθ[ω]ν Κλιναγόρου, Οὔδερμος?Κλεοκρατί[δ]ου, Διογένεος, Απολλώνιος Συρτονίκου, Εὐφροσύν[α] Κλιναγόρου, Θεοξένα Σωκρατίας, Νικίας ̓Ασία ̓Αλεξάνδρου, Κρατέα Φιλο[κρά]τ[ε]ος, Δαμοκράτ[ε]ος, όρου Φιλοκρατέα Απολλωνίας, Νουμή[ν]ιος Μνα[σ]ί[ω]- Λεοντὶς νος, Εὐκρατέας. Διονυσ Δρ[ό]μων Μεγακλέος, Απολλώνιος 5 MHNOAII...N . ΟΣ EPMIONAM ΟΝΕΣΙΚΡΑΤΙΕΚΛΕΙ ΠΑΤΡΑΣ ΑΕΙ.ΔΗΣΕ. ΛΕΟΝΤΙΕΚΛΕΟΠΑΤΡΑΣ · ΛΛ ОС ΠΡΟΜΙΟ ΕΥ.. ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣΟΝΑΓΟΝΟΣ ΔΡΟΚΟΛΟ-ΚΛΙΝ. ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΕΔΑ.Ο.ΜΟΥ ΑΓΑΘΟΝΚΛΙΝ ΑΓΟΡΟΥ 5 ΑΝΑΞΑΝΔΡΟΣΠΑΕΙΠΑΤΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΕΕΥΡΟΝΙΚΟΥ ΕΥΦΡΟΣΥΝΚΛΙΝΑΓΟΡΟΥ 10 ΒΕΛΤΙΣΚΛΕΟΠΑΤΡΑΣ ΟΡΟΥ ΦΙΛΟΚΡΑΤΕΑΑΠΟΛΛΩΝΙΑΣ ΝΟΥΜΗΙΧΠΟΕMNANIONOΣ ΛΕΟΝΤΙΣ ΤΑΛ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΕΛΙ... Ο.Α.Ο EYKPATEAC INSCR. GR. VOL. I. |