In basi inter rudera Asclepiei (Hiero); edidit Chandlerus Inscr. II, 140. p. 81. Magis mutilatum titulum praebent schedae Villoisoni, ex quibus tamen vs. 5. primam litteram addidi.

1170.

Ibidem in basi statuae; ed. Chandler. Inscr. II, 139. p. 81. Deficiunt octo versus, quos editor legere non potuit.

Epidauri repertus titulus primum editus est in Diar. Erudit. Florent. T. V. P. II. p. 254. et hinc a Corsino Nott. Gr. Append. Diss. IV. p. LXXIII.

Prope Ligurio, haud procul a via quae Naupliam ducit. Ed. Chandl. Inscr. II, 145. p. 82.

Inter rudera Asclepiei permagnam Villoisonus inscriptionem vidit, cuius haec tantum verba in schedis posuit, quod cetera legere non potuit:

Inter rudera Asclepiei, quo loco fons a Pausania II, 27, 6. commemoratus fuisse videtur Clarkio editori Itin. P. II. S. II. p.626. Fragmentum.

Ibidem ubi n. 1176. Ed. Chandler. Inscr. II, 144. p. 82. Pouquevill. T. IV. p. 143. Vidit etiam Villoisonus in basi statuae.

ΑΦΑΙΣΤΟΥ
TX

Sic Chandl. Sed pro TX Pouquev. habet XAIPE idque uno versu cum prioribus comprehensum. Contra Vill. omittit illud TX, et vocem XAIPE in alio lapide sepulcrali, eamque solam, inscriptam docet. 1180.

Prope Ligurio (haud dubie inter rudera Asclepiei); Chandler. Inscr. II, 142. p. 82.

ΑΙΔΙΟΣ ΕΥΤΥΧΟΣ

ΥΠΕΡ ΤΗΣΘΥΓΑΤΡΟΣ

ΑΙΔΙΑ ΣΑΚΙΔΕΙΝHC

Αἴλιος Εὔτυχος ὑπὲρ τῆς θυγατρὸς Αἰλίας Ακιλείνης.

1

Ad Thamala s. Damala, prope rudera Troezenis, in ruinis ecclesiae, in basi rotunda. Initio vs. 2. litterae quasi dedita opera deletae sunt, credo quod erraverat lapicida. Ed. Chandler. Inscr. II, 154. p. 8o. Est etiam in schedis Fourmonti, sed inter Hermionenses titulos.

5

ΟΙ ΑΛΕΙΦΟΜΕΝΟΙ

ΘΕΥΔΩΡΟΝ

ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΠΠΟΥ

ΤΟΥ ΑΥΤΩΝ
ΕΥΕΡΓΕΤΑ

« Οἱ ἀλειφόμενοι. Θεύδωρον τοῦ Καλλίππου τοῦ αὐτῶν εὐεργέτα. Τοῦ ante Καλλίππου offendit; vide tamen ad n. 43. et Addenda ad eundem titulum extr. Statuam ponunt gymnasii socii Theodoro, credo ephebo, ex Callippo genito, qui Callippus quod illos beneficiis affecerat, illi eius honorant Glium. Alius est Theodorus n. 1187. nam hic titulus et scriptura et dialecto docentibus multo quam n. 1187. antiquior est. 1184.

Vs. 1. dedi ex Fourm. Male Chandl. ΑΛΕΓΟ ΜΕΝΟΙ. Vs. 2. Fourm. ... ΘΕΟΕΥΔΩΙΟ. Vs. 4. 5. litterarum positum ex Fourm. fide paulum immutavi.

In columna marmorea prope ecclesiam Palaeo-Episcopi, ex ruderibus Troezenis. Ed. Dodwell. Itin. T. II. p. 270. Litterarum formas accuratius dedi ex schedis Fourmonti, qui titulum inter Hermionenses dedit intemeratum.

Ad Thamala in ecclesia prope veterem Troezenem, in basi. Ed. Chandler. Inscr. II, 136. p. 81. In schedis Fourmonti extat inter Hermionenses titulos.

ΑΥΤΟΚΡΑTOPAKAI CAPALAY

ΡΗΛΙΟΝ ΑΝΤΩΝΕINONCE BACTON7 ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ KAI CAPO λεεπτιΜΙΟΥ 5 ΣΕΒΗΡΟ ΥΠΕΡΤΙΝΑΚΟΣ CEBACTOΥ ΥΙΟΝ ΗΠολι

.

10

ΤΟΝΝΕΙΚΗ ΤΟΝ ΕΠΙΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΤΗΣ Πολε ΟΙ ΓΕΛΛΙΟΥ ΤΟΥ ΑΦΡΟΔΕΙ

CIOY

...

A plerumque, non A esse docet Chandl. Syllab. unde id dedi. Vs. 4. alterum C uncis, quibus includit Chandlerus, exemi secundum Fourmontum. Vs. 7. utrumque apographum consentit.

1

·· Αὐτοκράτορα Καίσαρα Μ. Αυρήλιον ̓Αντωνεῖνον Σεβα στόν, Αὐτοκράτορος Καίσαρος Δ. Σεπτιμίου Σεβήρου Περτίνακος Σεβαστοῦ υἱόν, ἡ πόλις τὸν [ἀ]νείκητον, ἐπὶ στρατη τοῦ τῆς πόλεος? Γελλίου τοῦ ̓Αφροδεισίου. Statua Caracallae Augusto, vivo patre, posita. Vs. 7. ΝΕΙΚΗΤΟΝ nullo modo ferri potest, nec NEIKHTHN verisimile est. Fuit credo ΑΝΙΚΗΤΟΝ. Cf. n. 1215-1218. 1186.

Ibidem in ecclesia ruinosa, basis statuae inversa τὴν ἁγίαν τράπεζαν sustinens. Ed. Chandler. ibid. 157. Fourmontus quoque habet probe transcriptum, sed inter Hermionenses inscriptiones..\.

ΓΝ ΚΟΡΝΗΛΙΟΝΤΙΒΕΡΙΟΥ ΙΟΝ
ΦΑΒΙΑΠΟΥΛΧΡΟΝΧΕΙΛΙΑΡΧΟΝ
ΛΕΓΔ ΣΚΥΘΙΚΗΣ ΔΥΑΝΔΡΩΝΑΝΤΙ

Litterarum formas dedi ex Chandleri textu et Syllabo: € tamen non constanter scriptum esse docet; sed Fourm. id habet constanter, excepto vs. 1. CTPATHFONENKOPINOWEYOHNIAC Quae ex Fourm. dedi, haec sunt: vs. 3. AY (Chandl.

5 ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΝ ΑΓΝΟΘΕΤΗΝ, KAICAPH WNNEPOYANHWNTPAI

ΑΝΗWNΣΕΒΑΣΤΗ ΓΕΡΜΑ

NIKHWNAAKHWNKAIICOMI

: WNKAIKAICAPHWNKAIAEWNO.

AK), vs. 4. ultimum N (quod Chandl. supplevit),
vs. 5. ΛΗΤΗΝ (Chandl. ΛΕΤΗΝ) et in fine siglum;
vs. 7.
C (Chandl. Σ), vs. 14. lineolae supra positae.
Γν. Κορνήλιον Τιβερίου υἱὸν Φαβία Πουλχρον, χειλί
αρχον λεγ. δ'. Σκυθικῆς, δύ ̓ ἀνδρῶν, ἀντιστράτηγον ἐν
Κορίνθῳ, εὐθηνίας ἐπιμελητήν, ἀγωνοθέτην Καισαρήων Νε
ρουανήων Τραϊανήων Σεβαστήων Γερμανικήων Δακήων, καὶ
Ἰσθμίων, καὶ Καισαρήων, καὶ ἀγωνοθέτην Σεβαστείων
Ασκληπείων, καὶ στρατηγὸν καὶ γραμματέα τῶν ̓Αχαιῶν,
καὶ ἀρχιερέα καὶ ἐπίτροπον Καίσαρος, Γν. Κορνήλιος Φιλί
σκος τὸν αὑτοῦ φίλον, ψηφίσματι βουλῆς.

1

Tituli aetas priori suppar videtur. Legio IV. fuit Caesaris eiusdemque Procurator. Ludis praeScythica Dionis aetate in Syria agebat: eius tribu- fuit quattuor, Caesareis Caesari Nervae Traiano nus fuit hic Cornelius, cuius dignitates deinceps, Augusto Germanico Dacico dicatis, Caesareis aliis, ut solet, ex ordine temporis recensentur. Vs.3. Isthmus, Augustalibus Asclepieis. Primi possint eo AKANAPWN Chandlero interprete est vicesimae deducere, ut titulum Traiano Imp. scriptum putes; quartae virorum, mirifice. Unice verum est av sed huic argumento non confido. Asclepiea șunt Squv, duumvirum: quamquam qualis hic duumvir Epidauria, quae tum simul Caesari dicata esse visit, nescio. Cave vero ne de decemviro cogites: dentur: in quibus cur vox aywvodérny iterum pocerte ▲K vix potest denarium numerum designare. sita sit, non liquet. Fortasse priorum trium ludoMox Propraetor Achaiae factus est (cf. n.1133.); rum agonotheta simul creatus erat, et deinde seorquo munere quum fungebatur, videtur annonae cu- sim Asclepieorum: unde potuit vox ȧywvodéτnv rerator in Achaia, ludorum plurium agonotheta et prae- peti. Mira etiam differentia formarum Kaagwv Netor ac scriba Achaeorum fuisse; postremo Pontifex govavýwv etc. et deinde eBaσTeiwv AσxλnTeίwv.

Prope rudera Troezenis lapis ecclesiae muro infixus. Edidit Chandler. Inscr. II, 155. p. 8o. atque inde Brunck. Lectt. p. 287., Anal. ed. Lips. T. IV. p. 193. (cf. Iacobs. Animadv. T. III. P. II. p. 46.), Tacobs. Anthol. Palat. Append. Epigr. n. 299. Ex je Cockerelli schedis dedit deinde Walpol. Trav. p. 565. qui non recte Epidauri ponit. Fourmontus habet inter Hermio nçnses titulos. ΠΙΤΟΕΙΔΑ ΘΕΟΔΩΡΟΝ ΕΠΕΙΠΟΛΙΝΗ ΕΞΗΓΕ

ΠΕΥΚΑΛΙΜΟΙΕΑΓΑΝΗ ΜΗΔΕΕΙΠΡΟCTALIHC

ΝΑΙΜΗΝ ΚΑΙ ΚΤΕΑTECCINΕΠΕΙΛΙΠΕΠΑΙΝΕΜΕΣΘΑΙ
ΑΡΓΥΡΟΝΕΣ ΓΕΝΕΗΝΠΑ ΑΝΕΠΕΓΓΟΜΕΝΗΝ

Litterarum formas dedi ex Fourm. et Chandl. Vs. 1. Fourm. habet W; sed Chandl. quod dedi, Ibid. Chandl. in fine HEE, Fourm. Cock. quod dedi. Vs. 3. Chandl. KTEATEITHN, Fourm. Cock. quod dedi. Vs. 4. extr. Cock. NËN, Fourm. Chandl. NHN.

Alius est n. 1183. Pitthidae sunt Troezenii a Pelopis filio. Post Ocódigov supple åvéornoav. 'HénσE correxerunt iam Jacobs et Porson. Advers. p.35. ed. Lips. laudatis locis Nicandr. Alex. 102. Coluth. 245. Vs. 3. Chandl. correxit TeaTIOτov, quod vertit possidendum: unde vox in lexica migravit. Sed dead legendum κτεάτεσσιν. Construe ἐπεὶ πόλιν ἠέξησε μή δεσι καὶ κτεάτεσσιν: quippe quum pecuniam reliquerit

A

καὶ ναὶ μὴν καὶ κτεάτεσσιν· ἐπεὶ λίπε πᾶσι νέμεσθαι τοις omnibus distribuendant in omnia saecula. Duplex hoc Αποτελεῖ ἀργυρόν ἐς: γενεὴν πᾶσαν ἐπεσσομένην.

Theodorum intellige Achaeorum ducem, cuius laudes celebrat etiam n. 373. florentis saec. IV.

et diversum el etsi non elegans est, tamen unice
vera videtur haec ratio. TYAMOT}{
YOULA DA
D2A JO

!

ADTAX

In insula Calauria (Poro) ad Palatia, in basi statuae marmorea. Ex scholiis Cyriaci ad Strabonem a Langermanno acceptum titulum edidit Reinesius Synt. Inscr. Cl. III. n.87. p.336. atque ex lapide Chandler. Inser. II, 131. p. 80. Postremo ex Strabonis Ms. Eton. cui in ora adscripti ex Cyriaci scholiis sunt, dedit quattuor priores versus Falconer. ad Strab. T. I. p. 542.

fl

num (Chandl. mutilum praebet), vs. 5. KA, vs. 6. I, vs. 7. KAI et ultimum E. Vs. 2. Reines. solus C p. OZ. Vs. 4. Reines. ANEOHKEN: sed omisit ceteros eius versus ductus; ut putes N esse ultimam litteram vocis Evexev, quam ipsam littéram, ut dixi, ex Cyr. plenam dedi. In Ms. Eton. tamen plene legitur ΑΝΕΘΗΚΕΝΑΡΕΤΑΣΕΝΕΚΕΝ. Ego retinui Chandleri ANEOHKE.

Βασιλ]ῇ Εὐμένεα βασιλέος Αττάλου ἃ πόλις ἃ τῶν Καλαυρεωτῶν ἀνέθηκε ἀρετᾶς ἕνεκεν καὶ εὐεργεσίας τᾶς εἰς τε [τ]ὸν Θεὸν καὶ αὐτὴν καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας. Intellige Eumenem II. regem Attali I. regis f. (Olymp. 145, 4.-155, 3.): v. ad n. 122. Osov, Neptunum.

1189.

Ibidem, quantum intelligi potest, in monasterio Tys Пlavayias; ex Chandler. Inscr. II, 132. p.80.
ΕΛΕΝΟΣΕΥΤΥΧΟΥΜΙΛΗΣΙΟΣ Ελενος Εὐτύχου Μιλήσιος, ΓΕΛΟ

In insulae Calauriae oppido Poro, in muro ecclesiae; ex Chandler. Inscr. II, 133. p. 80.

ΚΑΤΑΙΩΝΙΟΥΔΙΑΜΟΝΗ Τ
ΥΤΩΝΑΗΤΤΗΤΩΝΑ [ΤΟΚΡΑΤΟΡΩΝ....
OCC ΤΡΑΤΗΓΙOCOCO CΤΡΑΤΟΥ
VIEPIATHCCEBACTHC Ε[ΑΣΕΞΑΤ

5 ΑΞΙΑ CICYKOCMANMΕΤΑΤΩΠΡΕΠΕ ξίας εἰς εὐκοσμίαν μετὰ τῷ πρέπ]οντι κόσμῳ ἐκ θεμελίων ΟΝΤΙΚΟΣ ΕΚΘΕΜΕΛΙΩΝ ΑΝΗΓΕΙΡΕ ανήγειρε. Pro μετὰ debebat σὺν esse.

Methanae prope Troezenem in marmore, quod in mari iacens non potuit integrum legi. Dodwell. Itin. T. II. p. 282.

In arce Methanae in ecclesia dilapsa, in marmoris glauci tabula. Dodwell. Itin. T. II. p. 283.

1193.

Hermione nunc Castri vocatur: ubi haud paucas inscriptiones repperit Fourmontus. Primam tamen et inscriptiones n. 1204. 1205. 1214. Fourmontus non vidit, quippe quae ante eum ex Peloponneso semotae erant: et prima quidem dicitur in Sicilia delituisse, edita primum ex schedis Petri Victorii a Gorio inter Inscr. Don. Class, IV. n. 9. p. 137. et hinc a Murat. T. II. P. DCVII. 1. et a Castello Inscr. Sic. VIII, 4. p. 89. Tractavit etiam Rosius Inscr. p. 287.

[Textum vide in pag. seq.]