1080. Visaeae in pariete castelli. Ex schedis Vernonii edidit Taylorus ad Demosth. de fals. leg. p. 459. ed. Reisk. minusculis; deinde Villoisonus Act. Acad. Inscr. T. XLVII. p. 536. 337. ex quo patet iuxta positos esse duos hos titulos. Ex Tayoro petierunt Brunck. Nott. ad Theogn. vs. 751. p. 296. Iacobs. Paralip. Anthol. II, 20. p. 770. Anthol. Palat. App. n. 163. Litterarum formas a Villoisono mutatas dedi ex schedis Fourmonti. Habet etiam Osann. Syll. II, 45. A. Y LE EKEENEHCNEPIBTONAANYATWINKYNAPXWN NPOPONEWCMETAPHECAEIMNHCTOICENIEPCOIC100 B. NANTHAOYTAPXOIOKA€OCANTHAETE6AYMA ΠΑΝΤΗΔΕΥΝΟΜΙHΣΕΥΧΟΣ ΑΠΕΙΡECION YIEOCEY...IOTOTONAAKAOOOYNAETHPEC ΠΟΛΛΩΝ ΑΝΤΑΓΑΘΩΝ ΑΜΦΙΔΙΚΗΣΤΕΜΕΝΕΙ A. vs. 1. extr. Fourm. habet quod dedi; Vil- Duo sunt epigrammata: ea tamen ante Villois. KYAPX .... Vern. nat Tapywv (K sive & est xaí). Vs. 3. Fourm. META etc. cetera Fourm. sine ullo vitio praebet. Vs. 4. Vill. AAEINEH: sed in altero consentiunt Fourm. Vern. B. vs. 1. extr. Vern. Javμa, Fourm. AYN, Vill. OAY... Vs. 3. Vill. YEOCEY... IOIOTONAAKAOOOY; Fourm. VIEOCEY.. IOIOTONAAKA÷OY, Vern. UlEos Eu4010 Toν AλxαDɛou. Fourm. etiam ultimum C omitit. Vs. 4. Fourm. TEMENl, Vill. TEMEN .... A. Ἐκ γενεῆς περίβωτον ἀπ ̓ ἀνθυπάτων καὶ ὑπάρχων B. Πάντῃ Πλουτάρχοιο κλέος, πάντη δέ τε θαῦμα, πάντῃ δ ̓ εὐνομίης εὖχος ἀπειρέσιον, viéos EO.... oo, Tor Aana Soou vaerpes πολλῶν ἀντ ̓ ἀγαθῶν ἀμφὶ Δίκης τεμένει. lois. perperam in unum commista erant: iis ho noratur Plutarchus quidam, cuius maiores fuerant proconsules et praefecti provinciis. Sane Plutarchus Chaeronensis provinciae praepositus est, de qua re cur dubitetur, nulla idonea affertur causa: sed hic, de quo titulus, non praefectus nec proconsul fuisse dicitur, sed descendere a talibus: quo minus de Plutarcho Chaeronensi cogitandum; sed credo de uno ex eius posteris. Quae Villois. de hac re dicit, ea aeque atque annotata ab alio academico addita, confusa sunt. Patris nomen incertum est; potest scribi EOruxiouo, EduEvioro, ESUuote : Evgíolo nihili est. De Alcathoo Megarico heroe pervulgata omnia; quae cui libeat ap. Villois. reperiet. B. vs. ult supple, avéornoav, quod omittitur sexcenties; durior tamen ea omissio in relativa structura. Megaris; ex schedis Fourmonti. Post perfectos nostros commentarios edidit Osann. Syll. II, 49. qui in plures emendationes incidit, quas ipse feceram. EPKOAIONTONENAPXONAIITH CAN METAPHC ... ACTEAKAIBOYAACMATOPGNCOO TH Epronuon Tou erapyon [averr]nrar Meyapm[e]s, arree nai Bounds [dvr Epopav capin.. Titulus videtur quarti fere. saeculi esse. Vs..2. ¿vv incertum. Vs. 3. dedi rógov Nuupuv, hoc est aquaeductum, quem restituit, haud dubie etiam balneis inservientem, quae postea quidem restituit Diogenes Comes (v. Christianum titulum ap. Chandl II, 130. p. 79.0. Os. Napais vult. Idvr popav est Osanni. Ceterum in emendando epigrammate prope omnes. retinui Fourmontiani exempli apices; sed Fourm. ut solet, plures litteras omisit. 1082. Megaris in lapide. Edita haec sunt ap. Cyriac. p. xvII. n. 123. et ex suis schedis a Murat. T. II. p. DLXXI. 3. cum absurda explicatione. Dedi dispositionem textus Muratorianam. Ibidem ubi n. 1080. ex schedis Villoisoni, qui memorat Act. Acad. Inscr. T. XLVII. p. 339. Ex iisdem dedit Osann. Syll. p. 292. ΧΙΣΝΙΟΥΘΥΓΑΤΕΡΑ ΚΑΙΥΠΤΗΔΕΠΟΑΠΠΗ Videtur sepulcralis titulus esse. Vs. 1. est Juγατέρα. Vs. 2. videtur fuisse τῷ ἱερωτάτῳ ταμιείῳ εὐ.ΙΤΗΛΗ ΑΝΑΣΤΑΤΩΚΑΜΙΟΥΕΥΘΙΣΔΗΝΑ θύς? δηνάρια etc. ex usu huius formulae frequen tissimo, nisi quod sus insolens. 1086. In agro Megarensi; ex schedis Fourmonti, unde petiit etiam Osann. Syll. II, 53. Ego dedi Bekkeri apographum. ΥΠΟΣΩΤΗΡΙΑΣ. ΚΛΙΜ. . . . HC... ΝΤΟΥΛΙΚΑΙΟΥ .. ΤΩΝΔΗ ΠΟΤΩΝ ΤΗΣ. . . . .YNE.Η ΦΛΙΑΡΚ . . . . 10 ΚΑΙ ΦΛΙΟΝΩΝΟΥΚΦΑ'. .YNE.HCOɅIAPK. ΠΕΟΥΧΩΝ ΑΥΓΓΓΔΙΕΤΥΠΟΟΟΝ. . ΕΙΚΣΙΠΩΛΗΝΙΟ 5 ΠΟΛΕΩΝEIΣTAYTONCYΝΕΛΘΕ ΕΝΤΗΚΟΡΙΝΟ ΤΟΕΙΕΠΙΤΟΥΛΑΜΚΜΕΓΑΛΟΠΙ ΠΕΣTATA ΝΘ T OIIMHT ΑΡΙΟΥ 10 ΧΡΗΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝΚ ΤΕΝΝΟΡΡΕΟΠΡΑΙΠΟ CITIANNEINN ΤΕΤΚΚΤ " Qui noverit formulas titulorum, intelliget initio haec scripta fuisse, in quibus ea, quorum ne vestigium quidem superest, uncis includo: Ὑπὲς σωτηρίας καὶ ν[είκ]ης [καὶ αἰ]ωνίου διαμον[ῆς] τῶν δεσποτῶν τῆς [οἰκο]υμέ[ν]ης. Deinde Imperatores designantur tres, Occidentis et Orientis, quorum nomina perspexit Sanderus: Φλ. ̓Αρκ[αδ]ίο[υ] καὶ Φλ. Ονω[ρίζου κ(αὶ) Φλ. [Θεο]δοσ[ί]ο[υ] ν[εωτέρου]. Post Φλ. ubi est vel l, fuit nota, exempli causa y ut vs. 6. Deinde ni fallor fuit: [τ]ῶν [αὐτοκρα]τ[όρων ]εούχων Αὐγγγ. (Αὐγούστων). Postea videtur διατυπωθὲν fortasse Πωληνίῳ. Tum quae sunt vs. 5. 6. nescio ad praescripta pertineant an ad verba decreti ipsius, Vs.5. habes πόλεων εἰς ταυτὸν συνελθε[ῖν] ἐν τῇ Καὶ esse, et P. 165. ρίνθ[ῳ, ubi proconsulis sedes. Vide de procon- sito limitaneorum militum, qui noti sunt ex Notitia Megaris, in D. Demetrii; ex schedis Fourmonti. ...... JA Megaris ad aedem D. Athanasii. Ed. Spon. Misc. erud. antiq. X, 27. p. 330. Varietatem lectionis ad Sponii exemplum dedit Litterarum formas dedi ex Fourm. Chandl. et ex illo etiam interpunctiones retinui, quas non videtur de suo addidisse. Vs. 1. Spon. ΔΕΜΥΛΑΣ, Fourm. ΔΗΜΥΛΛΣ, Chandl. quod dedi. Vs. 1. Δημυλᾶς Πρείμου καὶ Ζωπυρᾶς κατεσκεύασαν ἑαυτοῖς ἡρῷ[ο]ν. ἔχειν δὲ ἐπίβασιν Ζηνᾶς καὶ Εἰσίας ὄντ[ας] ἀδελ φούς, καὶ Δημητρίαν. Voluerunt Ζηνᾶν καὶ Εἰσίαν. Ob Sponii nugas addo interpretationem: Demylas Primi filius, et Zopyras fecerunt sibi heroum; habere autem aditum Zenam et Isiam fratres corun, et Demetriam, sc. iubent, constituunt. In via Scironia in confiniis Corinthiae et Megaricae terrae, ad portam Scironiam in lapide magno candido. Ex schedis Guil. Gellii misit Rosius. Ed. etiam Clarkius Itin. P. II. S. II. p. 765. ΟΔ ΠΟΙΟΝ ΑΘΗΝΑΩΙΟΙ Vs. 1. litterae ΟΔ ex solo Cl. sunt, qui vs. 2. ΟΙΟΝΑΙΑΘΩΝΔΩΙΟ. Cetera obscurata sunt. 1 7 PARS QUARTA. INSCRIPTIONES PELOPONNESIACAE. SECTIO PRIMA. CORINTHUS, SICYON, PHLIUS. 1102. Corinthi, prope portam Teneaticam, in lapide semicirculari, inter rudera duorum aedificiorum magnorum. Ed. Pouquevill. Itin. T. IV. p. 26. Olim in Isthmo, ubi transcripserunt Spon. Itin. T. III. P. II. p. 225. Misc. erud. antiq. X, 111. p. 363. Wheler. Itin. p. 438. (unde Murat. T.I. p. cxxxvII.), Melet. Geogr. p. 383. hic minusculis. Sed duos ultimos versus, qui sub terra latuisse videntur, primum ex lapide, quem habebat, edidit Maffeius Mus. Veron. p. xxxix. Lapis a Maffeio illi Museo illatus. ΠΛΙΚΙΝΙΟΣ ΠΥΑΙΜ ΠΡ€ICKOC 5 ΒΙΟΥΤΑ ΚΑΤΑΛΥΣΕICTOICΑΠΟΤΗΣ ΠΡΟΣΚOΣMHMACIΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΑΓΙΣΤHPION ΒΟΛΟ ΚΑΙ ΠΡΟΝΑΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΝ ΚΡΙΤΗΡΙ 15 ΠΕΡΙΒΟΛΟΝΤΗCIEPAC ΑΠΗ ΚΑΙΤΟΥΣΕ ΑΥΤΗ .20 ΔΙΑ |