Oldalképek
PDF
ePub

1068.

ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ

Megaris in sacello quadrato sine tecto, trium tantum pedum altitudine, in duobus lapidibus ad dextram et sinistram introeuntis; eo fere loco, ubi olim porta per quam ad portum ibatur. Ed. Spon. Itin. T. III. P. II. p. 221. et formis tituli litterarumque accuratius repraesentatis Misc. erud. antiq. X, 102. p. 364. cum notis copiosis. Ex hoc Gronov. Thes. A. Gr. T. VII. p. 869. Vitiosius dedit Wheler. Itin. p. 433. quem sequitur Murat. T. II. p. DCXLVIII. I. Particulam inde decerptam ex Spon. et Murat. dedit Corsin. F. A. T. II. p. 113. Praeterea habent Meletius Geogr. p. 547. (εἰς τὴν εἴσοδον τινὸς ποτὲ ναοῦ) minusculis et mutatis partium locis, Pocock. Inscr. ant. 1. c. p. 65. n. 6. 7. Varietates lectionis ad Sponii Misc. attulit Chandlerus Syllab. p. xxxi.

[blocks in formation]
[blocks in formation]

ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ Γ
ΗΡΑΚΛΕΙΑ
ΕΝΘΗΒΑIC

Ι.

ΠΥΘΙΑΕΝΣΙΔΗ· Β·

ΠΥΘΙΑΕΝΠΕΡΓΗ Δ

[blocks in formation]

ΠΥΘΙΑΕΝΜΕΙ

ΛΗΤΩ

ΠΥΘΙΑΕΝ ΜΑΓΝΗ
CIA

5 KOINAACIACEN

ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ
AKTIAENNEIKO
ΠΟΛΕΙΒ ·

ΠΥΘΙΑ ΕΝΘΕΣΣΑ
ΛΟΝΕΙΚΗ

ΑΣΚΛΗΠΙΔΕΙΑΕΝ
ΕΠΙΔΑΥΡΟ

Dispositionem tituli dedi ex Spon. Misc. consentiente Poc. nisi quod versus quosdam reductiores habet, contra quam Spon. et Whel. Formas litterarum ex Spon. Misc. et partim ex Chandl. repraesentavi, qui nihil praeterea novi attulit, sed cum Spon. consentit, notas tantum numerales quas dam deesse addens, quae apud Poc. servatae sint. Ceterum ubi nihil annoto, sequor Sponium. Whel. ut plurimum Γ pro Π habet; ceterum in omnibus fere lectionibus cum Sponio consentit, exceptis vitiis quibusdam et omissis numeris; quae annotare putidum. I, vs. 1. Melet. Τροφώνια. Vs. 3. idem omittit B (cum Spon. Itin.) et habet Ἐλευθέρια, et vs.4. Πλαταιαῖς; Spon. Itin. ΠΛΑΤΕΙΑΙΣ, ceteri quod dedi. Vs. 5. 6. Spon. Misc. €Z APгOC AC ΠΙΔΑ, Itin. ΕΙΖ etc. Melet. τὴν εἰς ̓́Αργους etc.

[blocks in formation]

5

Sed Chandl. testatur esse : Poc. ΤΗΝΕΖΑΡΓΟΥΣ ΑΣΠΙΔΑΓ, quod mutato Z in i recepi, ut debet. Whel. ΤΗΝ ΕΥΖΑΡΤΗΣ etc. in quo haesit Muratorii imperitia. II, vs. 1. Melet. Πύθεια. Ibid. extr. r addidi ex Poc. Vs. 3. Melet. Πύθεια ἐν Μαγν. deinde Θεσσαλονίκη. Vs. 5. vulgo KOINA; Poc. ΚΟΙΝΟ, quod etsi non prorsus incorruptum, tamen ex vero natum esse potest, ut fuerit κοινόν. Dicitur enim κοινὰ ̓Ασίας et κοινὸν ̓Ασίας νικᾶν. Vs.6. Poc. ΦΙΛΑΔΕΛΦΙΑ. Vs. 7. Melet. Νικοπόλει. Nomen victoris alio loco statuae adscriptum erat, quam sustinebat horum lapidum alter: in hoc Sponius vidit vestigia pedis, qui olim lapidi insistebat. Monumentum videtur in gymnasio positum fuisse, ad portam Nymphadem (Pausan. I, 44, 3.); haec enim est, per quam ad portum itur. Ludi hi sunt:

Πανελλήνια

ἐν ̓Αθήναις.
Ελευσίνια

ἐν ̓Αθήναις γ ́.
Ηράκλεια
ἐν Θήβαις.
II.

Πύθια ἐν Σίδη β'.
Πύθια ἐν Πέργῃ δ'.
Πύθια ἐν Θεσσα

λονείκῃ.
Ασκληπίδεια ἐν
Ἐπιδαύρῳ.

Τροφώνεια

ἐν Λεβαδεία β'. Ελευθέρεια

ἐν Πλατεαῖς. Τὴν ἐξ Αργους

ἀσπίδα γ'.

Καπετώλια ἐν Ῥώμη γ'.

Αθηνᾶς Προμάχου

ἐν Ῥώμη δ'. Εὐσέβεια ἐν Ποτιό

λοις.

Σεβαστὰ ἐν Νεαπόλει.

5

5

[blocks in formation]

Megaris. Ed. Pocock. Inscr. ant. P. I. c. 5. s. 7. p. 63. n. 5. Nos ex schedis Villoisoni auximus.

[ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small]

Plures sunt eiusdem, ut videtur, lapidis tituli; qui in dextera parte est, auctus a nobis est litteris ΗΒΟΥΛΗΚ, ex schedis Villoisoni, qui solam hanc dexteram partem habet: Η βουλὴ καὶ ὁ δῆμος Ιουλίαν. Plura haud dubie desunt. Videtur autem Iulia Augusti uxor intelligenda esse, quae olim Livia. In sinistra parte habetur Απόλλων]ι προστατηρί[ῳ ἡ βουλὴ καὶ ὁ] δῆμος τ[ῶν] Μ[εγαρ]έω[ν. De illo Apolline Megaris culto v. Pausan. I, 44, 2. In ceteris habes fragmina nominum subscriptorum:

[merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors]

1071.

Megaris in ecclesia B. Virginis (Παναγίας) in pariete, secundum schedas Fourmonti et Villoisoni; supra collem, circa quem aedificatum est oppidum, secundum Spon. Misc. erud. ant. X, 15. p. 327.

[ocr errors][merged small][ocr errors]

Vs. 1. post NEPNA Spon. male addit KAI; de Druso Tiberii Imperatoris filio. Sed nec pater ibidem in fine Vill. omittit, KAI, quod servant Spon. Fourm. Vs. 2. extr. Fourm. KA - - -, Vill. KAI, Spon. ΚΑΙΣΑΡΟΣ, quod haud dubie de coniectura dedit; neque id ferri potest. Vs. 3. Spon. ΓΕΡ MAN - - -, Fourm. ΓΕΡΜΑ... NI - - -, Vill. ΓΕΡ ΜΑΝΙΚΟΥ. Scripserit aliquis, adoptata vs. 2. lectione ΚΑΙΣΑΡΟΣ: Νέρωνα Κλαύδιον Καί[σαρα Δροῦσον] Γερμανικόν, Τιβερίου Καίσαρος Σεβαστοῦ Γερμανικοῦ υἱόν, INSCR. GR. VoL. I.

ΝΙ

nec filius unquam Germanicus vocatus est, licet res in Germania gesserit uterque. Legendum: Νέο ρωνα Κλαύδιον Καί[σαρα Δροῦσον] Γερμανικόν, Τιβερίου Κλ[αυδίου] Σεβαστοῦ Γερμανικοῦ [υἱόν. Tib. Claudius Imp. Germanicus est Claudius Imp. (ut n. 519.520.); hic adoptavit Neronem, qui tum Nero Claudius Drusus Germanicus vocatus est. Huius honori hic est titulus datus, superstite tum Claudio Imperatore.

Bbbb

1072.

Megaris in domo archontis, in basi. Mutilum titulum dedit Cyriacus p. xvi. n. 122, et ex suis ae Cyriaci schedis Murat. T.I. p. ccxxxvi. 1. integrum Clarkius Itin. P.II. S. II. p. 768. Nos damus ex schedis Akerbladii a Müntero missis.

[ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][ocr errors][merged small][ocr errors][ocr errors]

Vs. . 7. Clark. ΔΑΜΟΚΛΕΟΥΣ. In fine post quid est δὶς αὐτοκράτωρ? Nempe acclamatione milivestigia vocis Αἴσχρωνος (ΑΙΣΚ) Cyr. Murat. ΑΝΕΣ habent: in quo putes latere ἀνέστησαν, quod post Δαμοκράτους addi possit: nam quum plurima omiserit Cyriacus, non certum est istud ΑΝΕΣ eo eum loco legisse, ubi sunt, quae nos dedimus. Sed potius illud ΑΝΕΣ est pars vocis Αίσχρωνος (ΩΝΟΣ), quod patet collato n. 1075. qui titulus simillimus non habet vocem ἀνέστησαν.

[blocks in formation]

tum eliam Principes iterum et saepius esse Imperatores factos, et Hadrianum quidem iterum, ex nummis constat (v. Mazzolen. Comment. in Num. Pi san. I. p. 25.). "Titulum hunc posuerunt Adrianidae, intellige tribum Megarensem Doricis additam tribubus, ut Athenis Adrianis addita est tribubus antiquioribus. Quoniam vero Doricae tribus non Υλλις, Παμφυλίς etc. sed αλλεις, Πάμφυλοι dicuntur, ideo haec quoque nova non Αδριανὶς dicitur, sed Αδριανίδαι. Proconsul Iulius Candidus ut videtur is est, qui secundum fuit Consul p. Chr. 105. nisi malis eius filium agnoscere. Scriptura Κανδίτου redit n. 1073. Aeschro Democratis f. redit n. 1073. Est is Praetor Megarensium domesticus, idem fere qui Athenis Imperatorum aetate ὁ ἐπὶ τῶν ὅπλων: sed Megaris dicitur στρατηγὸς τῆς πόλεως (n. 1079.).

1073..!

[merged small][ocr errors]

Megaris, viginti a pomoerio passibus vidit Fourmontus, in via quae Eleusinem ducit. 'Ed. Spón. Itin. T. III. P.II. p. 223. (et esse in zophoro quodam dicit) Misc. erud. ant. X, 18. p. 328. Wheler. Itin. p. 432. et ex hoc Murat. T.I. p. ccxXXVII. I. Vitiosius minusculis praebet Melet, Geogr. vet. et nov. p. 346. Habent etiam alii multi, sed ex solis Spon. et Whel.

ΣΑΒΕΙΝΑΝ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΝΣΕΒΑΣΤΗΝΝΕΑΝΔΗΜΗΤΡΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ
ΑΔΡΙΑΝΟΥ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΑΜΦΥΛΟΙ ΥΠΟΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΝΤΟΥ

ΛΙΟΥΚΑΔΙΤΟΥΤΟΥΚΡΑΤΙΣΤΟΥΑΝΘΥΠΑΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥΝΤΟΣ
ΑΙΣΧΙΩΝΟΣΤΟΥΔΑΜΟΚΡΑΤΟΥΣ

Versuum dispositionem dedi ex Spon. Misc. et Whel. ex quo vs. 4. in dexteram reduxi, omis. sis tamen lacunae signis, quae Whel. male ibi ante ΑΙΣΧ . habet. Fourm. litteras ΓΟΥΝΤΟΣ in vs. 4. reiicit. Vs. 1. Melet. Σαβελῖναν βασίλεισσαν; Fourm. AHMHTPAYTOK, omissis ceteris. Vs. 2. interpunctionem addidi ex Fourm. quam firmat Meletii lectio Πάμφιλος ... ὑπό. Vs. 3. ΤΟΥ ante κρατίστου omittit Whel.

1

1

Titulus eiusdem est anni cuius n. 1072. ubi vide eosdem magistratus. Sabina Hadriani uxor ut Athenis ita Megaris est νέα Δημήτηρ; de Attico eius cultu ad n. 435. monui. Dixerunt de hoc usu Augustas Dearum nominibus insigniendi, hoc adhibito titulo, Cuper. Apoth. Hom. p. 285. Vandal. Diss. p. 368. adde Fabrett. Col. Trai. p. 250. Ficoron. Vestig. ant. Rom. I, 10. p. 55. De vetusto priscae Cereris cultu Megarensi v. Pausan. I, 40. extr. 44, 4. Πάμφυλοι nomen est Doricae tribus. Vide Explicatt.

Σαβεῖναν βασίλισσαν Σεβαστήν, νέαν Δήμητρα, Αv-ad Pind. Pyth. I. p. 254. Müller. Dor. T. II. p. 75 sqq. τοκράτορος ̓Αδριανοῦ γυναῖκα Πάμφυλοι, ὑπὸ τὴν ἐπιμέλειαν Ἰουλίου Κανδίτου τοῦ κρατίστου ἀνθυπάτου, στρατηγοῦντος Αἴσχ[ρ]ωνος τοῦ Δαμοκράτους.

Tres autem antiquitus fuisse Megaris Doricas tribus haud dubium est iis, qui rem altius scrutati sunt: his tum additi Adrianidae. Contra xuaι fuerunt quinque: de qua re ad n. 1052. monui.

1074.

Megaris in via ad mare. Ab Anglorum Consule Giraud acceptum titulum edidit Spon. Misc. erud. ant. X, 20. p. 329. Habeo etiam ex schedis Fourmonti.

[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small]

Litterarum formas dedi ex schedis Fourmonti. nullis vocibus omissis: igitur nihil in iis memoraIn iisdem schedis ordo versuum prorsus perturba- bilis varietatis inest.

[merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][ocr errors]

Megaris in via ad urbem. Ed. Pocockius Inscr. ant. P. I. c. 5. s. 7. p. 63. et omisso integro versu et cum aliis lacunis Spon. Misc. erud. ant. X, 21. p. 329. Nos maxime ex schedis Fourmonti damus, ex quibus petiit etiam Osannus Syll. II, 51.

[ocr errors]

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΚΑΙΣΑΡΑ ΜΑΥΡΗΛΙΟΝ ΑΝΤΩΝ[ΕΙΝΟΝ
CEBACTONΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡOCKAICAPOC CΕΠΤΙΜΙΟΥ

ΣΕΟΥΗΡΟΥΕΥΣΕΒΟΥ (ΠΕΡΤΙNAKOCC€BACTOΥΑΡΑ

ΒΙΚΟΥ ΑΔΙΑΒΗΝΙΚΟΥ ΠΑΡΘΙΚΟΥ ΜΕΓΙΣΤΟΥ ΚΑΠΟΥΛΙΑΣ

5 CEBACTH UHTPO CCΤΡΑΤΟΠΕΔΩΝΥΟΝΗ ΠΟΛΙΣ
Η ΜΕΓΑΡΕΩΝΤΟΝΕΥΕΡΓΕΤΗΝ

.

[ocr errors]

βαστόν, Αὐτοκράτορος Καίσαρος Α. Σεπτιμίου Σεουήρου, Εὐσεβοῦς, Περτίνακος, Σεβαστοῦ, Αραβικοῦ, ̓Αδιαβηνι κοῦ, Παρθικοῦ, Μεγίστου, καὶ Ἰουλίας Σεβαστῆς, μητρὸς στρατοπέδων, ὑὸν ἡ πόλις ἡ Μεγαρέων τὸν εὐεργέτην.

Fundum nostrae lectionis constituunt schedae Αὐτοκράτορα Καίσαρα Μ. Αυρήλιον Αντωνεῖνον Σε Fourmonti, unde litterarum etiam formas dedimus: ceterum bis hic titulus in schedis Fourmonti extat, semel integer, iterum mutilus, servata tantum parte quattuor versuum ultimorum. Vs. 4. in integro apographo habetur ΠΑΡΘΗΚΟΥ, et vs. 5. ΣΤΑΤΟΠΕΔΩΝ: sed verum comparet in altero. Sponianum exemplum ita turbatum est, ut nihil inde annotem nisi vs. 5. YION; Fourm. Poc. YON. Vs. 5. Fourm. CEOΥΡΟΥ. Vs. 4. extr. Poc. ΤΟΥ, male. Supplementa, quae addidi, apposuerat iam Poc., et ex parte quasi in lapide conspicerentur, dederat Spon. sed ut solet de suo.

.

Titulus in basi statuae scriptus erat Caracallae, qui inde ab a. Chr. 198. collega patris in Imperio administrando fuit; et superstes pater erat, quum hic titulus exararetur, quippe non Θεὸς vocatus. Cf. imprimis n. 355. Iulian Augustam Severi uxorem matrem castrorum dictam esse notum est.

Ο

[ocr errors][ocr errors][ocr errors][merged small]

Megaris ad limen domus Papae s. Presbyteri Basilii, ad aedem D. Demetrii, prope titulum n. 1083. Ed. Spon. Misc. erud. antiq. X, 17. p. 328. et tertium quartumque versum Villois. Act. Acad. Inscr. T. XLVII. p. 341. Varietatem lectionis notavit Chandler. Inscr. Syll. p. xxxII. Habeo etiam ex schedis Fourmonti et Villoisonianis.

ΠΟΠΛΙΟΝΜΕΜΜΙΟΝΡΗΓΛΟΝΠΡΕΣΒΕYTHNTIBE

ΡΙΟΥ ΚΛΑΥΔΙΟΥΚΑΙΣΑΡΟΣ ΣΕΒΑΣΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ
ΓΝΑΙΟΣΟΥ ΤΕΛΛΙΟΣ ΓΝΑΙΟΥΥΙΟΣ
ΚΡΙΣΠΟΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟΥ ΞΕΝΟΝ

[ocr errors][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][ocr errors][merged small][merged small][merged small]

Megaris; ex Spon. Misc. erud. ant. X, 23. p. 330. (qui in lemmate erravit) et schedis Fourmonti, ex quibus formas versuum et litterarum dedi.

[merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small]

Megaris in angulo aedis Panagiae. Edidit Spon. Misc. erud. ant. X, 16. p. 327. (hinc Vandal. Diss. p. 416.), vitiosius ex schedis suis Murat. T. II. p. DXLV. 2. Varietatem lectionis notavit Chandl. Inscr. Syll. p.xxxII. Praeterea habeo ex schedis Fourmonti, St-Martinianis, Akerbladianis a Müntero missis.

ΗΒΟΥΛΗΚΑΙΟΔΗΜΟΣ

ΜΑΤΜΙΛIONCATOΡΝΕΙΝΟΝΑΝΘΥΠΑΤΟΝ

ΤΟΝΕΑΥΤΩΝ ΜΕΓΑΝΕΥΕΡΓΕΤΗΝΕΠΙΜΕ

ΛΗΘΕΝΤΟΣTOYΣΤΡΑΤΗΓΟΥΤΗΣΠΟ

5 ΛΕΩΣ APICTΩΝΟΣΤΟΥΔΙΟΝΥΣΙΟΥ

Litterarum formas dedi ex Fourm. Mart. et Ἡ βουλὴ καὶ ὁ δῆμος Μ. Αιμίλιον Σατορνεῖνον ἀνθύex Chandl. fide A pro A. Vs. 5. Fourm. ΕΛΥΤΟΝ Apro ΜΕΤΑΝ. Vs. 4. Fourm. TOYCCTPΑΤ. Mart. Το CTPAT. Vs. 5. Spon. APICTONOC: sed W recte habetur apud Fourm. Mart. (Akerbl. Mur. Ω. Vs. 4. extr. ΠΟΛΕΩC habent Μur. Mart. ceteri ut edidi.

πατον, τὸν ἑαυτῶν μέγαν εὐεργέτην, ἐπιμεληθέντος τοῦ στρατηγοῦ τῆς πόλεως ̓Αρίστωνος τοῦ Διονυσίου. Videtur Consul a. p. Chr. 264. Aemilius (aliis Amulius) Saturninus designari. De στρατηγῷ τῆς πόλεως monui ad n. 1072.

1

« ElőzőTovább »