766.

,,Tripyrgi ad portum Phalerum, in marmore ex arce avulso', ex schedis Fourmonti, ex quibus nunc ipsum edidit Osann. Syll. II, 59.

ΑΡΙΣΤΟΙΗΦΙΛΗΣ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΟΝΙΟΥ ΘΥΓΑΤΗΡ
ΜΟΣΧΙΩΝΟΣ ΣΟΥΝΙΕΩΣ ΓΥΝΗ

ΜΙΑ ΘΕΟΔΟΣΙΑ ΜΟΣΧΙΩΝΟΣΣΟΥΝΙΕΩΣ ΘΥΓΑΤΗΡ
ΔΩΡΟΘΕ. . . . . . ΙΔΟΥΓΥΝΗ

5 ΜΟΣΧΙΩΜΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟΥΣΟΥΝΙΕΥΣ

ΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟΣ ΜΟΣΧΙΩΝΟΣΣΟΝΙΕΥΣ

Anaglyphum in marmore Pentelico, cum aëtomate; sub inscriptione est imago viri palliati, adstante puero alte cincto. Lapis altus 3'9", latus 1'7"; opus pulchre elaboratum. Athenis deportaverat Nointelius Constantinopolin, ubi vi-, dit Sponius, qui titulum edidit Itin. T. III. P. II. p. 204. Ex Bimardi schedis dedit Murator. T. II. p. MLXXXII. 3. Baudelotiana collectione in Museum regium pervenit, ubi nunc extat n. 701. (catal. Clarac.). Aeri incisum dedit Caylus Rec. d'Ant. T. VI. P. III. tab. 63. 2. cf. p.202. Habeo etiam ex schedis Mülleri et tabulis Claraci.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

ΣΦΗΤΤΙΟΣ

Δημήτριος Δημητρίου Σφήττιος.

Ex

772.

Athenis; ex Pocock. Inscr. ant. P.I. c. 5. s. 4. p. 51. n.5.

T

ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΔΙΩΝΟΣΟΥΓΑΡ

ΡΑΛΛΙΣΤΡΑΤΟΥΣΦΗΤΤΙΟΥΠ.

Διονυσία Δίωνος [9]υγάτ[η]ς,

Κ]αλλιστράτου Σφηττίου [γυνή.

773.

In columna sepulcrali in Atticae loco quodam reperta; ex schedis Fourmonti.

A/A... Ω

ΕΙΣΑΜΕΝΟΥ

ΣΦΗΤΤΙΟΣ

. E

Ν

5 ΣΦΗΤΤΙΟ..

ΦΙΛΟΥΜΕΝΗ
ΑΙΣΧ . ΟΧΟΣ
ΤΙΜΗΣΥΛ.Δ

ΕΥΜΟΥ ΚΡΑΤΟΥ

10 ΚΕΙΡΙΑΔΟ..

Τ]εισαμενοῖ
Σφήττιος.

5 Σφήττιος.
Φιλουμένη
Αἴσχ[ρων]ος.
Τιμή συλ[λα
Ἑ[ρ]μοκράτου

10 Κειρι[ά]δο[υ.

Vs. 7. potest etiam Αἰσχρίωνος scribi.

774.

Salamine in columna; ex iisdem.

ΚΙΛΙΚΛΑΣ

ΔΑΙΚΛΕΟΥΣ

ΤΑΡΣΕΥΣ

Δα]ικλ[*]ς?

Δαϊκ[λ]έους

Ταρσεύς.

De Tarso demo v. ad n. 294.

775.

Salamine; ex Spon. Itin. T. III. P. II. p. 204.

ΚΑΛΛΙΣΤΩ

ΑΝΤΙΔΩΡΟΥ

ΤΕΙ ΘΡΑΣΙΟΥ

Καλλιστώ ̓Αντιδώρου Τειθρασίου.

776.

Salamine in columna, apud Παναγιώτην Κορώνην; ex schedis
Fourmonti.

ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΣ

ΑΡΓΗΟΥ ΠΕΡΙΚΟΙ

ΡΥΣΙΟΣ

Αριστόδημος ̓Αργήου [Τ]ρικορύσιος.

789.

p.11.

Athenis in marmore, quod muro ecclesiae Panagiae Gorgopiko insertum est. Ed. Spon. Itin. T. III. P. II. p. 197. Pocock. Inscr.
Ant. P. I. c. 5. s. 4. p. 53. n. 5o. atque iterum corruptius p. 61. n. 69. Riedesel Bemerk. auf einer Reise d. d. Lev.
Dodwell. Itin. T. I. p. 580. Varietatem lectionis initii dedit Chandlerus Inscr. Syll. p.xxix. extr.
Habeo etiam ex sche-
dis Mustoxydis.

ΦΛΠΑΡΑΜΟΝΟΣ ΑΙΔΙΑΑΒΙΔΙΑΝΗ
ΗΡΑΚΛΕΙΔΟΥΦΛΥΕΥΣ ΕΙΣΙΑΣΕΞΟΥΝΙΕΩΝ

Φλ. Παράμονος Ηρακλείδου Φλυεύς.
Αἰλία ̓Αβιδιανὴ Εἰσιὰς ἐξουνίεων.
Formam tituli et nominum ordinem a Sponio
et Riedes: perturbatum restitui ex ceteris, et ma-
xime ex Mustox. A dedi ex Must. Vs. 1. init. plu-
rimi ΦΑ (Poc. semel etiam ΘΑ), Spon. Chandl. ΦΛ.
Ibidem extr. Spon. ΑΒΙΔΙΑΝΟΣ, Must. ΑΒΙΛΙΑΝ,

790.

Dodw. ΑΒΙΔΙΑΝΙ, Ried. ΑΒΙΔΗΑΝΗ, Poc. ΑΡΑΙ
ΑΝΗ et ΑΒΙΔΙΑΝΗ, quod verum. Vs. 2. Poc.
ΦΛΑΕΥΣ et ΦΛΑΥΕΥΣ, Ried. ΦΑΙΕΙΣ, Dodw.
ΦΛΗΕΥΣ, Spon. Must. quod dedi. Poc. semel male
ΕΣΙΣΙΑΣ. In fine omnes ΕΞΟΥ etc. nisi quod
Must. ΕΞΣΟΥ etc. sed Ε deesse certum est ex
Sponii nota. Ἐξουνιέων est p. ἐκ Σουνιέων.
792.

Athenis in marmore fusco, fragmentum; ex schedis Fourmonti. Athenis „,in ecclesia Χριστοκοπιδῆ vocata"; ex schedis Fourmonti.

Super anaglypho sepulcrali viri ante mulierem sedentem stantis. Constantinopoli apud Nointelium vidit Sponius et titulum edidit Itin. T. III. P. II. p. 217. Minus accurate praebet Gallandus Epist. ad Graev. quae inedita est. Nointelius inter legata dedit Baudelotio. Aeri incisum habes ap. Caylus. Rec. d'Ant. T. VI. P. III. tab. 62. 2. et titulum impressum ap. Murat. T. II. p. MLXX. 3. unde petiit Corsinus F. A. T. II. p. 181. (cf. ad n. 760.) Nunc est in Museo regio catal. Clarac. n. 688. ubi transcripsit Müllerus. Ex huius dedi schedis et ex Claraci tabulis, quibuscum consentit Cayl.

800.

Super anaglypho virum repraesentante, qui equum ducit; viro manum porrigit mulier. Whelerus detulit Oxonium; duos priores versus edidit Maffei. Mus. Ver. p. ccccxvi. 3. integrum titulum aeri incisum Chandler. Marm. Oxon. II, 65. Litterae male incisae sunt.

In ara sepulcrali eleganter ornata, inter Piraeeum et portum Phoronem in conspectu Salaminis reperta et a Batavo de Lescluze Museo Leidensi illata (cf. Reuvens in Böttiger. Amalth. T. III. p. 424.). In Diario, Messager des sciences et des arts à Gand 1825. p.377-389. edidit et commentatus est Leop. van Alstein. Misit Welckerus; sed quum sero, impressis iam Aexonensium et Anagyrasiorum titulis accepissem, hoc loco hunc titulum interponere coactus sum.

Appendicis loco capiti primo addo titulos n. 801-807. ex quibus tres Atheniensibus nescio ubi positi sunt, ceteri et ipsi Atheniensium sunt, demorumque vel urbium notationem adscriptam habent, quae tamen non intemerata superest.

1

805.

Ad scalam bibliothecae S. Trinitatis Cantabrigiae, super anaglypho sepulcrali vas Atticum exhibente, in quo vir et iuvenis manus iungentes, litteris eleganter scriptis, sed valde obscuris. Habueram ex schedis Mülleri; deinde edidit Dobracus Diar. class. T. XXX. p. 124. qui p. 155. notat Athenis marmor allatum esse ab H. V. Elliott et E. B. Elliott.

In anaglypho sepulcrali duas figuras repraesentante, vs. 1. 2. supra, cetera infra; olim Athenis, nunc in Britannia in aedibus Guilfordianis. Ex schedis Demetrii Schina edidit Walpol. Trav. p. 56o. n. 27. cum nott. indeque Welcker. Spicil. Epigr. II. p. 23. Nobis misit Mustoxydes, ex quo potissimum edo, ac vs. 1. 2. etiam Müllerus.

ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΥ

ΙΣΟΤΕΛΟΥΘΥΓΑΤΗΡ ΜΕΛΙΤΤΑ
ΤΙΤΘΗ

ΕΝΘΑΔΕΤΗΝ ΧΡΗΣΤΗΝΤΙΤΘΗΝΚΑΤΑΓΑΙΑ ΚΑΛΥΠΤ
5 ΕΙΠΠΟΣΤΡΑΤΗΣ ΚΑΙΝΥΝΠΟΘΕΙΣΕΚΑΤΙΩΣΑΝΣΕΦΙΛ
ΟΥΝΤΙΤΘΗΚΑΙΝΥΝ ΣΕ ΤΙΜΩΟΥΣΑΝΚΑ ΚΑΤΑΓΗΣ
ΚΑΙ ΤΙΜΗΣΩΣΕΑΧΡΙΑΝΙΩΟΙΔΑΔΕΣΟΙΟΤΙΚΑ ΚΑΤΑΓ

ΗΣΕΙΠΕΡΧΡΗΣΤΟΙΣΓΕΡΑΣ ΕΣΤΙΝ ΡΩΤΕΙΣΟΙΤΙΜ

ΑΙΤΙΤΘΗΠΑΡΑΦΕΡΣΕΦΟΝΕΙΠΛΟΥΤΩΝΙΤΕΚΕΙΝΤΑΙ

Vocem Μέλιττα Must. singulari versu proposuit separatim; Müll. Walp. praebent quod dedi, quamquam hic eam vocem in dexteram remotiorem habet. Metrica litteris valde minutis scripta sunt. Vs. 5. Walp. K pro KAI. Vs. 6. prius KAI idem omittit. Vs. 8. extr. IM addidi ex Walpol. item vs. 9. Al primum, ubi Must. N. Ceterum Walp. vs. 5. ΖΣΑΝ, vs. 7. ΖΛ, vs. 8. ΠΡΛΤΕΙ, littera A pro Ω posita. Etiam Must. vs. 8. ΓΡΑΤΕΙ.

̓Απολλοδώρου ἰσοτελοῦ θυγάτηρ Μέλιττα τίτθη. Ἐνθάδε τὴν χρηστὴν τίτθην κατὰ γαῖα καλύπτει Ἱπποστράτης καὶ νῦν ποθεῖ σε.

Καὶ ζῶσαν σ ̓ ἐφίλουν, τίτθη, καὶ νῦν σ ̓ ἔτι [τι]μῶ οὖσαν καὶ κατὰ γῆς, καὶ τιμήσω σ ̓ ἄχρι ἂν ζῶ. Οίδα δὲ σοὶ ὅτι καὶ κατὰ γῆς, εἴπερ χρηστοῖς γέρας ἐστίν, πρώτῃ σοὶ τιμαὶ, τίτθη, παρὰ Φερσεφόνη Πλούτωνί τε κεῖνται.

Epigramma pessimum. Vs. 5. aut Ἱππόστρατος aut Ιπποστράτη aut Ιπποκράτης legendum.