336.

Basis marmorea muro ecclesiae D. Ioannis Maguli infixa. Ed. Spon. Itin. T. III. P. II. p. 40. indeque Vandal. Diss. p. 384. deinde ex lapide Chandl. Inscr. P. II. n. 41. p. 57. quem secutus sum. Habeo etiam ex schedis Fourmonti et Mustoxydis.

In basi marmorea inter columnas Olympiei, quod Cyriacus domos Hadriani vocat. Extat inter titulos Cyriaci p. xi. n. 86. postea ex suis schedis et Cyriaci a Compagnonio missis edidit Murat. T. I. p. ccxxxiv. 3. cuius versuum dispositionem secutus sum; sed lectionem emendavi ex Moronii editione titulorum Cyriaci.

ΘΕΟΝΑΔΡΙΑΝΟΝ
ΤΟΝΙΔΙΟΝΕΥΕΡΓΕΤΗΝ

ΚΕΡΑΜΙΝΤΩΝΗΒΟΥΛΗΚΑΙΟΔΗΜΟΣ

Vs. 5. fortasse Μυρωνίδου fuit; ibidem ΕΡΜΟΔΩ POY delendum videtur, a Cyriaco vel librario ex seqq. occupatum. Sic igitur legerim: Θεὸν ̓Αδριανὸν τὸν ἴδιον εὐεργέτην Κεραμιητῶν ἡ βουλὴ καὶ ὁ δῆμος, διὰ ἐργεπιστατῶν καὶ πρεσβευτῶν Ἱέρωνος τοῦ Μυρωνίδου καὶ ΔΙΑΕΡΓΕΠΙΣΤΑΤΩΝΚΑΙΠΡΕΣΒΕΥΤΩΝ Ἑρμοδώρου τοῦ ̓Απολλωνίδου καὶ Εὐάνδρου τοῦ Ἐπαφρο5 ΙΕΡΩΝΟΣΤΟΥΜΥΩΝΙΔΟΥΕΡΜΟΔΩΡΟΥ δείτου, ἐπὶ ἱερέως Στ. Κοδράτου. In tabula PeutingeΚΑΤΕΡΜΟΔΩΡΟΥΤΟΥΑΠΟΛΛΩΝΙΔΟΥ riana habes Ceramien Macedoniae; Ceramia Ponti, quam Murat, affert, nulla est. Haud dubie Ceramus Cariae civitas intelligenda, quod ex Strabone docet Dorvill. ad Charit. p. 452. ed. Lips. Κεραμιείτας enim ille hos vocat.

ΚΑΙ ΕΥΑΝΔΡΟΥΤΟΥ ΕΠΑΦΡΟΔΕΙΤΟΥ
ΕΠΙΙΕΡΕΩΣ ΣΤΟ ΚΟΔΡΑΤΟΥ

338.

Athenis in basi. Edidit Chandlerus P. II. n. 42. p. 57.

ΑΔΡΙΑΝΟΝ

ΟΛΥΜΠΙΟΝ

[Κ]ΥΖΙΚΗΝΟΙ

339.

Athenis,,,ad aedem Antonii (immo Hadriani, Olympieum) in magna columna marmorea", Cyriac. Anconit. p. xIII. n. 93. Muratorius T. II. p. мLIX. 2. ex schedis suis et Cyriaci, indeque Corsin. F. A. T. II. p. 164. Duos postremos versus in quinque divisos Muratorius habet etiam p. CMLXVIII. 10. In versuum forma Muratorianum exemplar integrum secutus sum; litterarum formas dedi ex Moroniano exemplo. Mur. Σ per universum titulum.

340.

Ad Olympieum in basi s. lapide. Ed. in Cyriac Anconit. titulis p. xii. n. 87. et ex eiusdem scholiis manuscriptis in Strabonem apud Patricium Iunium a Reinesio Synt. Inscr. Cl. III. n. 85. p. 355. cui dederat Luc. Langermann IC. Tum ex suis et Cyriaci schedis dedit Murat. T. II. p. MLXVI. 4. postremo ex ora libri Strabonis Etonensis, cui ex scholiis Cyriaci adscripta haec sunt, edidit Falconerius ad Strab. T. II. p. 665. et ex hoc formam versuum reddidi. Cf. etiam Paciaud. Monum. Pelop. T. I. p. 98. Biag. Mon. Gr. Nan. p. 81 sq.

dein ΥΙΟΥ, ceteris omissis. Interpunctio vs. 7. ex

Falc. Verba haec sunt: Αὐτοκράτορα Καίσαρα Τραϊα νὸν ̓Αδριανὸν Σεβαστὸν Ὀλύμπιον ἡ πόλις Παλέων τῆς Κεφαληνίας ἐλευθέρα καὶ αὐτόνομος, διὰ ἐπιμελητοῦ ̓Αρνοφίλου τοῦ ̓Αγαθοκλέους υἱοῦ. ΠΑΛΕΩΝ simplici A an in lapide fuerit, non liquet in tanta schedarum Cyriaci perturbatione. ̓Αρνουφίλου vel Αρηουφίλου nomini non confido. Cephaleniam totam Atheniensibus dono dederat Hadrianus (Dio testis LXIX, 16.): ob quam ipsam rem Pallenses civitatem suam έλευθέραν καὶ αὐτόνομον esse annotant, ne Atheniensibus subdita putetur. Aut igitur Pallenses rursus exemerat Hadrianus, aut, quae Paciaudii sententia est, donatio illa fuit honoraria adscriptio. Quamquam qualis haec sit, non satis intelligo.

341.

In magna basi ad Olympieum. Cyriac. p. xi. n. 82. et ex schedis Cyriaci Barberinis Murat. T. II. p. мLXXII. 4.

Ibidem in basi magna. Cyriac. Anconit. p. xI. n. 83. et ex suis ac Cyriaci Barberinis schedis Murat. T. II. p. MLXXX. 1.

Retinui dispositionem et lectionem Moronii; Prima Olympias est Attica inde a dedicatione OlymMurat. partim Ω partim W habet. Lege: Αὐτοκράτορα Καίσαρα Τραϊανὸν ̓Αδριανὸν Σεβαστὸν Ολύμπιον Σεβαστοπολειτῶν τῶν ἐν τῷ Πόντῳ ἡ βουλὴ καὶ ὁ δῆμος τὸν ἑαυτῶν εὐεργέτην, ἐν τῇ πρώτῃ Ολυμπιάδι, διὰ πρεσβευτῶν Καπίτωνος, Σκιπίωνος καὶ Γαΐ[ου Ποστου]μίου.

5

piei computanda, quod recte notavit Corsin. Diss. agon. I, 13. Olympiei autem dedicationem ad Olymp. 227, 3. cum Ios. Scaligero revocat Cors. Fast. Att. Τ.Π. p. 105 sqq.

343.

Ibidem in basi. Cyriac. p. xII. n. 88. et ex suis ac Cyriaci schedis Murat. T. I. p. ccxxxv. 5.
ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΤΡΑΙΑΝΟΝ ΑΔΡΙΑΝΟΝ
ΟΛΥΜΠΙΟΝ ΚΑΙΣΑΡΑΣΕΒΑΣΤΟΝ

ΣΗΣΤΙΟΙΤΟΝΕΑΥΤΩΝ ΣΩΤΗΡΑ

ΚΑΙ ΚΤΙΣΤΗΝ ΔΙΑΠΡΕΣΒΕΥΤΩΝ
ΤΡΑΓΩΝΙΟΥ ΠΟΡΘΜΟΥ ΚΑΙ
ΚΛΑΥΔΙΟΥ ΑΒΙΟΥΛΕΥΤΩΝ

Moronii exemplum dedi; Murat. modo C et W, modo Σ et Ω. Αὐτοκράτορα Τραϊανὸν ̓Αδριανὸν Ὀλύμ πιον Καίσαρα Σεβαστὸν Σήστιοι, τὸν ἑαυτῶν σωτῆρα καὶ κτίστην, διὰ πρεσβευτῶν Τραγωνίου Πόρθμου καὶ Κλαυ δίου ̓Αβίου? [βου]λευτῶν.

Ibidem in hasi marmorea. Cyriac. Anconit. p. xi. n. 84. Murat. T.I. p. ccxXXIV. 2. ex suis et Cyriaci schedis a Compagnonio missis.

346.

Marmor Elginianum Viscont. n. 5o. Synops. Mus. Brit. n. 170. Edidit Osannus Syll. I, 69. p. 204. Nos damus ex schedis eiusdem et Rosianis.

Ad ecclesiam semirutam D. Georgii. Edidit Chandlerus Inscr. P. II. n. 38. p. 57.
ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΚΑΙΣΑΡΑ ΤΡΑΙΑΝ ΟΝ
ΑΔΡΙΑΝΟΝ ΑΝΤΟΝΙΝΟΝ ΣΕΒΑΣΤΟΝΕΥΣΕΒΗ ΑΥΤΟ
ΚΡΑΤΟΡΑΤΟ· Β· ΥΠΑΤΟΝΤΟ Γ· ΠΑΤΕΡΑ ΠΑΤΡΙΔΟΣΣ

ΑΠΑΥΞΗΣΑΝΤΑ ΤΑΣΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΑΥΤΟ

Vs.2. A ultimum ex Fourm. qui ΑΣ habet, Εὐσεβῆ, Α[ὐτοκρ]άτορα τὸ β, ὕπατον τὸ γ, πατέρα extra uncos posui. Vs. 5. ultimum Σ ex eodem, τρίδος, σ[ωτῆρα?], ἀναυξήσαντα τὰς τοῦ Θεοῦ πατρὸς αὐ item totum vs. 4. Verba fere haec sunt: Αὐτοκρά- τοῦ εὐεργεσίας] .. Pertinet ad a. Chr. 140. τορα Καίσαρα Τραϊανό[ν Αδ]ριανὸν ̓Αντ[ω]νῖνο[ν] Σεβαστὸν

348.

Athenis in arce, in muro prope Parthenonem, litteris pessime incisis. Ed. Pocock. Inscr. ant. P.I. c. 5. s. 4. p. 52. n. 32. sed litterarum formis rectius repraesentatis Chandlerus Inscr. P. II. p. 52. n. 21. Habeo etiam ex schedis Villoisoni.

ΑΥΤΟΚΡΑ

ΤωΡΤΙΤΟΣ

ΑΓΙΟΣ ΑΔΡΙ
ANOCAΝΤΩ

5 NEINOCCE B

ACTOC€Υ
CEBHC

Mire Chandl. vs. 2. THOC dedit atque ita legi in Syllabo notat. ΤΙΤΟΣ Poc. et Vill. Αὐτοκράτωρ Τίτος Αἴλιος Αδριανὸς ̓Αντωνεῖνος Σεβαστὸς Εὐσεβής.

349.

Marm. Elgin. Viscont. n. 51. Synops. Mus. Brit. n. 161. Edidit et illustravit Osann. Syll. I, 20. p. 205. Nos damus ex schedis Osanni et plenioribus Rosianis. In superiore parte patera sculpta est.

ΑΓΑΘΗ ΤΥΧΗΙ

ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΕΡΑΣ ΑΔΡΙΑΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΝΗΣ
ΘΥΜΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΠΟΛΙΣΤΙΚΗΣ ΜΕ ΓΑΛΗΣΣΥΝΟΔΟΥ
ΤΟΝΑΠΟΤΗΣΟΙΚΟΥ ΜΕ ΝΗΣΠΕΡΙΤΟΝΔΙΟΝΥΣΟΝ ΚΑΙ
5 ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΚΑΙΣΑΡΑ ΤΙΤΟΝΑΙΛΙΟΝ ΑΔΡΙΑΝΟΝ
[ΑΝΤΩΝΕΙΝΟΝ ΣΕΒΑΣΤΟΝΕΥΣΕΒΗΝΕ ΟΝ ΔΙΟΝΥΣΟΝ

Ubi nihil annoto, lectio est schedarum Rosianarum. Vs. 3. Ros. ΜΕ, Οs. quod dedi; item vs.4. Ros. ΜΕΝΗΣ, Os. quod dedi; ibidem Ros. ΔΙΟΝΥ ΣΙΟΝ, Os. quod dedi. Uncis inclusa addidi. Decretum ipsum periit; quae restant, haec sunt: Αγαθῇ τύχη ψήφισμα τῆς ἱερᾶς ̓Αδριανῆς ̓Αντωνείνης θυμελικῆς περιπολιστικῆς μεγάλης συνόδου τ[ῶ]ν ἀπὸ τῆς οἰκουμένης περὶ τὸν Διόνυσον καὶ Αὐτοκράτορα Καίσαρα Τίτον Αἴλιον Αδριανὸν [Αντωνεῖνον Σ]εβαστὸν Εὐσεβῆ, νέον Διόνυσον [τεχνιτῶν]. Lapis videtur Athenis positus fuisse; unde plurima marmorum suorum asportavit Elginus: ceterum non magis Athenas quam alium locum quemvis spectat. Artifices tum gymnici tum musici, maxime theatrales, collegia quaedam constituebant, qualium nomina sunt σύνοδος, κοινὸν etc. (non tamen opinor συναγωγή, quae res longe alia). Horum collegiorum unum et alterum a principibus denominatum est, ut Attalistarum prope Teon, quos cum hac Adriana Antonina Synodo recte contulit Osannus. Haec vero fuit theatralis (Θυμελική), nec certae urbi adscripta, sed huc illuc proficiscens et vagans (περιπολιστική), ut gymnica Alexandrinorum, cuius decretum edemus in Neapolitanis

ZANI
.ΛΕΥΘΕ

.ΙΟΑΝΤΟ

ΝΙΝΟΙΣ Ω

5 ΤΗΡΙΟ

titulis, ab Ignarra de Palaestra Neapolitana publici iuris factum, idque his verbis incipiens: ̓Αγαθῇ τύχῃ, ἡ φιλοσέβαστος καὶ φιλορωμαιος ̓Αλεξανδρέων περιπολιστικὴ εὐσεβὴς σύνοδος. Iam vero hae societates aut certae regionis erant certoque cuidam deo adscriptae, aut nulli certae regioni attributae. Ut Smyrnae societas fuit ἡ ἱερὰ σύνοδος τῶν περὶ τὸν Βρεισέα Διόνυσον τεχνειτῶν καὶ μυστῶν; ut prope Teon τὸ κοινὸν τῶν περὶ τὸν Διόνυσον τεχνιτῶν τῶν ἐπ ̓ Ἰωνίας καὶ Ἑλληςπόντου etc. Contra haec synodus Adriana Antonina maior quaedam et insignior fuit, Baccho non certi cuiusdam loci, ut Smyrnaea illa, sed Baccho simpliciter atque Imperatori addicta, nec regioni cuidam vel provinciae, sed universo Imperio: hinc dicuntur οἱ ἀπὸ τῆς οἰκουμένης περὶ τὸν Διόνυσον καὶ Αὐτοκράτορα τεχνῖται. Ipse vero Antoninus Pius Baccho iungitur, utpote νέος Διόνυσος. Similiter οἱ περὶ τὸν Διόνυσον τεχνῖται Attici nuncium Mithridatis accipiunt ut νέου Διονύσου (Athen. V, p. 212. D.), quo nomine etiam aliunde constat vocatum Mithridatem esse. Simile decretum talis synodi Adrianae extat in titulis Nemausi Galliae.

350.

Athenis; ex schedis Fourmonti.

Ζανὶ Ἐλευθερίῳ Αντωνίνῳ Σωτῆρι.... Videtur titulus a Dorica civitate Athenis positus esse in honorem Antonini Pii, credo a Spartanis, in quorum titulis (class. II.) sunt similes.

351.

In basi inter rudera templi Cereris et Proserpinae. Eleusine. Edidit Spon. Itin. T. III. P. II. p. 126. Titulus magis mutilus et corruptior est in schedis Fourmonti, ex quibus tamen versuum ordo aliquatenus perspici et forma litterae E corrigi potuit.

ad cuius apographum varias lectiones annotavit Chandlerus Syllab. Inscr. p. xxx. Athenis in pavimento ecclesiae; ex schedis Fourmonti, qui decretum ipsum et subscripta nomina in duos disiunxit titulos, nisi quod pauculas ex his litteras decreto assuit (col. I.). Recte coniuncta praebet Pocock. Inscr. ant.

ΦΑΙΝΟΥΣΙΝ ΚΑΤΑ[ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ

ΕΠΕΙΔΗΗΙΕΡΩΤΑΤΗΚΑΙΤΕ

INEYCEBΕΙΑΝΔΙΗ ΤΗΝΤΗΣΠΟΛΕωΣEY ΦPOCY

ΝΗΝ ΚΑΤΣΗΘΟΥ . ANEI CΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΟΝΟΙΚΟΝΑΥΤΩΝΕΥΣΕΒΕΙ
ΗΡΑΚΙΝΔωεομεν

25

ΛΙ