. inde a duodevigesimo anno in περιπόλοις militantes exercebat in gymnasiis: eius mentio alibi redit in his gymnicis titulis, n. 270. 279. 280. et n. 270. quidem diserte in magistris, neque aliter in ceteris. Hinc est, quod ὅπλῳ certant in ludis; v. n. 245. Φίλους supplevit Corsin. T. II. 1. c. Ad haec supple ἀνέγραψεν vel γράψας ανέθηκεν, quod modo additur modo omittitur, ut in ultimo huius classis titulo omissum reperitur. Tres deinde adolescentes separatim et accuratius nominati videntur gymnasiorum victores esse, coronis inscripti: deinde illi quoque quattuor, ut is qui titulum incidi curavit, debent honoratiores haberi. Λήναιος vs. 15. non demoticum nomen est, sed proprium adolescentuli. ΕΠΙΔΙΟΝ Υ Σ ΟΔΩΡΟΥ ΑΡΧΟΝΤΟΣΜΟΥΝΙΧΙΩΝΟΣ ΝΙΚΙΑΣ) ΠΡΑΣΙ ΕΠΙΔΗΝΙΚΙΑΣ) ΠΑΣΙΕΞΟΛΕΕΑΝΙΣΤΗΣ Prior inscriptio continet decretum eranistarum, qualia habuimus classe II. hoc tamen nolui ab altera inscriptione separare, imprimis ob archontem. In altero latere duodecim eiusdem anni gymnasiarchi scripti sunt, hoc est menstrui, de quibus v. praeter alios huius capitis titulos Vandal. Diss. p. 594 sqq. Hinc dicitur ἀπὸ Διονυσοδώρου. Est ut videtur annus vulgaris duodecim mensium; ut cyclus Metonis et Callippi Athenis recentiore hac aetate non in usu fuisse videatur: nam ex hoc cyclo ille annus intercalaris est. Ceterum non opus est ut duodecim hi gymnasiarchi eiusdem sint gymnici πό anni, qui, ut ad n. 270. dixi, videtur a Boedromione coepisse: nam quum diserte dicatur ἀπὸ Διονυσοδώρου, patet gymnasiarchos non gymnici, sed archontici anni designari. In gymnasiarchis est Νείκη et ̓Αθήναϊς: et Αθήναϊς quidem mihi virile nomen videri dixi ad n. 265. ac Νείκη vide an mutilum sit: quamquam mulieres gymnasiarchorum munus sustinentes hinc inde reperias; Athenis tamen nondum vidi. Dionysodorus archon Olymp. 208, 1. a. u. c. 805-806. imperante Claudio. Prior titulus eius anni mense Munychione scriptus est, alter anno exacto. 268. Athenis in Herma. Edidit Chandlerus Inscr. P. II. n. 59. p. 65. 66. Est etiam in schedis Fourmonti (,,in domo τοῦ Φούκα"). Non A, sed A in hoc lapide esse notat Chandl. Ὁμωνύμου παῖς εἰμι καὶ Νοσαρχ[ίας, ̓Αρχικλῆς ̓Αρχικλέους Λακκιάδης. Ἐπὶ Δειδί(ου) Σεκούνδου Σφηττίου ἄρχοντος 5 10 15 20 Φιλάδελφος Σωκράτους, Ἐπίκτητος Φιλοτίμου, Ex alia parte : Φίλοι καὶ συνστάται Επαφρᾶς Ζωσίμου, Φίλοι καὶ συνστάται Φίλοι καὶ συνστάται Φίλοι καὶ συνστάται Marmor ut n.270. in honorem cosmetae positum, cuius caput illo sustinebatur: is est Archicles Archiclis f. Lacciades. Plures autem in hoc quarto capite titulos honorarios esse sponte patet: tamen huc eos referri commodum erat. Primus versus est iambicus: ὁμωνύμου, hoc est Αρχικλέους, cf. n. 248. Sequuntur gymnasiarchi octo, cuius numeri rationem ignoro: sed videtur unus et alter plures menses gymnasiarchus fuisse. Qui adduntur inde a vs. 13. partis prioris, sunt ephebi. In altera parte duo sunt paedotribae, ut n. 265. et κεστροφύλαξ, qui aliquoties infra prodibit, ut n. 269. 270. (ubi unus ex magistris est), 280. Quid sit κέστρος, docet Suidas v. Postremo post θυρωρόν, qui redit n. 270. 275. 282. recensentur rursum ephebi, ita ut bini una ut ἀδελφοὶ καὶ συνστάται vel φίλοι καὶ συνστάται inscribantur, quum parte priore promiscue recenseantur: ceterum sunt magna ex parte iidem qui antea, sed desunt alii. Unus inest Simon vs. 24. qui in priore parte non extat; nec Simoni Simonidem ex I, 22. substituerim. Quod vero Simon Simonis f. et Heracleon Asclepiadis f. fratres dicuntur, de eo v. ad n. 181. Nomen φίλων καὶ συστα τῶν quid sibi velit, apertum est; illud unum moneo, non ad aciei hoc usum pertinere, ut est qui putet, sed ad gymnasiorum. Rara in hoc lapide nomina Romana videntur aetatem non nimium recentem monstrare: tamen Cocceii nomen suadet, ut titulum paulo post Nervam ponamus; quamquam intutum argumentum. Aristo Aphrodisi f. paedotribes est idem qui n. 269. 270. Neque in illis alii Imperatorum cognomines eorum insunt, qui post Nervam fuerunt. 269. Athenis. Ex schedis bibliothecae Vaticanae Donius Cl. IV. n. 67. p. 153. et ex Donio Muratorius T. II. p. ncxxix. Corsin. F. A. T. II. p. 177. [Textum vide in pag. seq.] Hinc inde puncto distinguebatur; haec puncta omisi. Apographum valde corruptum est. Καίσαρος νείκης ἀγαθῇ τύχῃ. Ἐπὶ Λευκίου Οὐιβουλλίου Ἱππάρχου ἄρχοντος, κοσμητεύον .... Καὶ φίλοι· Χρύσιππος Δαμασίου, Εὐκράτης, Πρῖμος Εὐκράτου, Λεύκιος Διονυσίου, Δημύλας, Φιλότειμος, Ασκλη πᾶς, Νεικόστρατος, ̓Απολλώνιος, Σειληνός? Επίκτητος Εὐα κάρπου, Θρασύβουλος, Μυρωνίδης, Εὔρας? Ἐξπεδίτος. Κεστροφύλαξ Πυθικός.... Μόσχος, Ἐπίγονος....... Vs. 1. falso Cors. corrigebat νείκη; vs. 3. correxi 'ex n. 576. Οὐιβούλλιον Ἵππαρχον Μαραθώνιον τὸν ἐπώνυμον τῆς πόλεως. Falso Lucium Bulaeum Magistrum Εὔοδος ̓Αφροδεισίου, Νεικήτης ̓Αριστοκλέους, Αλέξαν- equitum vocat Corsinus in Indice, et in Comm. δρος Γλύκωνος, Αττικίων Ἐράστου, Ἐλευσίνιος Ζωσίμου, Διονύσιος, Αττικίων, Δημύλας, Ηρᾶς, Ζωσιμᾶς, Εἰρήναϊς, Παράμονος, Νύμφας, Σμάραγδος, Επικτήτας, Φιλοκράτης. Leucium Bulaei Magistri equitum filium. Titulum Traiano vel Hadriano imperante scriptum esse non dubito; certe est eiusdem fere aetatis cuius n. 268. 270. monstrantibus Aristone paedotriba et cestrophylace ΚΑΙΣΑΡΟΣ ΝΕΙΚΗΣ ΑΓΑΘΗ ΤΥΧΗ ΕΠΙ ΛΕΥΚΙΟΥ ΤΟΥ ΒΟΥΛΑΙΟΥ ΙΠΠΑΡΧΟΥ . . ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΦΗΒΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΙ ΚΛΕΙΝΟΥΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ ΓΡΑΨΑΣ ΑΝΕΘΗΚΕΝ 15 ΕΛΕΥΣΙΝΙΟΥ ΖΩΣΙΜΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΑT ΕΥΡΑΣ ΕΞΠΕΔΙΤΟΣ ΚΕΣΤΟΦΥΛΑΞ Pythico (n. 270.). De nominibus non est quod dicam, nisi vs. 14. Herae nomen retinendum esse ob alium titulum in hoc capite edendum et Olympionicam cognominem Olymp. 234. Notavit etiam Cors. quocum defenderim simul nomen Εἰρήναϊς vs. 15. ut ̓Αθήναϊς virile nomen (v. ad n. 265.), item Δήμητρις n. 284. De illo καὶ φίλοι cf. ad n.287. Keστροφύλακα esse munus, non nomen proprium, vi dimus n.268. Post hunc duo nomina inseruntur ; sed coll. n. 268. 270. exspectes unum θυρωρού. Omnino nominum ordini non prorsus confido. Vaticanae enim schedae Cyriaci schedis non praestantiores sunt. Euodus Aphrodisii f. redit in ephebis n. 277. non tamen constat esse eundem: haec enim nomina pervulgata sunt: potest eiusdem propinquus fuisse. Vide ad n. 277. 270. Olim Athenis, nunc Oxonii, a Whelero illinc huc delatum marmor candidum, in tribus lateribus scriptura tectum. Ediderunt Spon. Itin. T. III. P. II. p. 76 sqq. Wheler. Itin. p. 403 sqq. ed. Angl. et ex Spon. Corsin. F. A. T. II. p. 171. additis notis prorsus inutilibus, Vandal. p. 595. 617. 695. Ex lapide iteravit Chandl. Marm. Oxon. II, 54. Versus habet Bonada T. II. p. 230. [Textum vide pag. seq. interpositum.] Ω Chandlero teste est Ω. Fundus lectionis est Chandl. Lat.I. Vs. 1. ultima littera | ex solo Chandl. Vs. 2. HT ex Spon. Whel. item vs. 7. primum N, vs. 8. primum Γ, ΑΡΧΑ et ultimum P; vs.9. ΦΟ ex Whel. (Spon. ΦΙ); porro vs. 11. primum Ω ex Spon. Whel., item vs. 14. EY. Vs. 15. omittit Whel.; T primum ex Spon. Vs. 16. omittit Spon. A primum et KOA ex Whel. Vs. 17. MOYNY recte Spon. MOYNI Whel. Chandl. Ibid. MAP ex Spon. Whel. Vs. 20. EK, primum O et AIH ex Spon. Whel. (Whel. tamen AZH). Vs.21. MET ipse addidi ut cetera in uncis posita; ultimum Σ licet falsum ex Whel. dedi. Vs. 22. ΕΙΝΟΣ ex Spon. Whel. (statuta cum Chandl. duarum praeterea litterarum lacuna). Vs. 23. ex iisdem ΟΣΑΠΟΛ. Vs.24. ΣΙΜΟΗ ex Whel. (Spon. ΣΙΜ..), item ΠΥ (Spon..Y) et ex Spon. Whel. ΔΟΥΜ. Vs. 25. ex iisdem ΠΑΠΠ et ΣΤΗ, primum Γ et TTi, et ul INSCR. GR. VoL. I. timum T. Vs. 26. Whel. AEYK... THTOE, Spon. A a a [Continuatur p.375.] |