254. Ex schedis Metelli Gutenstenianis ediderat Gruter. p. cccxvi. 2. 11 , Athenis in gymnasio": ex Grutero Vandal. Diss. p. 590. Corsin. F. A. T. IV. p. 142 sq. aliique. Rectius deinde ex lapide dedit Maffeius Mus. Veron. p. XLIX. 7. quem sequor. Vas olearium cum oleae fronde insculptum. Athenis, pone sanctuarium sacelli vicini templo Augusti. Edidit Pouquevill. Itin. T.IV. p. 102. n. 8. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣΠΟΣ..Υ...ΜΝΗΓΟ..... ΑΡΙΣΤΟΞΕΝΟΥ ΑΡΧΟΝΤΟΣΕΠΙΛΥΤ. ΕΡΜΗΠΑΙΔΟΤΡΙΒΟΥΝΤΟΣ ΦΙΛΙΟ ... 5 ΤΟΥ ΔΙΟΚΛΕΟΥΣ ΦΡΕΑΡΙΟΥ ΥΠ.... ΟΥ ΜΕΛΙΤΕΩΣ Διονύσιος Ποσ ... εὺς γυμνασιαρχήσας ἐν τῷ ἐπὶ 5 τοῦ Διοκλέους Φρεαῤῥίου, ὑποπαιδοτριβοῦντος ου Μελιτέως. ..... Athenis repperit Fauvel. Marm. Chois. catal. Dubois. n. 216. (ubi edita verba sunt), Mus. reg. catal. Clarac. n. 614. Ex schedis Mülleri. Habeo etiam ex tabulis ab humanissimo Comite Claraco transmissis. In laureis duabus: Newv mentio docet Aristoxenum de re gymnastica meritum esse. Clarac. O pro Ω. 260. Extra ordinem priori titulo, quo adolescentes Aristoxenum honorarunt, addo fragmentum carminis iambici vel trochaici, quantum ex vs. 4. et 8. colligere licet, statuae olim subscriptum cuiusdam, quem adolescentes publica sepultura prosecuti erant. Athenis apud Mich. Astracare; ex schedis Fourmonti. Athenis,,,in collegio novo" secundum Corsinum Inscr. Att. XI. p. LVII. (F. A. T. IV. Prolegg.), ubi minusculis editus titulus;,,in domo Andr. Tschingri prope domum Consulis Franciae ex schedis Fourmonti;,,in pila prope ecclesiam Agia Konom" secundum Dodwell. Itin. T. I. p. 381. Ex Corsino Bonada T. II. p. 230. Ego dedi Fourmonti apographum, quod optimum est. In Herma cum phallo, quem delerunt Turcae, olim Athenis in domo Beninseli. Editus titulus Hist. Acad. Inscr. Τ. XXIII. Ρ· 182. cum prolixa Belleii commentatione; cf. Barthelemium Mem. Ac. Inscr. T. XXX. p. 180. Varietatem lectionis notavit Chandl. Inscr. Syllab. p. xxvIII. Postea Fauvelii opera lapis ad Choiseulium pervenit, ediditque Dubois catal. n. 203. In museo regio (n. 644. catal. Clarac.) transcripsit Müllerus. Habeo etiam ex schedis Fourmonti et Akerbladii; has misit Münterus. Sero accessit Claraci apographum aeri incisum. clum, quod post ΔΟΥΣ habet Fourm. item vs. 5. post ΑΥΤΩΝ. Pro ᾖ, quod Fourm. Chandl. etc. habent, in Hist. Ac. est Π. Ibidem Fourm. falso ΑΙΔΙΟΥ. Vs. 6. in Hist. Ac. et ap. Dub. Clar. est Ξ; Ξ dedi ex Müll. Chandl. nec multum abludit Fourm. In fine Hist. Ac. et Akerbl. ΣΟ; ΣΟΥ Fourm. Chandl. Müll. Dub. Clar. Vs. 7. omnes uno consensu NΙΕΟΣ; igitur licet Σουνιέως ex Attica ratione dicatur, retinui insolentius hoc. Vs. 9. omnes praeter Hist. Ac. (ubi ΕΥΛΠΟΥ) ΕΥΜΟΛΠΟΥ, Akerbl. tamen omisso ΟΥ: sed in Hist. Ac. vitium in margine correctum. Ex Clar. vs. 6. y. O minutius dedi; idem vs. 1o. non recte ΚΗΦΕ ΣΙΕΑ. De Abascanto vide capite quarto tres titulos n.270-272. ego nunc sola verba appono, quae nulla egent interpretatione. Παρὰ ̓Αρεοπαγειτῶν αἰτησάμενοι οἱ ἐπὶ Λυκομήδους ἄρχοντος ἔφηβοι διὰ τοῦ κοσμητοῦ αὐτῶν Πο. Αἰλίου Θεοφίλου, παραδόξου, Σουνιέος, τὸν διὰ βίου παιδοτρίβην τῶν ἐφήβων ̓Αβάσκαντον Εὐμόλπου Κηφεισιέα (sc. ἀνέστησαν). P. Aelius ab Hadriano vel Antoninis denominatus est. Ab Areopago protomae Abascanti collocandae veniam petunt ephebi, non quod Areopagus epheborum curam habet (habet tamen), sed quod ea aetate Areopagus imaginum collocandarum potestatem concedit, quod plurima exempla docent. Vide class. VIII. CAPUT QUARTUM. CATALOGI GYMNASTIC I. 264. Lapis Choiseulianus n. 183. catal. Dub. quem nunc possidet Comes Pourtalès, Athenis delatus Parisios. Cum auditore in meos usus transcripsit Hase, cui plurimum hoc opus debet. Marmor est aëtomate instructum; versus non pari omnes longitudine, et litterae in finibus versuum paulo densius collocatae. Post vs. 9. lapis fractus; sed etiam pars superstes valde oblitterata est. Quae supplere potui, uncis inclusa textui inserui, observatis lacunarum spatiis accuratissime notatarum. ΕΠΙΜΙΘΡΙΔΑΤΟΥΑΡΧΟΝΤΟΣΚΑΙ Initio vides formulam gymnicis titulis praefigi solitam: Ἐπὶ Μιθριδάτου ἄρχοντος καὶ ἱερέως Δρούσου ὑπάτου, κοσμητεύοντος ...οκράτου (p. οκράτους, ut sexcenties) Ραμνουσίου, παιδοτριβοῦντος Απο...... deinde vs. 6. est φίλοι, ut in aliis gymnicis. Sequebatur γοργοί. Integra formula est: φίλοι, γοργοί, γνήσιοι: v. n. 282. Dein nomina epheborum: Εἰρήναιος, Κάλαμις, Νίκανδρος, Νικοκρά ΚΟΣΔΙΟ ΦΟΙΒΟΣ της, Θεόδωρος Θεοδώρου (haec enim vis sigli post Θεόδωρος positi), mox Φιδίας, Φοίβος. Casu plurium nobilium sculptorum nomina insunt: sed quum haec epheborum sint, irrita facta est magna illa exspectatio, quam de hac inscriptione moverat Dubois. Titulus circa annos ab urbe condita 768-776. scriptus est, quo anno obiit Drusus. Cf. ad n. 181. 265. Athenis transcripsit Spon. Itin. T. III. P.II. p. 196. unde petierunt Vandal. Diss. p. 694. Corsin. F. A. T. II. p. 194. Whelerus lapidem detulit Oxonium: ibi inspexit Maffeius et quinque priores versus emendatiores edidit Mus. Ver. p. CCCCXLII. Postremo edidit Chandler. Marm. Oxon. II, 55. ΟΙ ΕΦΗΒΕΥΣΑΝΤΕΣΕΝΤΩΕΠΙ ΒΑΣΙΛΕΩΣΡΟΙΜΗΤΑΛΚΑ ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΕΝΙΑΥΤΩΙ ΠΑΙ ΔΟΤΡΙΒΟΥΝΤΩΝΘΗΒΑ ΓΕΝ[Ο]Υ[Σ] 5 ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΩΝ ΡΗΝΑΙΟΥ[EP] ΜΗΩΝΥΠΟΠΑΙΔΟΤΡΙΒΟΥΝΤΟΣ ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣΤΟΥΜΥΡΩΝΟΣ ΚΥΔΑΘΗΝΑΙΕΩΣ .. ΑΥΛΟΣ ΒΑΣΣΟΥ ΠΑΛΛΗΝΕΥΣ ΛΗΝΑΙΟΣΓΑΡΝΕΤΙΟΣ ΦΙΛΗΜΩΝ) ΤΕΜΥΡΙΝΟΥΝΙΣ Fundum apographi huius constituit textus Chandlerianus, cui nonnulla aliunde intuli. Uncis inclusa. de coniectura supplevi, ubi lacunae notatae erant. Vs. 1. ultimum | ex Maff. addidi. Vs. 2. extr. lacunae signa habent editores; ea sustuli. Chandl. tantum unius litterae lacunam notavit; sed nulla est. Vs. 3. Chandl. in fine ..MH...., pro quibus ex Spon. et Maff. dedi ΠΑΙ, ex hoc sine lacunae signis. Vs. 4. Maff. ΘΕΑΓΕΝ.... 5. ΘΕΟΛΟΓΟΥ: Spon. haec omisit. Affundit quaedam de Theologi munere Maff. quae hinc plane aliena sunt. Vs. 5. extr. Chandl. Ω. pro OY, quod ex Maff. et Spon. dedi, qui simul in fine * lacunam notavit. Vs. 7. primum Y ex Spon. Vs. 8. E ex Sponio: Chandl. K. Vs. 9. ultima littera ex Spon. 15 ΧΑΒΡΕΑΣΤΙΜΟΚΡΑΤΟΣΠΕΙΡΑΙΕΥΣ item vs. 1o. secundum Y. Vs. 11. duplex Σ pro sim ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΤΙΜΟΚΡΑΤΟΣ ΕΥΜΗΔΗΣΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΝΑΥΚΥΔΗΣΙΣΙΔΟΤΟΥ ΑΦΡΟΔΙΣΙΟΣΦΙΛΗΜΟΝ[ΟΣ] plici ex Spon. item vs. 12. litterae ΝΑΙΟΣ. Pro ΓΑΡ ΝΕΤΙΟΣ Spon. rectius ΓΑ....ΤΙΟΣ. Vs. 12. extr. Chandl. lacunam signat, Spon. non. Vs. 13. Chandl. ΑΘΗΝΑΙΣΙ....ΟΙΟΥ; Spon. ΑΘΗΝΑΙΣ, et in superiore linea ΕΞΟΙΟΥ: hoc igitur dedi. Ceterum Spon. omissa vs. 11. Voce Παλληνεύς turbavit ordinem demoticorum nominum vs. 11-13. Vs. 14. TEMYPIN ex Spon. Chandlerus haec non habet, sed lacunam. Rhoemetalcen Thraciae regem Corsinus intelligit F.Α.Τ. Π. p. 194. rursus tamen T.IV. p. 147 sq. dubitans an Bospori rex Rhoemetalces, aetatis Antoninorum, intelligi debeat. Thraciae regem esse, mihi quoque probabilius; nec tamen ideo titulus, quod Cors. fecit, necessario ad Olymp. 197, 1. referendus. Vetustior ille Rhoemetalces, quem Corsinus et Caryus Hist. regg. Thrac. p. 66. intelligunt, ab Antonio ad Augustum desciverat (Plutarch. Romul. et Apophth.), et Augustum a. u. c. 759. in bello Dalmatico adiuverat: sed intelligi potest etiam Rhoemetalces Rhescuporidis f. cui prior ille Rhoemetalces patruus: is a. u. c. 772. imperium accepit. De eo cf. Tac. Ann. II, 67. (coll. 64.) III, 38. IV, 5. 47. Eckhel. D. N. T. II. p. 59. Vs. 13. Αθήναις dedi: quantum video ὁ ̓Αθή vais est nomen Atticum sane mirum; sed id redit infra n. 267. 272. (col. III. vs. 10.) item 282. 623. partim in ipsis ephebis. Idem video Corsino placuisse F. A. Τ.Π. p. 180. Sic etiam Ειρήναϊς n. 269. T.II. Δήμητρις n. 284. Ἑστίαις n. 573. Ελλαδις n. 942. Quod post hoc legitur l, videtur ) fuisse. Nisi malis Αθηναΐσκος hoc loco legere, ut Ερμαΐσκος. Ἑρμήων p. Ερμείων. Μοχ ἐκ Μυρινούττης dedi, ΤΕ mutato in EK, NII in TTH. Cf. n. 181. et infra in Class. VI. n. 297. Διονύσιος Δημήτριος . σ 266. est. una super Marmor Whelerianum, olim Athenis, nunc Oxonii; in eo urna expressa est, et in sinistra duae coronae: in dextera. [Textum vide in pag. seq.] . Τιβερίου Κλαυδίου Καίσαρος ἀγαθῇ τύχῃ· Ἐπὶ Μητροδώρου ἄρχοντος, κοσμητεύοντος Διονυσοδώρου τοῦ Διονυσοδώρου Φλυέως, ἡγεμόνος Φιλοστράτου τοῦ Αφιδναίου, παιδοτριβοῦντος Διοδότου τοῦ ̓Αντ...... Κρωπίδου, γραμματεύοντος Εὐφροσύνου τοῦ Εὐφροσύνου Φαλη ρέως, ὁπλομάχου τοῦ ̓Αντιγόνου Παλληνέως, Αλέξανδρος ̓Αλεξάνδρου Αζηνιεὺς φίλους καὶ συνεφήβους· Αἰολίωνα ̓Αντιπάτρου Ηρακλίωνα Ηρακλεί. . . Φλυέα, Μαραθώνιον, Θεογένην Θεογένους Κηφισιέα, 10 Vs. 1. maioribus litteris. Fundum exempli constituit apographum Chandleri. Vs. 2. Spon. ΤΥΧΗ sine l; vs. 2. extr. ΜΗ ex Spon. item vs. 3. ultimum Y. Partem versuum 4. 5. omiserat Spon. reprehendente iam Maffeio Mus. Ver. p. ccccxLI. Vs. 7. primum Σ ex Spon. Vs. 8. Chandl. ΗΡΑΚΩ: dedi Sponianum. Vs. 18. lacunae signa ex Spon. Vs. 21. ΤΕΦΑΝ ex Spon. qui alia nonnulla omisit. Ubi Sponianum apographum deficit, lineam duxi. Annotat Chandlerus:,,Prior pars iam desinit post vocem ΜΕΝΑΝΔΡΟΝ, sed aliam descripsit lineam Sponius, sc. ΑΝΤΙΓΟΝΟΝ ΔΙΟΝY..... Posterior, quae nescio an umquam edita fuerit, incipit cum voce .. ΑΓΑΘΟΣ; nec fortasse desit inter utramque 15 partem satis spatii ad recipienda illa Sponii, et praeterea eandem aetatem referre atque eiusdem fabri opus esse videantur ambae: tamen quum in hac nomina recto casu secus atque in altera proferantur, utrum ad eandem pertinuerint inscriptionem dubito.” Fragmenta, quantum ex Chandleri delineatione intelligitur, satis congruunt: et qui recto casu scribuntur adolescentuli, possunt alio fine ac priores adscripti esse, interposita fortasse aliqua formula in ea quae periit dextera lapidis parte. 2ο 20 ...... Χαροπεῖνον, Τρύφωνα, Εὔδημου, Λήναιον, Διονυσόδωρον, Σκάμανδρον, Συμφέροντα, Ζώϊλον, Διονυσ.... Μένανδρον, Στέφανον, Τιμοκράτης, TI BEPΙΟΥΚΛΑΥΔΙΟΥ ΚΑΙΣ [A P Ο Σ] ΑΓΑΘΗ ΤΥΧΗΙΕΠΙΜΗΤΡΟΔΩΡΟΥ ΑΡΧΟΝΤΟΣΚΟΣΜΗΤΕΥΟΝΤΟΣ ΔΙΟΝΥΣΟΔΩΡΟΥ ΦΛΥΕΩΣ ΗΓΕΜΟΝΟΣ ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΥ ΤΟΥ. . . . . .] ΑΦΙΔΝΑΙΟΥ ΠΑΙΔΟΤΡΙΒΟΥΝΤΟΣ ΔΙΟΔΟΤΟΥΤΟΥΑΝΤ. · [Κ ΡΩ] 5 ΠΙΔΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΟΝΤΟΣ ΕΥΦΡΟΣΥΝΟΥ ΦΑΛΗΡΕΩΣΟΠΛΟΜΑΧΟΥ......] ΤΟΥ ΑΝΤΙΓΟΝΟΥ ΠΑΛΛΗΝΕΩΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ) ΑΙΗΝΕΥΣ ΦΙΛΟ[ΥΣ] ΚΑΙ ΣΥΝΕΦΗΒΟΥΣ |