ΘΑΛΛΟΣ, et Must. 25 Ρουφεῖνος ̓Α 5ο neola super KP; deinde uterque ΘΑΛΛΟΣ, et Must N E pro N, et vs. 33. ΕΥΔΛΥΜΑΝΔΡΟΣΜΟΥ; item vs. 34. omittit litteras YɅ, sed lacunam habet. Vs. 35. Fourm. ΤΑΙΔΙΟΣ, Must. ΣΑΙΛΙΟΣ; ibid. Must. ΤΕΙΜΟΝΟΣΞΕΝΟΣ. Vs. 36. Must. . . ΣΤΙΚΟΣ. Vs. 37. ΑΥΡ non habet Must. sed lacunam. Vs. 38. Fourm. . ΕΝΕΔΙΟΣΕΛΕΥΣΕΙΝΙΟ. Vs. 59. Fourm. .ΡΤΕΜΩΝ, Must. ΤΕΙΜΩΝ). Vs. 40. Must. ... ΦΙΝΙΑΝΟΣ; Fourm. omittit ultima ΟΥ. Pro vs. 42. Must. lacunam habet. Vs. 45-49. dedi ordinem Fourmonti: Must. ita: ... 55 45 γαθόποδος, Ερμείας Ζωσίμου, Προςδόκιμος . . Αἰλιανὸς Καρποῦ, Απόλλων Φίλωνος, Αὖρ. Φιλήμων, Τ. Αἴλιος Τειμόξενος, Αὖρ. Ασκληπιάδης, ̓Αρτέμων ̓Αρτέμωνος, Αχώριστος Ηρακλείδου, Περιτέλης Ερμαίου, Τ. Αἴλιος Καλανδίων, Ἔρως ̓Ανδρονείκου, Επαφρόδειτος Επικτήτου, 5ο Titulus Hermae inscriptus, in quo Must. teste etiam phallus: ei Hermae caput Ael. Euphrosyni impositum erat, unius ex prytanibus (vs. 51.); quem quum hoc honore ornaret tribus, simul prytanes inscripti sunt. Fuit autem Euphrosynus epistates prytanum (cf. n. 186.). Archon est Aurel. Dionysius, simul Sacerdos Magnae Matris et ̓Αγαπητοῦ, haud dubie Imperatoris, fortasse Antonini Pii. De Casianis v. ad n. 270. Aetas tituli est Antoninorum. Prytanes praeter scribam videntur xL esse, XXXIX homines, una dea Minerva! Aisiti licet vs. 17. nominati in hac tituli parte deficiunt, sed videntur in fine inscripti fuisse. Post Minervam comparet Eponymus prytaniae Ael. Apollonius Pallenensis; quem ab Archonte diversum esse patet tum hic tum in aliis titulis. Ultimo loco est γραμματεύς (τῶν βου λευτῶν, cf. ad n. 190.). Is vocatus videtur Κλαύδιος Αντωνείνου, nisi Κλ. Αντωνεῖνος scribendum sine patris nomine. 190. ,,Ad marmoream aedem Martis in agro Athenarum", Cyriac. Anconit. ed. Moron. p. xIII. n. 96. Confusum est hoc Cyriaci apographum et mutilum, desinitque vs. 24. Post quem attexta est inscriptio n. 116. a nobis edita, quam Muratorii schedae recte separatam praebuerunt: et vs. 4. in ea est ΕΡΩΙΑΔΗΣ, vs. 5. extr. ΕΔΟΙΟΥ (ἐξ Οἴου), rectius quam apud Murat. Postrema vero verba ̓Αλέξανδρος Αλεξάνδρου ΕΔΟΙΟΥ iterum ex suis, hoc est Cyriaci schedis Muratorius dedit T. III. p. MDCXXVIII. 13. in tres divisa versus. Ex Cyriaci exemplo et suis schedis sine verbis n. 116. editis illam priorem partem edidit etiam vitiosius Murat. T. II. p. DLXXI. 1. Cyriaci vero apographum repetiit Corsin. F. A. T. II. p. 204. cum verbis n. 116. editis, iterumque eandem tituli partem dedit ex schedis Chishulli Maffeianis Inscr. Aut. VI. p. xxvii sqq. et ΕΞΟΙΟΥ. (F. A. Prolegg. T.IV.),,in columna in templo Thesei, nunc S. Georgii"; et in hoc quidem apographo desinitur eodem loco ubi ap. Cyriac. (vs. 24.) : dein post lacunam additur titulus n. 116. receptis lectionibus quas dixi, ΕΡΩΙΑΔΗΣ At haec illo loco non fuisse posita docent integriora exempla: eaque Cors. haud dubie non ex Maffeianis schedis, sed ex Cyriaco attexuit, ex quo etiam alia desumpsit. Postremo Corsinus ex iisdem schedis Inscr. Att. III. p. XVII sqq. dedit alteram inscriptionis partem inde a vs. 23. ac duos proinde versus bis posuit, nec tamen vidit partes esse duas eiusdem tituli. Utramque partem recte connexam, neque admista inscriptione n. 116. plane hinc aliena praebent schedae Fourmonti, Pocock. Inscr. ant. P. I. c. 5. s. 4. n. 67. p. 58. Chandlerus Inscr. P. II. p. 6o. n. 55. 1. Lapis est ad templum Thesei, quattuor lateribus inscriptus. Fundus nostri textus est Chandlerianus, in quo pars litterarum uncis inclusa est: eas uncis exemimus, ubi ex aliis apographis duximus. Ex cetera varia lectione inutilia omitto, potissima annoto. Vs. 1. est ex Cyriaco, ubi quum Iota subscriptum omissum sit, non addidi, licet id in ceteris huius lapidis titulis compareat. Vs. 2. ex Cyr. sunt litterae EПIAP, deinde ON, vs. 3. MEPT et proximum Y, vs. 4. ΤΑΝ (idem pro Η habet ΙΓ), vs. 5. ΠΑΝ. Ibid. extr. Chandl. TIMH, Cyr. THMH, Fourm. Poc. IMH, unde patet TEIMH fuisse. Vs. 6. EAN est ex Maff. (Cyr. ΠΑΝ), vs. 7. ΤΟΥΣ et ultimum ... A ex Cyr., vs. 8. ex eodem NΥΜΟΣ (habet enim ...... Maff. EIOE), Poc. IOE, Fourm. EOE. Vs. 18. ceteri OZOENHE, ante quod Chandl. supplet AHM: Poc. Σ... MNΣOENHΣ. Vs. 19. Chandl. NHEIOE) N.., Maff. idem, sed in fine M pro N; dedi Fourmonti lectionem: Poc. versum omisit. Vs. 20. primum N ex Fourm. addidi; ultimum Σ omittit Maff. Vs. 22. Maff. «NTEPNΣ: similiter, sed insuper omisso Σ ultimo huius lectionis, Poc. Fourm. Vs. 23. TOE additum ex Maff. Vs. 24. primum O ex Poc. qui ante id supplet OE. Vs. 26. Poc. Chandl. PO, Maff. Fourm. O etc. Vs. 27. Chandl. 0, Maff. Fourm. XOE, Poc. ANTIOXO Vs. 28. Chandl. Maff. E^AHN, Poc. ΣE^^HM, Fourm. EEHN. Vs. 29. MPA est ex Maff. atque ita coniecerat Chandl. in Addendis. Vs. 3o. omissus apud Poc. Ultimum Σ habet Fourm. et in uncis Chandl., omittitur in Maff. schedis. Col. II. vs. 10. Maff, EATKIOE, ceteri quod dedi. Vs. 11. s in siglo addidi ex Fourm. Vs. 20. ex Cyr. est A. Al; ita et Fourm. nisi quod A omittit; Poc. PIAIOTIMOE. Vs. 21. Chandl. Il....OΣ, et similiter Poc. Fourm. ego dedi Cyriaci lectionem. Vs. 23. in altero àp. Cors. apogr. (Maff.) est EIZIANPOΣ; reliqua apographa EILIAOTO. V.25. Maff. AIO POE, reliqui AIOAOTOE. Vs. 27. lineolam superiorem apposui ex Maff. lectione KĀ. Vs. 28. O addidi ex Fourm.; vs. eodem solus Poc. APO▲EITOY. Vs.50. Maff. EIEIAOPOE, Poc. EIEIALTOE. Vs. 31. ПPAM et ▲ est ex Maff. ^ etiam ex Fourm. Vs. 32. litteris maioribus scriptus est. Vs. 33. aliquot puncta praefixi; ceterum retinui Chandleri supplementa. Vs. 35. col. II. П et MA est ex Maff. NIO addidi ex Fourm. Vs.36. QEYΣ est ex Maff. dein T ex Fourm.; vs. 37. primum Σ ex Maff.; Fourm. Maff. Chandl. AOTOE, Poc. ALPOE. Vs. 38. vox YOPAM MATEYE est ex Maff. In fine Maff. Fourm..... IOE, Chandl. [AE]IOE, Poc. TOƐ: hoc recepi; latet enim in eo Eirídoros aliunde ut inoygaμμare's cognitus. In fine lineam omissam notat Chandl. recte, opinor. Hic titulus quoniam in catalogis prytanum primus est, qui magistratuum et ministrorum pleniorem notitiam conservaverit, quod hucusque distuli, nunc faciam, ut quae de illis dicenda videantur, sub uno conspectu proponam. Qua in re tractanda quum plus perficere liceat quam contigit Corsino, cui neque idonea titulorum exempla oblata erant, neque omnes hi tituli innotuerant; tamen ut in re minime gravi quam brevissimus ero. Sunt hi catalogi non omnes quidem eiusdem generis, sed tamen inter se similes: procedunt autem n.183–201. quibus addenda pars tituli n. 115. et decreti in L. Septimi Severi honorem scripti, quod n. 353. in Imperatorum honoribus edam. Exceptis vero titulis n. 115. 183. 199. omnes post Traianum scripti sunt, plurimique, ut videntur, sub Antoninis vel paulo post. Etenim n. 191. M. Aurelii Antonini et L. Veri nomina, et cognomenta 'Aguɛviaxv Пaginν prae se fert: hi Parthici dicti non sunt ante a. Chr. 166. (Olymp. 236, 1.), obiitque L. Verus Olymp. 238, 4. Igitur hic titulus intra hos terminos collocandus (Corsin. F. A. Prolegg. T. IV. p. xxxIII.). Sed n.190. uno tantum anno antiquior est: et eiusdem fere aetatis sunt n. 192. 193. Nam n. 192. uno anno prior est quam n. 193. N. 192. autem M. Valerius Mamertinus Marathonius est rrparnyes iml rdomia, qui n. 1go. Archon: et n. 1go. col. II, 7. 8. 50. iidem homines comparent qui n. 193. col. I, 34. 35. II, 17. Etiam Eponymus Prytanum n. 191. 192. idem est, item sacrorum ministrorum plures cum úπoygauuatei Elidor. Ionicus quoque Habronis f. comparet et n. 10. et n. 195. Porro Mpwv Torpeulares communis est n. 184. 193. 194. et é en Enuddos Epusias 'Anvieùs n. 184. 187.188. 194. Þλ. Báxxos est n. 188. in Aisitis, et in Prytanibus n. 193. Item Tepans AppoSoos redit n. 184. 194. et per plurimos horum titulorum Aisitorum primi prope omnes iidem sunt, ubi quidem de iis constat. Tantum n. 200. 201. videntur paulo recentiores esse et in aetatem L. Septimii Severi vel in eam viciniam detrudendi. Postremo n. 184. et 194. in Aisitorum ultimis ita consentiunt, ut putes eos eiusdem anni esse: sed non confido. Mercenariam enim illi operam praestabant, poterantque ob peritiam saepius eligi. Sic in diversis annis sunt. n. 191. 192. idem est izoɣgauμaτεús, idemque in diversis annis ènì Σxiados n. 192. 193. ac rursum n. 193. 194. in diversis annis idem úлoygaμμαTEús. Archontes, de quibus infausto successu disseruit Corsinus, hi sunt inde à n. 184. usque ad n.201. N. 184. 186.J fortasse Demostratus, Marathonius, 189. Aurel. Dionysius Callippi f. Lamprensis, 192. Tineius Ponticus, Besaeensis, 193. Annus est post Ponticum, 194. Athenodorus Asmeni f. Agrippa, Iteaeus, 201. Philopappus, qui et L. Aelianus. Ex his Demostratus et Mamertinus videntur aequales illi Herodis Attici esse, quorum meminit Philostratus (v. Corsin. F. A. T. IV. p. 171.). Ponticum ante Mamertinum sine causa collocat Corsin. T.IV. p. 180. Denique cur duo anni non ex suo Archonte, sed ex prioris anni denominentur, non exputo, nisi si illis annis nullus Eponymus Archon fuerit: quod quum etiam Corsino (p. 180.) in mentem venisset, male reliquit hanc sententiam, quod Prytaniae Eponymum pro Archonte habebat. Prytaniae in his titulis hae sunt: N. 115. Aegeidis, 184. Adrianidis, 189. Antiochidis, 190. Pandionidis, octava, 191. Acamantidis, secunda, 192. Acamantidis, octava, 193. Pandionidis, octava, 194. Attalidis, tertia, 196. Pandionidis, 198. Hippothontidis, 199. Pandionidis, 200. Erechtheidis, 353. Pandionidis. Incle a. n.184. Senatus est Quingentorum (cf. n.189.), prytaniae sunt tredecim: numerus prytanum, nisi me calculi fallunt, cum Eponymo et scriba prytane n. 189. est XLI, n. 190. XLI, n. 191. XLI, n. 192. XLII, n. 193. xLI, n. 194. XLII. Debebant tanien nonnisi xxxvIII vel xxxIx esse: sed etiam n. 353. in decreto pro L. Sept. Severo videntur cum scriba XLI esse. De ceteris non liquet. Itaque arbitror hac aetate, ut debet, ordinarios prytanes fuisse xxxxvIII vel xxxix, sed praeter hos tres esse additos, Epistaten, Eponymum, Scribam, ita ut in singulis prytaniis essent XLI vel XLII prytanes, et Senatus ess et virorum DXXXIX. Sacerdotes quoque aliquoties memorantur (n. 185. et ibi not.): sed illi non prytaniae sacerdotes habendi, non magis quam Exegetes (n.194.) prytaniae est: casu prytanis unus et alter sacerdos est, ut archontes sacerdotes commemorantur (n. 181. 186.), item choregus (n. 128. cf. ad n. 213.), cosmetes (n. 258. 274.), scriba (n. 286.), epistates prytanum (n. 353.). Contra illi tres, quos dixi, ipsius prytaniae magistratus inter se diversi Bis nominatur Epistates (n. 186. 189.), perpetuus manifesto, non ut olim diurnus, isque ex tribu praesidente: ab Eponymo autem diserte distinguitur. Alter est Eponymus, item ex tribu praesidente: quem eponymi herois quasi vices gerere conieci ad n. 184. Eum pro archonte anni eponymo habebat Corsinus; sed ab archonte distinguitur in titulis omnibus, ubi uterque commemoratur. N. 184. est Adrianus vel Antoninus Eponymus, n. 186. Ael. Pyrphorus, n. 189. Ael. Apollonius Pallenensis, n.190. Fl. Euthycomas, n. 191. Hicesius Theogenis f. Sphettius, n. 192. idem, n. 193. Theopompus Thalami f. Paeaniensis, n. 194. Euporus Athenaei f. Athmonensis, n. 196. Pomp. Iason. Iam compara tabulam Archontum, et vide quantum differant. Tertius est gauμares BouλEUTV, sive ut ad n. 81. et 115. vocavi, Ts Bouλns. Est is non modo ex tribu praesidente, sed ipse prytanis, inter quos recensetur n. 115. vs. 22. unde ille prytanes suos σuvágxovras appellat n. 192. princ. Et est in his titulis omnibus tribus praesidentis civis (cf. ad n. 81.): 81.): igitur additur fere in fine catalogi prytanum, quo loco positus erat in decreto pro L. Septimio Severo n.353. col. II. vs. 22. item n. 189. 190. ubi Ionicus Habronis est, qui redit n. 193. col. I. vs. 19. inter Paeanienses Pandionidis prytanes; n. 191. autem hic scriba vel ante Eponymum positus est, ut eum facile videas prytanem esse, non vilem ministrum, rursus n. 193. 194. in fine prytanum habetur, item n. 185. ubi Melitensis est Cecropide tribu sua praesidente. Denique n. 192. nomen ille suum in praescriptis collocavit: ὁ γραμματεὺς τῶν βουλευτῶν τῆς ̓Ακαμαντίδος φυλῆς Φιλούμενος Ερωτος Κεφαλῆθεν; ubi ne erres, noli coniungere τῶν βουλευτῶν τῆς ̓Ακαμαντίδος φυλῆς (βουAɛutai enim iidem in quavis prytania sunt), sed ita haec intelligenda: ὁ γραμματεὺς τῶν βουλευτῶν, ὅς ἐστι τῆς ̓Ακαμαντίδος φυλῆς γραμματεὺς βουλευτῶν, Scriba Senatorum in tribus Acamantidis prytania. Haec quum ita sint, patet hunc scribam in quavis prytania debuisse ex prytanibus eligi: elegit autem Senatus utpote suum scribam xgorovia (Oec. civ. Ath. T.I. p.200.). Quid operae praestiterit, alibi docuimus. De Aisitis dixit Corsin. F. A. T. II, p. 148 sqq. nec tamen ea expedivit, quae mihi imprimis tenenda videntur. Eorum recensus etsi non in omnibus his titulis integri sunt, tamen ex iis, quae supersunt, colligitur, eorum ministeria non in quovis titulo omnia enumerata esse, sed modo hunc modo illum ministrum deesse, et ordinem quoque hic illic leviter immutari. Sunt autem hi: N.185. Aegeide γραμματεὺς τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ 184. Adrianide [Ἰού.] Ιεροφάντης, |