*) Credo Ἐράσιππος. **) Τίμανδρος vel Τιμανδρίδης. ***) Εὔ****)

plectebatur tribus Erechtheidem, Aegeidem, Pandionidem et Leontidem, dein Acamantidem, cuius pauca utrobique nomina supersunt; his succedunt ex ordine constante (de quo v. Corsin. F. A. T.I. p. 154. sqq.) Oeneis, Cecropis, Hippothontis, Aeantis, Antiochis. Nomina ipsa sunt eorum, qui in proeliis caesi et in Ceramico sepulti erant; duae vero quum series sint, patet eos, quibus nullus locus adscriptus est, in duobus perisse proeliis, in altero alterius seriei milites. Nam etsi ex n. 165. et ex ipso Thucydide (II, 34.) colligitur, Athenienses subinde omnes, quotquot uno anno variis locis. occubuissent, simul humasse et uni monumento nomina omnium inscripsisse, tamen quod col. I. vs. 40 sqq. singuli loci nominantur, ubi unus et alter obierat, inde apparet, praecedentia nomina sub unius pugnae, quae in fronte memorata erat, nomine posita fuisse; a quibus quum divisa altera tribuum series sit, ad aliam haec pugnam refertur. Haud dubie vero, qui locis illis singulis occisi sunt, Antiochidis tribules omnes fuerunt, ex qua videtur a reliquo exercitu separata manus in illos locos (excepta Pylo) missa esse: nam sub ea sola tribu singuli loci commemorantur, iique ne vacuo quidem spatio a ceteris nominibus divisi. cundae autem columnae fine alii quidam milites post Atticos cives nominantur, de quibus paulo post dicam. Hactenus de tituli dispositione. Cuius maximam partem quum Viscontus ad eos rettulisset, qui Olymp. 89, 1. apud Delium perierant (Thucyd. IV, 90 sqq. Diod. XII, 69 sqq.), et in Ceramico sepulti erant (Pausan. I, 29, 11.); equidem de ea re dubi

In se

κράτης, ̓Αναξίων vel simile.

In scriptura sunt pauca memorabilia: OY in nominibus propriis, ut ПOYAIAE, EYBOYL, usitatum est etiam ea aetate, ubi diphthongus solebat littera O signari, et ipsum ≤ПOYAIAƐ habes n. 147. In voce Ayvódnucs, item in voce 'Hynoías aspirationis nota omissa est; simplex pro duplici in nomine Ivris ex usu antiquo resedit: cf. n. 2. et 168.b. 'Es Zírow p. ¿v Zirow alia exempla habet (n. 87. 147.) Sed H in voce 'Avtipáns col. I. vs. 39. olim me male habuit, quod idem Fourm. etiam vs. 54. praebet, utramque lineam maioribus ` litteris delineans; igitur eius nominis putabam peculiarem rationem esse et Antiphanem scribam nomen suum diverso litterarum genere subscripsisse: nunc, postquam patefactum est, vs. 54. lectionem esse incertissimam, vs. 39. autem esse insiticium, litterae Husus, quem in solo titulo n. 149. ante Euclidem, sed paucis annis ante, reperimus, iam non offendit; haud dubie enim hoc nomen multis annis post reliquum titulum additum est, credo quod singulari de causa olim omissum erat, ut Niciae nomen in simili catalogo (Pausan. I, 29, 9.), postea autem, mutata populi sententia, addendum videbatur.

Duplex est series nominum per tribus dispositorum; utrique deest pars superior, quae com

convenire non videbatur, tum quod apud Delium prope mille Athenienses et praeterea levis armaturae et ministrorum permulti ceciderunt, quum tamen in hac tabula singularum tribuum pauci cives inscripti sint: ceterum Viscontum arbitrabar Delii nomen in parte tituli a Fourmonto non transcripta agnovisse. Nunc quum neminem melius quam Fourmontum hanc inscriptionem legisse videam, illius sententiae etiam minus tribuo. Attamen ut olim, ita nunc in anno a Visc. indicato subsisto; id quod etiam Osannus fecit. Nam loci, qui col. I. extr. memorantur, rebus eo anno gestis conveniunt mediocriter. Primum vs. 4o. comparet Potidaea et vs. 44. Amphipolis, deinde vs. 46. Thracia. Nam i Ogάuns vera lectio est, ut docui in varia lectione, uniceque congrua usui sermonis (Thucyd. I, 59. I, 68. II, 9. II, 29. IV, 82. IV, 102. Isocr. de antid. p. 68. ed. Orell. Demosth. Phil. III. p. 117. 21.), de quo non recte statuerunt nonnulli, et nuperrime Gailius in Nov. Act. Acad. Inscr. T.V. Hist. p.41 sqq. Succedunt Pylus vs. 48. et Sermylia vs. 50. postremo vs. 52. Singus, vicinum Sermyliae oppidum. Ex his Sermylia est urbs Chalcidica, quam Schol. Thucyd. (ad I, 65. ubi v. intt.) Sermylidem et Hermylidem vocat, Steph. Byz. Sermyliam, Herodotus (VII, 122.) Sermylen, nisi apud hunc legendum Zeguvλínv. Atque utrumque oppiΣερμυλίην.

dum, et Sermylia et Singus, ea tempestate Atheniensibus parebat: Sermylia Olymp. 89, 3. pace facta Atheniensibus confirmata est; Singaeis meliores condiciones concessae sunt, eaedem quae Olynthiis et Acanthiis aliisque, ita tamen ut tributum ab Aristide imperatum pendere tenerentur (Thucyd.V, 18.). Post Singum vs. 54. novum loci nomen latere vix crediderim: certe si in fine nihil periit, non potest vs. 54. loci nomen positum esse, quod locorum designatio defunctorum nominibus praemissa est manifesto. Iam Olymp. 89, 1. Amphipolis a Brasida capta est (Thucyd. IV, 102 sqq. Diod. XII, 68.); mox quum Lacedaemonii Toronen et Lecythum aggrederentur, ubi Attici agebant praesidiarii (Thucyd. IV, 110 sqq. Diod. XII, 68.), pauci etiam apud Sermyliam et Singum, loca proxima, possunt caesi esse; neque apud Amphipolin multos perisse consentaneum est, quum proelio ibi decretum non sit. Vicinae quoque Thracia et Potidaea de hac tamen quae ap. Thucyd. IV, 135. narrantur, ea nuperus editor advocare non debebat, quum anno insequenti gesta sint. Unus vero, qui apud Pylum Olymp. 88,4. captam occubuisse traditur, hoc demum anno potest ex vulnere ibi accepto mortuus videri. Sed duo illa proelia, ad quae plurima nomina referenda sint, Osannus recte iudicat in eorum, qui nominali sunt, locorum vicinia quaerenda esse, commodeque huc advocat obsidionem Mendae et Scionae Olymp. 89, 1. duce Nicia coeptam (Thucyd. IV, 129. coll. Dodw. Annal. Thucyd. et Diod. XII, 72 sqq. qui haec sub Olymp. 89, 2. narrat). Aderant autem huic expeditioni praeter Atticos hoplitas sagittarii sexcenti, Thraces mille mercenarii, aliique levis armaturae milites, quos Thucydides peltastas vocat, ex sociis in ea regione contracti: quae omnia huic titulo explicando eximie conveniunt.

Nam in fine alterius columnae post tribus Atticas spatio divisum triplex militum genus hoc ordine designatur: "Eyygapo, ut vere Os. coniecit, Tórα, Cévci. Ubi quum évois opponi Toóras putarem, ut n. 165. Toóra sunt Erechtheidis, quippe åσrino (n. 80.), ita hic quoque rocóras cives esse iudicabam (Oec. civ. Ath. T. I. p. 285.): nunc mitto hanc sententiam, quod cives in tribubus censentur, hi autem extra tribus positi sunt: quod olim, quum de vacuo spatio et de voce eyygapa non constaret, non poterat perspici. Sed eodem argumento labefactantur, quae Os. de vypúpos disputavit: quos ille dicit ephebos esse, utpote eyyeygaμμévous T ληξιαρχικῷ γραμματείῳ, et extra tribus versari censet; eos vero, dum Tεgimoλoi sunt, militasse non solum in Attica, sed etiam extra Atticae fines, quod demonstrat exemplo Megaricae expeditionis ap. Thucyd. IV, 67. cui praeter hoplitas affuerunt IIλarams Tε fiñoi nai éregoi meginоha; postremo confert eeyygápovs, qui in titulis gymnasticis post eos, qui in tribubus et pagis censentur, reperiuntur additi. At ephebi non extra tribus sunt, sed in tribubus inscripti, quod fit ipsa in lexiarchicum relatione;

itaque hi tituli nostri eyygapa non possunt ephebi esse. Neque ephebos extra fines Atticae militasse Os. demonstravit: cuius cetera argumenta, quae nihili sunt, omittam, et in loco Thucydidis consistam. In quo si concesseris Tepizóλous esse ephebos, etiamsi ephebi in Megaride, hoc est in ipsis confiniis Atticae militaverint, nondum tamen illos in longinquas expeditiones missos esse concesseris. Sed nego apud Thucydidem Tegióλous esse ephebos. Nam si ephebi megíroλo fuerunt, non ideo omnes Tegioλo sunt ephebi. Пegíroλo sunt circuitores, speculatores, tores, speculatores, quibus opus cuivis exercitui, etiamsi nulli ephebi adsint: quos TERITOλous quum Thucydides cum hos Maraiso componat et hoplitis opponat, patet illos Tegióλous fuisse leviter armatos, quum tamen ephebi panoplia usi sint (v. comment. nostram de Ephebia Attica). Porro qui in titulis Atticis névygapa dicuntur, ephebi quidem sunt, sed opponuntur aliis ephebis, qui in tribubus censentur: igitur illi ephebi non Attici sunt, ideoque dicuntur éyygapo; sed quibus opponuntur, ii sunt Attici tribubus inscripti, et quod ceteri neyygapa audiunt, sunt pro ¿yygápas cenἐπέγγραφο ἐγγράφοις sendi (cf. ad n. 272.): ut videas, si ex illis titulis iudicetur, vypápous potius cives tribubus inscriptos significare, non tribubus non adscriptos. Quamquam ne hoc quidem verum est: nam illorum titulorum alia prorsus atque huius ratio est. Ut enim meam sententiam paucis aperiam, eyygapus ratio pro rerum diversitate alia est. Ubi de civitatis iure exercendo agitur, eyyeygauμévos dicitur, qui ut vir in lexiarchicum relatus est; ubi de gymnasio, ¿yyeygauuévos est, qui nomen in gymnasio professus est. Rursum alia syygapɔ̃s ratio in publicis debitoribus, qui etiam ¿yyeygauuévoi dicuntur, sed in arce. At in nostro titulo de militia agitur: igitur militaris haec yygapǹ est. Nunc videndum, quinam in militia, quum non cives essent, potuerint eyygapa dici. In quo primum constat, omnes tres classes has, éyygάpovs, Tožótas,

vous esse peregrinos: illud quaerendum, quomodo, si etiam duae priores classes peregrinorum erant, tamen iis evo opponi queant. Sed ex hac me difficultate facile expedio. Exemplum peto ex republica pacata. Constat enim vous in republica varii generis esse: sunt alii simpliciter evo, alii

voi μéronoi, qui etiam simpliciter μéroixa dicuntur: quae res ita nota et certa est, ut mireris de ea nuper dubitatum esse. Item μέτοικοι varii sunt, aut μérono simpliciter, aut meliori iure uÉTCINOL ἰσοτελεῖς, qui vulgo breviter ισοτελεῖς audiunt. Qui etsi omnes voi sunt, possunt tamen vol, Métoixoi, iσOTEλEis opponi. Eodem modo in hoc titulo évo dividuntur a Tórais et ¿yygápois, licet omnes sint Evo. Singulae autem hae peregrinorum militum classes quales fuerint, potest ex ipso, quo positae sunt, ordine intelligi: nam ut loco, ita dignitate primi eyygapa iudicandi, medii rogóra, tertii έvo: et cum hoc ordine fere convenit Thucydideus ordo in huius expeditionis militibus recensendis (IV,129.):

ὁπλίταις χιλίοις ἑαυτῶν, καὶ τοξόταις ἑξακοσίοις, καὶ Θραξὶ μισθωτοῖς χιλίοις, καὶ ἄλλοις τῶν αὐτόθεν ξυμμάχων πελτασταῖς; in quibus fuere Methonaei, iique ψιλοί (ibid.). Iam ut ab infimo ordine incipiamus, ξένους intellige eos, qui non erant in com piis Atticis censiti, sed aut mercenarii aut socii: utrique enim proprie ξένοι sunt, sive Athenis sive foris versantes. His meliores sunt τοξόται, qui videntur omnes Athenis adducti, et in copiis Atticis censentur, licet non Athenienses sint: intellige sagittarios ex inquilinis ignobilioribus conscriptos. De Thracibus ne cogita: Thraces enim ex sagittariis eximit Thucydides. Supersunt ἔγγραφοι, dignitate primi. Hi quales fuerint nisi hoplitae? Nam hoplitae etsi potissimum ex civibus superiorum classium, rarius ex quarta classe (Θησίν) lecti sunt, fuerunt tamen etiam μέτοικοι ὁπλῖται (Thucyd. II, 15.), et sola equestris militia μετοίκοις occlusa erat (Xenoph.

de vectig.): eosque etiam extra Atticam in pedestri militasse exercitu docet Thucydides (IV,go.). Sed ditiores tantum et primores inquilinorum possunt hoplitae fuisse, in iisque haud dubie ισοτελεῖς. Igitur hos peregrinos, utpote hoplitis adscriptos, arbitror ἐγγράφους dictos esse, hoc est ξένους ἐγγεγραμμένους ὁπλιτῶν καταλόγῳ. Qui si civibus oppositi essent, potuissent etiam ἐπέγγραφο dici: nunc quum ἔγω yapo dicantur, hoc nomine a ceteris distinguuntur peregrinis non inscriptis. Ceterum, quod Sñτες ὁπλῖται opponuntur ὁπλίταις ἐκ καταλόγου, unde patet Sras non in catalogo hoplitarum censitos esse; hinc aliquis μετοίκους dixerit multo minus potuisse hoplitarum catalogo inscriptos esse: quam difficultatem etsi habeo quomodo removeam, tamen ne longus sim, hoc unum addo, in sententia mea constituenda hanc me rem non latuisse.