....

(31) της ΕΔ *) ποτ]ήριον ἀργυροῦν, σταθμὸν [το]ύτου ΔΔΔΗΕ *) ἀρ[γυρὶς, σταθμὸν ταύτης ΗΡΗ *) ποτήριον ἀρ

(32) γυροῦν, στα]θμὸν τούτου ΔΔΔ «*) ἀργυρίδ[ες] ΙΙΙ, σταθμὸν τούτω[ν ΗΗΗΡΑ ΔΙΕ- *) κύλιξ ἀργυρᾶ, ἄσταθμος. ") φι

(33) άλη ἀργυ]ρᾶ, σταθμὸν ταύτης ΗΕΔΔΔ[ΔΕ]+++ d4) ἀργυρίδες Ι[ΙΙ, σταθμὸν τούτων .. ΗΗΡΔΔΔ Η «) ἀργυρίδες

Periit huius tituli lapis dexter, qui n. 138. sinister est (v. ad n. 138.). Primam formulam restitui secundum ea, quae in Introd. S. V. monui; nota vero ταμίαις dici, non iam ταμίασιν. Primus, qui appellatur, Quaestor est Tisamenus, qui idem Osanno esse posse videtur atque ap. Andoc. de myst. p. 39. Παιανιεῖ idem bene scripsit; et deinde Πολιμήδης, assumpto vs. 21.: mihi probabilius visum

......

...

(40) ΠΗ *) λύχνος ἀργυροῦς, σταθμὸν τού[τ]ου ΔΔΔ [Π]+++ 4) φιάλαι ἀρ[γυραῖ ἑπτὰ, σταθμὸν τούτων ΗΗ ε) στέφα

(41) νος χρυσοῦς, σταθμὸν τούτου ΔΔΔΗΕ[ΗΙΙ] *) φιάλα ἀργυρᾶ δύο, σ[ταθμὸν τούτοιν ΗΗ *) φιάλαι ἀργυραῖ ΙΙΙΙ, στο

(42) αθμὸν τζούτων ΗΗΗΔΔΗΕ *) ποτήρ[ιο]ν γυροῦν, σταθμὸν [τούτου ΔΔΔΔ ') φιάλαι άργυραῖ ΓΙΙ, σταθμὸν

(43) τούτων ]ΗΗΗΗΔΔ ") φιάλαι άργυρα[τ ΙΙΙ], στα θμὸν τούτων H[ΗΗΗΔΔ ") ποτήριον ἀργυροῦν, σταθμὸν τούτου

(44) ΔΔΔΔ °) φι]άλαι ἀργυραῖ ΓΙΙ, σταθμὸ[ν τ]ούτων ΠΗΔΔΔΔΗΕ ") φιάλαι ἀργυραῖ ., σταθμὸν ») τούτων ΗΗΡΕ

(45) *) ποτήρι]ον ἀργυροῦν, σταθμὸν τού[του Ρ]ΔΠΕ *) λύχνος ἀργυροῦ[ς, σταθμὸν τούτου ΔΔΕ *) φιάλαι ἀργυραῖ ΙΙΙ,

(46) σταθμ]ὸν τούτων ΗΗΕΔΔΔΔΗΕ *) φ[ιά]λαι ἀργυραῖ Γ, σταθμὸ[ν τούτων ΗΗΗΗΔΗ *) άργυρὶς 1, σταθ

(47) μὲν ταύτης ΗΔΗ *) ποτήριον ἀργυ[ροῦν], στα θμὸν τούτου ΔΔΔΔ[Η *) ἀργυρὶς, σταθμὸν ταύτης ΕΔ *) ποτήριον (48) ἀργυρ]οῦν, σταθμὸν τούτου ΔΔΔΙΗ[Η *) γυρὶς, σταθμὸν ταύτης HP-F ) ποτήριον αργυροῦν, σταθμὸν

(49) τούτου] ΔΔΔ **) ἀργυρίδες ΙΙΙ, σταθμὸν τ]ούτων ΗΗΗΡΑΑΔΕ ") κύλ[ιξ ἀργυρᾶ, ἄσταθμος. ") φιάλη ἀργυρᾶ, στο

(50) αθμό]ν ταύτης ΗΕΔΔΔΔΗΕ d) αργ[υρίδ]ες 1111, σταθμὸν τούτω[ν . . ΗΗΕΔΔΔ Η ") γυρίδες ., σταθμὸν

(51) τούτ]ων ΠΗΗΔΗ 4) ἀργυρὶς, στ[αθμὸν ταύ

της

f. et Cephisophontem Cephisodori f. Hermensem scribas inferendo: quam rationem refutavi in Introd. S. VI. Ceterum quarti anni recensus periit: quem ex priorum annorum catalogis explere, digitorum labor inutilis est. Inde a quarto anno autem latior videtur titulus fuisse, trium litterarum spatio in sinistram excedens reliqua (cf. n. 140.); fortasse tamen inde a vs. 53. rursum unius vel plurium litterarum spatio reductiores versus erant, ut n. 141. factum videtur.

De donariis paucissima dicenda sunt, quod plurima ad n. 138. occupavi, ubi quae iisdem litteris (a, b, c, d etc.) notata sunt, ea plane eadem sunt quae in hoc titulo. Quod quum Sylloges editor non animadvertisset, in utroque titulo restituendo plurimos commisit errores: ut statim litt. a) primo anno apud eum plane non extat, sed pro eo articulo articulus litt. b) positus est. morabile, donarium litt. a) in solo primo anno referri, non in reliquis: igitur patet secundo id anno absumptum esse, et tabulis expensorum inscriptum. Vs. g. litt. i) spatii causa omisi vocem τούτων.

Hoc me

m) In hac regione ann. 1. vs. 10-13. aliquoties TOTON pro TOYTON scriptum est: quod rarum ante Euclidem.

r) In hoc articulo desinit n. 138.

s) Supplevi ex ann. 2. vs. 29. et ann. 3. vs. 46. t) Extat ann. 1. vs. 13. et initia etiam in ceteris annis.

u) Initium habes ann. 1. vs. 13. APA, hoc est ΑΡΛ, pondus ann. 2. vs. 3o. et ann. 3. vs. 47.

») Post u) anno 3. vs. 47. infertur: ποτήριον ἀξγυροῦν, σταθμὸν τούτου ΔΔΔΔ, idemque extat ann. 2. vs. 3o. sed deficientibus ponderis notis. At ann. 1. vs. 13-14. haesi, quod lacuna tantum supplementum non capit: attamen certum est ibi hoc donarium reponendum esse. Nempe quadratarius ibi aliquid omisit, probabiliter formulam σταθμὸν τούτου, quod accidit n. 141. Ex numero ponderis vs. 14. init. superest fnis Ft: hinc ponderi ΔΔΔΔ duae minimum drachmae addendae sunt; nec verisimile

z) Pondus intercidit anno 1. vs. 15. sed anno 2. vs. 32. integrum servatum est AAA. Contra ann. 3. vs. 49. est ▲▲▲▲. Nempe primum ▲ mutandum

in O.

aa) Nomen donarii et phialarum numerus extat ann. 2. vs. 32. eadem cum pondere supersunt ann. 3. vs. 49.

bb) Ex nomine vasis ann. 3. vs. 49. restat initium KYL, ann. 1. vs. 16. finis X≤ et reliqua agyuga Tauos: quantilli igitur fuit haec restituere? Sed

ee) Nomen vasculi nusquam superest; sed vox ågyugides sua se probabilitate commendat, et explet lacunam. Pondus superest ann. 3. vs. 51. et ann. 2. vs. 34. ubi primum ex vs. 51. in H mutandum est. ff) 'ETÉTELOV anni secundi vs. 34. una est ågyvgis, quae redit vs. 51. Tertius annus nulla habuit TTÉTεia: nam vs. 51. vix patitur supplementum TεTeiwv mentionem addens.

Exemplum hoc est descriptionis (αναγραφῆς) tributorum a sociis solutorum, quae imperatur lege n. 75. atque aut ab Hellenotamiis facta est aut cura Areopagitarum. Et hanc quidem tabulam cur tributorum intentione ab Alcibiade potissimum Olymp. 89, 1-2. facta antiquiorem iudicem, nullam causam video: eadem non potest anno Olymp. 91, 2. recentior haberi, quo circiter anno tributa sublata sunt, constituta in eorum locum vigesima rerum exportandarum et importandarum (Oec. civ. Ath. T. I. p. 348.). Loci, qui in hoc fragmento memorantur, sunt Thraciae et Mysiae potissimum. Vs. 1. NEOTONITα comparent, qui sunt inter Amphipolin et Abdera; vs. 2. intellige Thracicam Chersonesum: sitne Tagà XeggovnσTv an de urbe quadam παρà Xeġġóvnov, nescio. Vs. 3. Auvao sunt, Milesiorum coloni prope Sestum in Chersoneso (Steph. Byz. v. Aíuva et intt.); vs. 4. Tyrodiza Thraciae prope Serrhium (v. Steph. v. Tugédia: vetustior forma Tugédia extat etiam ap. Herodot. et notatur ex Hellanico: cf. Steph. et intt.). Vs. 5. cave de Aage Phrygiae cogites. Vs. 6. fortasse

ΥΝΔΑΚΙ XX

XXX

τὴν ἀκτὴ]ν τὴν Μυσίαν vel παρὰ τῶν οἰκούντω]ν τὴν Μυ ríav legendum. Vs. 10. possis Zeggiov Teixos intelligere: sed vix credo. Vs. 11. coniicias #gos T πρὸς Púvdaxı: sed debebat Puvdány esse: cetera nomina nunc non expedio. Summae sunt partim X, XX, XXX, 1000, 2000, 3000 drachmae; partim T, talentum; partim 4 (sic correxi Oec. civ. Ath. T. I. p. 432.), decem talenta. Ceterum et ex Mysiae mentione et ex postremae summae magnitudine patet, singula haec nomina non esse omnia singularum civitatum, sed plures ut σUVTEλes iunctim pependisse tributum: qua de re monui olim (1. c. p. 444.). Quam rem duobus aliis exemplis illustravi, altero Samothraciorum, altero Rhodiorum. Nam Rhodum insulam (urbem Rhodum, Olymp. 93, 1. conditam, tum nondum fuisse satis noram ex Diodoro, omnibusque notum putabam) docui tributariam pridem fuisse (Thuc. VII, 57.); quum tamen tria illa Rhodi oppida, Lindus, Ialysus, Camirus, una tributum pependisse antea videantur, Alcibiadem ea separasse non sine causa conieci. Inde a vs. 10. litterarum series discrepat a versibus prioribus.

ultima ET et vs. 10. ultimum A omittit Os. Vs. 11. ultima littera Osanno M, Chandlero est A. Vs. 13. retinui Chandleri lectionem, nisi quod in voce HOYTOI adscivi litteras HO ex Os. pro quibus Chandl. KO. Quae praecedunt tres litterae, pro iis Os. NE. Vs. 17. extr. Os. L, Chandl. In Vs. 18. Chandl. PILOMEɅOI, Os. PILOMMELOI; ibidem ultimum O omittit Os. Vs. 20. Os. HHH habet, et omittit ultimum T; sed recte idem, pro quo Chandl. male P. Plurima, quae nunc ex ipso lapide textui immissa sunt, iam olim correxeram. In palaeographicis nihil memorabile; ouros diphthongo OY scribi, ita usitatum ante Euclidem est, ut Oec. civ. Ath. T. II. p. 201. nunquam ante Euclidem aliter scriptum esse dixerim. Quippe contrarium exemplum (n. 142.) nondum editum erat; nec vere Osannus p. 35. dixit, fefellisse me in hac re memoriam, quod allato marmore Sandwicensi docet: quasi marmor Sandwicense Euclide prius sit.

Manifesto rationes expensarum continentur a Quaestoribus Minervae factarum ex pecuniis et publicis et sacris (de sacris v. prytan. III. §. 1.); initium igitur fere fuit quale n. 147. 'Anvaîo ȧvýλwσαν ἐπὶ τοῦ δεῖνα ἄρχοντος κ. τ. λ. ταμίαι ἱερῶν χρημάτων τῆς ̓Αθηναίας κ. τ. λ. Deinde desunt expensae duarum priorum prytaniarum, si quae fuerunt; item tertiae prytaniae nomen certe unum: nam vs. 2. illud, quod primum superest, in media incipit linea; et quum quadratarius singula nomina saepius a novi versus initio inceperit, non est probabile novam eum prytaniam medio coepisse versu. Ex hoc igitur articulo prima verba orgaτ]nyos Tε.... supersunt, et deinceps vs. 2. Tv adeιav: quam adeιav ἄδειαν 1. c. p. 185. explicui de securitate debitoribus aerarii data, additis vocis exemplis. Ceterum recta restitutionis ratio docet in dextera perisse plus quam dimidiam partem; quod fugisse Chandlerum non mirum est: neque enim ea, quae intercidit, pars in eodem lapide perscripta erat, sed in alio iuxta apposito. Cf. Introd. Sed missis Chandleri nugis accipe quae intelligi possunt.

Pryt. III. §. 1. (2) Ἐπὶ τῆς Αἰαντίδος τ[ρίτης πρυτανευούσης - - ἡμέρᾳ τῆς πρυτανείας, --- χρυσίου

-

ipsa cf. lapidem Hesselianum, quem in Asianis edam. Haec autem summa staterum Cyzicenorum 248 est quidem expensa ex aerario, sed ea condicione, ut redderetur, utque pro ea ut mutua data usurae penderentur: quae usurae annotatae sunt. Pro Tón dictum est Tu: usurae enim sunt pretium mutui dati. Mutuo data est haec pecunia Hellenotamiis eorumque paredris, de quibus dixi 1. c. p. 193. Hi autem Athlothetis in Panathenaeorum sumptus dederunt. Nempe ea aetate Hellenotamiae ex suo aerario debebant sumptus sacris faciendis praestare: igitur quum ipsorum aerarium non sufficeret, a Quaestoribus Minervae ex iis pecuniis, quae Minervae propriae essent, mutuam acceperunt pecuniam: deorum enim opes civitati mutuo datas haud raro esse docet decretum n. 76. Contra n. 147. ipsis Athlothetis ipsi Quaestores Minervae ex annuis aerarii publici reditibus numerant pecuniam, sed ibi ex plebiscito. In fine vs. 6. putabam olim post ПANAOENAIA latere TAMEAALA: sed diserte in marmore est AMEMПTO. In quo cave quaeras adverbium auéμTTWS, quo nihil hoc loco absurdius. Haud dubium est 'AuéμTT, nomen prytanis Athlothetarum, quod post Παναθήναια demum additur, ut n. 147. saepe inter magistratus designationem (Eλλnvorauíais) et nomen proprium prytanis interiecta vox est. Cf. potissimum pryt. II. AλoDétais Tαgedón és ПavaSývaιa tà μeyáda, Bíλwvi KudaInvasɛí nai ovvágxovow. Ceterum, quum proximus articulus ad prytaniae diem vigesimum referatur, patet hunc aut ad eundem, aut ad priorem aliquem prytaniae diem pertinere. Pryt. III. §. 2. (6) [Ἐπὶ τῆς Αἰαντίδος τρίτης πρυτα νευούση]

(7) 5, εἰκοστῇ ἡμέρᾳ τῆς πρυτανείας

Fuisse eandem quam prius prytaniam, inde colligo quod novam prytaniam a novo versu incipit quadratarius.

Piyt. IV. (8) Ἐπὶ τῆς Κεκροπίδος τετάρτης πρυτανευούσης, ἑ - - [ῃ ἡμέρᾳ τῆς πρυτανείας, Ἑλληνοταμίαις - - κρ

(9) άτει Εὐωνυμεῖ καὶ ξυνάρχουσι, στρατιώταις ἐ....

Quibus numeratur, eos esse Hellenotamias, non dubium est: Hellenotamiarum enim aerarium ea aetate simul militare fuit, militarique usui hoc nomen destinatum fuisse docet additum στρατιώταις. Cf. n. 147. et in hoc titulo pryt. VIII. Ultima ET non possunt certa ratione suppleri, et T, ut olim, ita etiam nunc suspectum habeo.

Piyt. VIII. §. 1. (10) Ἐπὶ τῆς ̓Αντιοχίδος ὀγδόης πρυτανευούσης, δεκά[τῃ ἡμέρᾳ τῆς πρυτανείας, Ελληνοταμίαις - - κρά

(11) τει Εὐωνυμεῖ καὶ ξυνάρχουσι, στρατιώταις ἐμ [Π..

EM docet additum locum esse, ubi illi milites fuerint, quibus destinata pecunia: et debebat nomen a B, 4, incipiens sequi, ut Пehoovv vel H. Hoc olim perspicere non licuit, quod lectio EM nota non erat. Prytaniis V. VI. VII. nihil ex aerario Quaestorum expensum erat, nec

prytaniis IX. X. neque enim spatia admittunt, ut ex iis prytaniis aliquid inferatur. Quippe quae ex hoc aerario solvuntur, tum tantum soluta sunt, quum non sufficiebant vectigalia ordinaria; suffecisse autem haec illis, quas dixi, prytaniis videntur, quod ordinaria vectigalia plurima quarta et octava prytania solverentur a debentibus. Hoc de octava prytania vel inde constat, quod debitoribus publicis, qui usque ad nonam prytaniam non solvissent debitum, dupla pecunia pendenda fuit: unde vides octavam prytaniam legitimam fuisse debitorum solvendorum diem. Similiter in locationibus fundorum, quae a demis et tribubus fiunt, constituitur, non ut singulis mensibus, sed ut uno vel duobus anni mensibus pecunia penderetur. Neque tamen ideo nego, certa quaedam vectigalia singulis prytaniis posse soluta esse, quod de omnibus contendit C. L. Blumius Prolegg. ad Dem. Timocr. p. XXXIII.

Pryt. VIII. §. 2. (12) 'Eπì Tus AvTioxidos dydóns πρυτανευούσης, τρίτῃ [καὶ δεκάτῃ ἡμέρᾳ τῆς πρυτανείας, Ἑλληνοταμίαις, - κράτ (13) ει Εὐωνυμεῖ καὶ ξυνάρχουσι Η.. οὗτοι δ ̓ ἔδοσαν

Certum est supplementum rgírη xai denάry, coll. §. 1. et 3. Post Eλnvorauías excidit do vel tale quid, ni fallor, et initium nominis иgάτɛ. Summa permagna est; intemeratum mansit H, centum talenta; reliquae duae notae vitiatae sunt, nec possunt restitui. Tantam pecuniam quis non viderit in belli usus versam esse?

Pryt. VIII. §. 3. (14) 'ET TS 'AUTIOxidos dydóns πρυτανευούσης, εἰκοσ[τῇ ἡμέρᾳ τῆς πρυτανείας, Ελληνοταμίαις, - κρά

expe

contus in Commentt. de marm. Elgin. rettulit illam ad octavum annum belli Peloponnesiaci, ex Thucyd. IV. 89. Siphas, ut videtur, vs. 15. restituens: quae ratio probari nequit, quod illa ditio non potuit in octavam prytaniam incidere: fuit enim initio hiemis Olymp. 89, 1. quod in tertiam fere prytaniam incidit. Mihi contra probabile visum, quum magnae in paucis prytaniis expensae factae cernantur, Siciliensis expeditionis annum aliquem intelligendum esse, non prioris, quae Olymp. 88, 2-4. fuit, sed celebris illius et infaustae Olymp. 91, 1-4. Ex quibus annis excipiendus ultimus, quod Siculum bellum ipso Metagitnione, secundo mense, clade Demosthenis terminatum est; nec ex Olymp. 91, 1. vel 2. titulum commode explicari posse olim iam monui. Sed Olymp. 91, 3. Athenienses pecuniae inopia laborabant (Thucyd. VII, 29.): quo magis consentaneum, eo anno ex sacris pecuniis eam, quae in nostra inscriptione refertur, summam Hellenotamiis mutuam datam esse: et possunt eo anno assumpto singula, quae bellico usui destinata fuerunt, nomina satis apte explicari. Is annus secundum Metonis cyclum, quem tum Athenis receptum fuisse mihi cum Idelero persuasi, intercalaris est, inciduntque dies pecuniarum solutarum in ea tempora, quae rebus eius anni a Thucydide narratis bene conveniant, Nam quod vs. 1. aliquid Praetoribus datum memoratur ante diem xx. tertiae prytaniae, id aut Siciliensi exercitui missum esse potest Niciae rogatu, qui hiemis initio Atheniensium opem imploraverat (Thucyd. VII, 10.), aut Euetioni Amphipolin oppugnanti (ib. 9.). Iam vero circa solstitium hibernum magna missa expeditio est (Thucyd, VII, 16. 17. Diod.

pryt. IV. in militum usum erogata sunt: solstitium hibernum enim in quintam prytaniam incidit. Expensas pryt. VIII. §. 1. rettuleris ad Pyli praesidiarios; cf. n. 147. pryt. III. Sed vere eius anni triginta naves in Peloponnesum, navesque et hoplitae atque argentum armaque et tormenta in Siciliam mittuntur (Thucyd. VII, 17. 20.): in quod tempus incidit octava prytania, in qua §. 2. plus quam centum talenta simul numerata sunt, et alia pecunia in naves ràs es Σt...... quod expleo Zixeλíav. Pecunia quanta in Siciliam tum missa ɛit, non traditur: attamen quum Diodorus Eurymedontem 140 talenta attulisse dicat (XIII, 8.), Thucydides autem eidem nonnisi viginti talenta data narret (VII, 16.);

De anno inscriptionis quum ex ipsa nihil certi constet, coniecturae locus relictus est. Igitur Vis

Ceterum quum olim putassem, hoc in titulo disertis verbis ès Ilavaývaιą τà μɛyáλa commemorata esse magna Panathenaea, quae tertio cuius