Osannus non recte constituit; ex eo superest ann. 2. vs. 19. finis Nt+++, ann. 4. vs. 39. initium HHHA: inter quae unum inserendum ▲ esse, docet n. 142. ubi ann. 1. vs. 9. pondus hoc est: ..HMADHEHF, in quo MA in ▲▲ mutandum, quod ann. 2. vs. 25. superest in ΗΗΗΔΔΕ...; postremo integrum pondus habes ann. 3. vs. 42. (n. 142.) HHH AAHHHH. Ceterum n. 142. vs. 25. APAI muta in

ALAI.

k) N. 142. hoc, ut cetera omnia, redit; sed ibi per omnes, qui supersunt, tres priorum annorum recensus omissa est vox Χαλκιδικόν, docentibus spatiis ann.2.3. et ipsis, quae remanent, lapidis litteris ann. 3. vs. 42.

7) Haec επέτεια esse fugit Osannum, qui p. 74. (ad vs. 24.) inanem comminiscitur causam, quare primus annus nulla habeat ἐπέτεια. Elegi autem breviorem formulam, qua vs. 11. supplevi, quae a sinistra desunt: prolixior enim formula, quae in seqq. est, non habet ubi reponatur, quod versus 10. dextera pars vacua est. Esse phialas septem, intellexi ex n. 142. ann. 2. vs. 26. Pondus ann. 1. vs. 11. (n. 138.) corruptum est: PH..A. Id restitutum dat ann. 2. vs. 20. ubi superest ΗΗΔΔ, ann. 3. vs. 3o. et ann. 4. vs. 40. ubi integrum superest. N. 142. ann. 2. vs. 26. solum primum ♬ deest; et ann. 3. vs. 43. omnes notae supersunt, sed M est in | mutandum. Ceterum memorabile est toties accedere septem phialas, haud dubie ratione sacrorum, in quibus sacer numerus observabatur.

...

n) Hoc vas redit ann. 3. 4. N. 142. deficit lapis in hoc articulo, nisi quod ann. 1. vs. 10. et ann. 2. vs. 27. vestigia remanserunt.

o) Ἐπέτεια anni tertii. Numerum phialarum docet ann. 4. vs. 41. pondus ann. 3, vs. 32. N. 142. ann. 1. vs. 11. ex numero superest N, mutandum in ll, et pondus praeter duas drachmas; ann. 2. vs. 27. numerus phialarum conspicitur, et ann. 3. vs. 44. tum numerus phialarum tum pondus, nisi quod in hoc ll in F mutandum.

4) Hoc quoque restitui ex n. 142. Nam ibi ann. 1. vs. 12. superest pondus PANE, ann. 2. vs. 28. nomen, ann. 3. vs. 45. totum caput prope integrum, sed numeri nota prima | in F mutanda est. Ceterum n. 138. vs. 43. ΔΙΕ in Δ Ε mutandum.

») Pondus Osanno est ΔΔΠ, mutato Η in Π. Sed id aeque bene in F mutatur, id quod confirmat n. 142. ann. 1. vs. 12. Aliquid ex hoc articulo remanet etiam n. 142. ann. 3. vs. 43.

Θεοῖς Ἐ[πικουρίοις].

(1) Τάδε παρέδοσαν αἱ τέτταρες ἀρχαὶ, αἱ ἐδίδοσαν τὸν λόγον ἐκ Παναθηναίων ἐς Παναθήναια, τοῖς το (2) αμίασι, οἷς Πρεσβίας Σημί[ου Φη]γαιεὺς ἐγραμμάτευε, [οἱ δὲ ταμίαι, οἷς Πρεσβίας Σημίου Φηγαιεὺς (3) ἐγραμμάτευε, παρέδοσαν τοῖς ταμίασι, οἷς Νικέας Εὐ

[θυκλέους Αλιμούσιος ἐγραμμάτευε, Εὐφήμῳ (4) Κολλυτεῖ καὶ ξυνάρχουσι, ἐν τῷ Παρθενῶνι· *) Στέ φανος χ[ρυσοῦς, σταθμὸν τούτου.. *)...... στα (5) αθμὸν τούτων ΠΗΗΡΔΔΔΗΕ ) χρυσίον ἄσημον σταθμὸν τούτου [H. 4)..... )...

...

5).

.....

Χρ

......

*) λύρα ἀνά

(18) μναίων ἐλεφαντίνη κατάχρυσος “) ἀσπὶς ἐγ Λέσβου ἐπίσημος χρυ[σῆ . uu)

Ο

E

[Σ]

Ε

Ο
ΤΑΔΕ ΠΑΡΕΔΟΣΑΝΗAITETTAΡΕΣ ΑΡΧΑΤΗΑΤΕΔΙΔΟΣΑΝ ΤΟΝ ΟΛΟΝ ΕΚΠΑ ΝΑΘΕΝΑ ΤΟΝΕΣ ΑΝΑΘΕΝΑ ΤΑΤΟΙΣΤ
ΑΜΤΑΣΤΗΟΙΣΠΡΕΣΒΙΑΣΕΜΝΟΦΕ]ΑΛΙΕΥΣΕΛΡΑΜΜΑΤΕΥΕΗ ΟΙΔΕ ΤΑΜΤΑΤΗΟΙΣ ΠΡΕΣΒΙΑΣΕΜΙ ΟΦΕΛΑΤΕΥΣ
ΕΛΡΑΜΜΑΤΕΥΕ ΠΑΡΕΔΟΣΑΝΤΟΪΣΤΑΜΤΑΣΤΗΟΙΣΝ ΙΚΕΑΣ ΕΥΘΥΚ ΙΕΟΣHALIΜΟΣΙΟΣΕΛΡΑΜΜΑΤΕΥΕΕΥΦΕΜΟΙ
KOLLYTE I ΚΑΙ ΣΥΝΑΡΧΟΣ ΕΝΤΟΙΠΑΡΘΕΝΟΝ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΧΡΥΣΟΣΣΤΑΘΜΟΝΤΟΥΤΟ

5 ΑΘΜΟΝΤΟΥΤΟΝ ΗΗΕΔΔΔΕΕΧΡΥΣΙΟΝΑΣΕΜΟΝ ΣΤΑΘΜΟΝ ΤΟΥΤΟΝΙ
ΑΤΡΟΝ ΕΧΟΝΗΤΕΡΟΝΤΟΗΕΡΑΚΙΕΟΣΤΟΕΝΕΛΑ ΙΣΙΣΤΑΘΜΟΝΤΟΥΤΟ

ΣΤ

5

ΧΡ

ΑΙΣ

ΡΥΣΟΣ ΑΣΠΙΔΕΣ ΕΠΙΧΡΥΣΟ[Ι]Η ΥΠΟΧΣΥΙΟΙ:ΔΙ:Κ
Ι:ΙΙΙΙ:ΧΕΙ ΦΕΠ:ΘΟΡΑΚΕΣ:Δ Ι[Ι]ΑΣΠΙΔΕΣ ΕΠΙΣΕΜΟΙ ΠΙΑ ΣΠΙΔΕ
LAT: || || : LYPAKATAX PYEO[E] I: LYPAIELE ANTINA || ||LY PAT: || || :
15 ΚΙΝΟΝΠΟΔΕΣ..ΑΡΛΥΡΟ [1]
ΕΦΤΑ ΚΑΤΑΡΛΥΡΑ Τ:ΙΙ:KYL.

ΝΤΟΥΤΟΝ ΗΗΗΗΑΣΠΙΔΕΕΠΙΧΡΥΣΟΗΥΠΟΧΣΥΙΟ

ΑΚΙΝΑΚΕΣ ΕΠΙΧΡΥΣΟΣ
ΑΘΜΟΝ ΤΟΥΤΟΝ ΠΗΗΗΠΕΕΠΟΤΙΡΙΑ Χ Α Ι Κ ΙΔΙΚΑ ΑΡ ΛΥΡΑ ΙΙ: ΣΤΑΘΜΟΝ ΤΟΥΤΟΝ
MNA IONE ΣΕΦΑΝΤΙΝΕ ΚΑΤΑ ΧΡΥΣΟΣ ΑΣΠΙΣ ΕΛΙΕΣ Β Ο ΕΠΙΣΕΜΟΣ ΧΡΥΣΕ
ΑΡΟΥΡΑ:ΙΙ:KAΡXΕΣΙΟΑΡΛΥΡΟΙΣΤΑΘΜΟΝ ΤΟΥΤΟΝ ΑΡΑΔΑΙ E. 101.

20 ΗΡ ΔΔ

ΣΤΕΦΑΝΟΣΧΡΥΣΟΣΣΤΑΘΜΟΝΤΟΥΤΟ ΠΗΡΕ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΧΡΥΣΟΣ ΣΤΑΘΜΟΝΤΟΥΤΟ
ΙΚΕΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΧΡΥΣΟΣΣΤΑΘΜΟΝΤΟΥΤΟ: ΔΕΗ-ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΧΡΥΣΟΣ ΣΤΑΘΜΟΝΤΟΥΤΟ
ΙΚΕΣ ΣΤΕΦΑΝΟ ΧΡΥΣΟ ΣΤΑΘΜΟΝ ΤΟΥΤΟ ΔΔΔΕΕΕΤΕΤΡΑΔΡΑΧΜΟΝ
ΝΔ ΑΚΤΙΣΤΟΝ ΧΡΥΣΟΝ:[Ε]X[ΟΣ Α]ΣΤΑΘΜΟΝΤΟ ΤΟΥ

ΤΛΛΕ Η Ο[Ι] ΤΑΜΙΑΣ[ΤΟΝΗΤΕΡΟΝ ΧΡΕ]ΥΑΓΟΜΤΕΣΑΘΕΝΑΤΑ ΣΕ ΥΦΕ Μ[Ο ΣΚΟ, ΥΤΕΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΡΧΟΝΤΕΣΗΟΙΣΝΙ 25 ΚΕ] Α Σ Η ΑΙΓΜΟΣΤΟΣΕΛΡΑΜΜΑ ΤΕ]Υ Ε Π[Α]ΝΕΔΟΣΑΝΤΟ[ΙΣ ΤΑΜΙΑΣΙΝΗΟΙΣΕΥ ΛΕΝΕ ΣΙΥΣΑΝΔΡΟΑΤΑΙΕΤΕΥΣΕΛΡ AMMATELY Ε . . . . Κ Α Ι Χ ΣΥΝ]Α Ρ ΧΟΣ ΠΑΡΑΔΕΧΣΑΜΕΝΟΙ ΠΑΡΑ ΤΟΝ ΠΡΟΤΕΡΟΝ ΤΑΜΙΟΝΗΟΙΣΠ ΛΕΣΒΙΑ ΕΣΕΜΤΟΦΕΛΑΤΕΥΣΕΛΡΑΜΜΑΤΕΥΕ etc.

(24) Τάδε ο[] ταμία[ι τῶν ἱερῶν χρη]μάτων τῆς ̓Αθηναίας Εὔφημ[ος Κολλυτεὺς καὶ ξυνάρχοντες, οἷς Νι (25) κέ]ας [Αλιμούσιος ἐγραμμάτε]υε, π[αρ]έδοσαν το[ῖς] ταμίασιν, οἷς Εὐγένης Λυσάνδρου Αἰγιλιεὺς ἐγρα (26) αμ]μάτευε, . καὶ ξυν]άρχου[σι, παραδεξάμενοι παρὰ τῶν προτέρων ταμιῶν, οἷς Π(27) λεσβίας [Σημίου Φηγαιεὺς ἐγραμμάτευε etc.

Marmor eiusdem penteteridis quaestoriae est cuius n. 140. eiusque, quae titulo n. 138. continuo successit: unde praescripta suppleri invicem potuerunt: pertinet autem ad Olymp. 88, 3-89, 2. (Introd. §. IX. X.). Donaria continentur Parthenonis, hoc est adyti (v. Introd. §.II.), non reliqui Hecatompedi, cuius supellex recensetur n. 140. Viscontus perperam de opisthodomo agi putabat, quum qui proprie esset Parthenon, ignoraretur. Universo titulo praemissae litterae OEOI[E]E (ceterae perierunt), quas duce Corsino interpretatus sum Secis ETIxougios (v. Oec. civ. Ath. T. I. p. 216.). Vs. 2. ἐπικουρίοις habes dativum Tauíarı, item vs. 3. sed nominativus pluralis oi rauías vs. 24. videtur errori deberi: certe n. 137. 138. 140. constanter dicitur Tauía. Litteras ann. 1. in singulis versibus fuisse LXXVIII, iam olim videram; idque nunc confirmant certiora supplementa. Vs. 2. scriba mihi olim pago Aλausus fuit; et dederam ALIEY: recte Osann. Syll. p. 76. ex n. 138. ann. 4. intellexit reponendum auɛús. De Enuíou nomine dixi ibid. Alter scriba est Niceas (Nicias), ut Kanhias Kanλeas, et alia: ex illius patris nomine superest EY, quod supplevi ex n. 140. Nomen Quaestoris est vs. 24. Eupnuos KoλUTEús. Anni secundi praescripta ex primo anno suppleta sunt et ex n. 140. ann. 2. 3. unde Eugenem Lysandri f. Aegiliensem scribam duximus: Niceae paternum nomen, quod n. 139. ann. 1, additum est, omitti

insignes erant (Athen. XI, p. 469. B.), pluraque ex eo genere in arce fuisse Polemo docebat in scripto de donariis ibi repositis ap. Athen. ΧΙ. p. 472. Ε. τὰ χρυσὰ Θηρίκλεια ὑπόξυλα Νεοπτόλεμος ἀνέ θηκεν. Aristae videntur xu vel xvi fuisse.

m) Alia est ac n. 137. 140. 141. quae est in Hecatompedo. Quae in Hecatompedo, χρυσῆ dicitur, haec κατάχρυσος.

p) Haec videntur ornamenta lecti litt. n) esse. s) Haec et cetera arma videntur σκυλα Μηδικὰ (Thuc. II, 13. Diod. XII, 40. Pausan. I, 27.) esse, ex quo genere etiam ea sunt, de quibus Aesch. c. Ctesiph. p. 508. De aureis in arce clypeis cf. Pausan. I, 25. Eiguσov me iudice est aureis laminis tectum.

gg) An de solio Xerxis? Cf. Dem. c. Timocr. p. 741. Schol. Thuc. II, 13. Harpocr. et Suid. v. agyugóπous, Ulpian. ad Olynth. III.

kk) Κύλιξ νel Κύλικε, Κύλικες.

pp) Acinaces telum barbaricum est, imprimis Persicum, aureosque acinaces apud Plataeas sustulerunt Graeci; et servabant in arce acinacem, quem Mardonii dicebant, ccc Daricos pondo. V. Dem. Schol. Thuc. Pausan. ll. cc. ad gg). Pausaniae tamen aetate is fuit in Poliadis.

rr) Scribe POTEPIA. Chalcidica pocula a Chalcide Euboeae denominata sunt, ubi metalla in monte Chalcide: indidem gladii vocati. Cf. Steph. Byz. v. Xaλnis, Plutarch, de orac. def. 43. Non recte Athenaeus XI, p. 502. B. a Thraciae Chalcidica poculorum nomen derivat.

ss) Lyra in nummis Methymnaeis, ob Arionem, ut videtur, potissimum. Hanc et clypeum litt. tt) Olymp. 88, 1. dedicata arbitror, victis My

tilenaeis.

uu) Uno articulo coniuncta vasa duo nescio qualia, et nagynow do agyugu: hinc deinde ToÚTwv, καρχησίω δύο ἀργυρῶ: τούτων, non Tourow, quod non de solis nagynoíos dicitur. Ceterum haec nagynia alia sunt ac quae in Hecatompedo litt. g) et h): nam n. 140. est eiusdem penteteridis cuius n. 139. igitur non possunt illa vascula eadem esse. Eodem argumento constat coronam litt. ww) non esse candem quae est Hecatompedi litt. m): sed videtur utraque simul et eodem ab homine dedicata esse: unde idem pondus.

y) Vs. 21. est IKEΣ, item vs. 22. quod olim Jines esse putabam. Sed desideratur numerus et pondus: licet n. 142. litt. aa) xúλığ sit aσraGμos. κύλιξ ἄσταθμος. Nunc dedi potius Ninns σrépaves xguocus, ut alibi Νίκης στέφανος χρυσοῦς, Victoriae corona commemoratur.

aaa) V. ad yy).

bbb) Ut n. 150. A. vs. 43. 44. est exтn pwnaïs καὶ δύο σφραγῖδε λιθίνω χρυσοῦν ἐχούσα τὸν δακτύλιον; ita hoc loco tetradrachmum cum sigillis coniunctum videtur, et additum horum cimeliorum etiam pondus. In fine vs. 23. Y muta in N. Paulo ante post opgayis vel ín vel vaλívn perierit.