Marmor hoc, quod vs. 3. formam ταμίασιν of- Ex coniectura solum Y additum in voce Εὔθυνος fert, quodque certis demonstrationibus ad Olymp. est. Verba ἐν τῷ νεῷ τῷ Εκατομπέδῳ certa sunt ex 86, 3-87, 2. revocavi (Introd. §. IX. X.), continet n. 140. 141. In donariis numerandis quas hic et donaria Hecatompedi, eadem quae num. 140. 141. omnibus in titulis huius generis Latinas litteras sed multo pauciora. Latitudinem integri tituli in- praemisi, eae significant, quo loco quodque in afdagare difficile fuit; sed repperi, maxime ex vs. 4-5. finibus titulis redeat, hoc est nunc n. 137. 140. 141. et 7 - 8. et consentiunt omnia supplementa ad amus- Primum est φιάλα χρυσά Il: hae redeunt n. 140. 141. sim, etsi ex Rochetti apographo accuratissimo pa- sed sunt ibi tres, de qua re statim dicam. Iam ex tet litteras non esse στοιχηδόν dispositas. Ponam ordine reponenda fuit κόρη χρυσή, quam supplevi; primum textum, deinde addam notularum quan- tum sequitur ἀποραντήριον ἀργυροῦν ἄσταθμον, ut n. 140. 141. Nam ordo donariorum in omnibus his ante ai tum satis est. (1) Τάδε παρέδοσαν αἱ τέτταρες ἀρχαὶ, αἱ ἐδί]δοσαν τὸν Euclidem titulis unus idemque servatur. Hoc loco λόγον ἐκ Π[α]να[ηναίζων ἐ[ς Παν primi anni donaria a prioribus accepta desinere (2) αθήναια· τοῖς ταμίασιν, οἷς ... της Λαμπτε]ὺς ἐγραμ- certum est. Nam si quartum additum donarium μάτευε, οἱ [δ]ὲ ταμίαι, οἷς... fuisset, debebat vs. 6. (litt. d) positum esse illud: (3) της Λαμπτεὺς ἐγραμμάτευεν, παρέδοσαν τοῖς ταμία- στεφάνω χρυσῶ II etc. sed id spatia non patiuntur. σιν, οἷς Εὔθυνο]ς Α[ν]αφλύστ[ιος ἐ (4) γραμμάτευεν, ἐν τῷ νεῷ τῷ Ἑκατομπέδῳ· *) Φ]ιάλα (5) *) [Κόρη χρυσῆ ἐπὶ στήλης ἄσταθμος. °) Απο]- (7) σῆ, σταθμὸν ταύτης (8) ...... ἱερῶν χρημάτ[ων] τῆ[ς Αθ]ηναία[ς .... Nam protinus comparet scriba, qui non ad praescripta sequentis anni pertinet, vs. 7. demum incipientia. Igitur ille scriba est primi anni, ex formula ἐπέτεια designante, ut in aliis titulis (v. Introd. §. V.). Sic expletur vs. 6. formulâ usitatâ ; et scriba, ut passim fit, a nova linea ἐπετείων descriptionem incipit. Ἐπετείου initium est ΦΑΙ. Sed Τάδε οἱ ταμίαι] τῶν proximae in Hecatompedi donariis sunt phialae litt. f) n. 140. 141. quas hic inferri ordo receptus καὶ ξυνάρχοντες, οἷς Εὔ- non patitur: nondum enim donaria litt. d) e) meθυ]νος ̓Αν[αφλ]ύσ[τιο]ς ἐγρα[μμάτεmorata sunt. Verum litt. a) desiderabamus tertiam auream phialam: haec est, quae hoc loco posita erat, duabus prioribus posthac coniuncta. Postremo a vs. 7. med. praescripta alterius anni incipiunt, cuius scriba Euthynus Anaphlystius: sed etiam Quaestorum primus prytanis καὶ ξυνάρχοντες more solito appellati erant. Haec praescripta potest unusquisque ex sequentibus titulis supplere, quantum licet. Deficiunt alterius anni catalogus, et annus tertius cum quarto. Vs. 7. 8. singulae lacunae relictae sunt, quas nota esse nullas: sed nolui puncta delere, quae in apographo posita erant, ut ne minimam quidem rem mutarem. (9) vε, etc.] De prima formula contractiore v. Introd. S. V. In magistratu primi anni solus scriba nominatus erat, omisso Quaestore, quem non patitur spatium. Scribam primi anni suppeditat vs. 6. ...της Λαμπτεὺς, unde vs. 2. superest Yɛ. Dicitur Aaungeùs et Aauπτρεύς: hoc loco tertia forma comparet Λαμπτεύς, quam non audeo corrigere. Primi anni Quaestores tradunt Quaestoribus secundi anni, qui non nominantur nisi ex scriba, ut passim: eorum scriba est Εὔθυνος ̓Αναφλύστιος, quem composui ex vs. 3. et 8. ubi redit. Vs. 3. ΑΣ muto in ΟΣ ex vs. 8. 138. Marmoris Elginiani Mus. Brit. n. 311. latus, quod in schedis Osanni est A. sed in Sylloge, ubi editum I, 9. p. 50 sqq. habetur, col. II. Alterum latus edidi n. 142. Ille lapis, in duobus lateribus latioribus scriptura tectus, Osanno est Viscontianae descriptionis n. 36. in quo erravit. Nam Visc. 36. est ille, qui a nobis n. 140. et 141. B. editur: marmor Mus. Brit. n. 311. est Visc. 37. cuius latera singula ultra versus xr continere Viscontus recte dicit, alterum autem incipere a verbis Ε]ΔΙΔΟΣΑΝΤΟΝΙ ΟΛΟΝ (hoc est nobis 138.), alterum ab ΗΗΗΗΔΔ (vide nott. ad n. 142.). [Textum vide pag. 186. 187. interpositum.] Vs. 1. ex Visc. addidi primas litteras ΔΙ; reliquum textum ex schedis Osanni dedi, et addidi supplementa mea. Iam textum emendatum accipe. Ι. (1) Τάδε παρέδοσαν αἱ τέτταρες ἀρχαὶ, αἱ ἐ]δίδοσαν τὸν λό[γον ἐ]κ [Παναθηναίων ἐς Παναθήναια· οἱ τα(2) μίαι καὶ ξυνάρχοντες, οἷς Εὔκολος .... γείτονος ̓Αχαρνεὺς [ἐγραμμάτευε, το (3) ῖς ταμίασιν καὶ ξυν]άρχουσιν, οἷς Κ[ηφισ]οφῶν Κηφισοδώρου Ἑρμεῖος [ἐγραμμά (4) τευε· οἱ δὲ ταμίαι, οἷς Κηφισοφῶν Κηφισ]οδώρου Ερμεῖο[ς ἐγρ]αμμάτευε, παρέδοσαν τοῖς [ταμίασι, Φ(5) ωκιδ......... ἐξ Οἴου καὶ ξυνάρχουσιν,] οἷς Λυσία στρατ[ος Μορ]υχίδου Παλληνεὺς ἐγραμμ[άτευεν, ... ... (6) ἐν τῷ προνηΐῳ· *) Φιάλη χρυσῆ, ἐξ ἧς ἀποῤῥ]αίνον ται, ἄσταθ[μος. *) φι]άλαι ἀργυραῖ [Η]ΔΔ[1] σταθμὸν τούτων (7) ΤΤΗΗΗΗΔΔΔΗΕ ) κέρατα ἀργυρᾶ ΙΙ ΙΙ, στα θμὸν τ]ούτω[ν []ΔΔΗΕ *) [ποτήρι]α ἀργυρᾶ Γ, σταθμὸν τούτω[ν ..ΔΙΗ (8) *) λύχνος ἀργυροῦς, σταθμὸν τούτου ΔΔΔΠΗ 5) φι]άλαι ἀργυραῖ Γ[ΙΙ, στα]θμὸν τούτων [1]HH ε) στέφανος [χρυσοῦς, (9) σταθμὸν τούτου ΔΔΔΗΕΙΙΙ *) φιάλα ἀργυρᾶ ΙΙ, στ]αθμὸν τούτοιν [ΗΗ *) φι]άλαι ἀργυραΐ ΙΙΙΙ, σταθμὸν τού[των ΗΗΗΔ (10) ΔΙΗ *) ποτήριον ἀργυροῦν Χαλκιδικὸν, σ]ταθμὸν τούτου ΔΔ[ΔΔ (11) Ἐπέτεια ἐπεγένετο· *) φιάλαι ἀργυραῖ ΓΙΙ, σ]ταθμὸν τούτων [Π]Η[ΗΗΗΔΔ (14) ... ...... Π. (12) Τάδε οἱ ταμίαι τῶν ἱερῶν χρημάτων τῆς] Αθηναίας Φωκιδ... ἐξ Ο[ί]ου καὶ ξυνάρχοντες, οἷς Αυ (15) σίστρατος Μορυχίδου Παλληνεὺς ἐγραμμάτευε, παρέδοσαν [τοῖ]ς ταμίασιν, οἷς Σμίκυθ[ος . ἐγραμμάτευε, παραδεξάμ]ενοι παρὰ τῶν προτέρων ταμιῶν, οἷς Κηφισο[φῶν Κηφισο (15) δώρου Ἑρμεῖος ἐγραμμάτευε, ἐν τῷ προνη]ίω· *) φιάλη χρυσῆ, ἐ[ξ] ἧς ἀποῤῥαίνονται, ἄστα[θμος. *) φιάλ (16) αι ἀργυραΐ ΗΔΔΙ, σταθμὸν τούτων ΤΤΗΗΗΗ Δ]ΔΔΗΕ °) κέρατα ἀργυ[ρᾶ ΙΙΙ], σταθμὸν τούτων ΠΔΔ Η[Η *) ποτήρι (17) α ἀργυρᾶ Γ', σταθμὸν τούτων .. Δ Η ο λύχνος] ἀργυροῦς σταθμὸν [τού]του ΔΔΔΠΗ 5) φιάλαι ἀργυραῖ ΓΙΙ, στ (18) ταθμὸν τούτων ΠΗΗ ε) στέφανος χρυσοῦς Ι, στα]μὸν τούτου ΔΔΔΗΕ[ΗΙΙ *) φι]άλα ἀργυρᾶ, σταμὸν τούτοιν ΗΗ (19) *) φιάλαι ἀργυραῖ ΙΙ ΙΙ; σταθμὸν τούτων ΗΗΗΔΔ] *) ποτήριον ἀργυροῦν Χαλκιδικὸν, σταθμ[ὸν τούτου ΔΔ . (26) ορυχίδου Παλληνεὺς ἐγραμμάτευε, ἐν τῷ προν]ηΐῳ· α) φιάλη χρυσῆ, ἐξ [η]ς ἀποῤῥαίνονται, ἄσταθμο[ς. *) φιάλαι άργυ- Α. ΒΟ! (27) ραῖΗΔΔΙ, σταθμὸν τούτων TTHHHHΔΔΔΗΕ ε) κέρατ]α ἀργυρᾶ ΙΙ ΙΙ, σταθμὸν το[ύ]των ΔΔ [Π]Η *) ποτήρια αργυ[ρᾶ Γ', σταθμὸν τω (28) ούτων ..ΔΠΗΕ ) λύχνος ἀργυροῦς, σταθμὸν τούτου ΔΙΑΔΠΗ 1) φιάλαι ἀργυραῖ ΓΙΙ, σταθμὸν *) τούτων ΠΗΗ *) σ[τέφανος χρυσ (29) οἷς, σταθμὸν τούτου ΔΔΔΗΕ *) φιάλα αργυρᾶ, σταθμ]ὸν τούτοιν ΗΗ *) φιάλα[ι] ἀργυραί Ι [11], σταθμὸν τούτων [ΗΗΗΔ ΔΙΕ (50) *) ποτήριον ἀργυροῦν Χαλκιδικὸν, σταθμὸν τούτου] ΔΔΔΔ *) φιάλαι άργυρα[ι [Ι], σταθμὸν τούτων ΠΗΗΗΗΔΔ ") [φιάλαι αργυ (51) ραῖ ΙΙΙΙ, σταθμὸν τούτων ΗΗΗΗΔΔ ") ποτήριον ἀργυρ]οῦν, σταθμὸν τούτου ΔΔ[ΔΔ Ἐ]πέτεια ἐπεγένετο ἐπὶ τῶν ταμιῶν, οἱ . (36) .... ἐγραμμάτευε, ἐν τῷ προνηΐ]ῳ· *) φιάλη χρυσῆ, ἐξ [η]ς [ἀπο]ῤῥαίνονται, ἄσταθμος. *) φιάλ[αὶ ἀργυραί (37) ΗΔΔΙ, σταθμὸν τούτων TTHHHΗΔΔΔΗΕ) κέρατα] ἀργυρᾶ [ΙΙ ΙΙ], σταθμὸν τού[των []ΔΑΠΗ *) ποτήρια ἀργυρᾶ Γ' σ[ταθμὸν τού (38) των ..ΔΠΗ ) λύχνος ἀργυροῦς, σταθμὸν τούτου Δ]ΔΔΗ 5) φιάλαι ἀργυρ[αῖ [1], σταθμὸν τούτων ΠΗΗ ε) στέφαν[ος χρυσοῦς, (39) σταθμὸν τούτου ΔΔΔΗΕΙΙ *) φιάλα ἀργυρᾶ, σταθμ]ὸν τούτοι[ν ΗΗ] *) φιάλαι ἀρ[γυ]ραῖ [1] ΙΙ, σταθμὸν τούτων ΗΗΗΔΔΗΕ *) που (40) τήριον ἀργυροῦν Χαλκιδικὸν, σταθμὸν τούτου] ΔΔ ΔΔ ') φιάλαι ἀργυραῖ [ΓΙΙ, στ]αθμὸν τούτων Η ΗΗΗΔΔ ") φιάλ[αι ἀργυρα (41) ΐ ΙΙ ΙΙ, σταθμὸν τούτων ΗΗΗΗΔΔ ") ποτήριον ἀργυρ]οῦν, σταθμὸν τούτου ΔΔΔΔ °) φ[ιάλ]αι ἀργυραῖ ΓΙΙ, σταθμὸν τούτ[ων. ΠΗΔΔΔ (42) ΔΕΗ Ἐπέτεια ἐπεγένετο ἐπὶ τῶν ταμιῶν,] οἷς Τελέστης Θεόγνιδο[ς Αγ]νούσιος ἐγραμμάτευε· ») φιάλ[αι αργυρ (45) αι. σταθμὸν τούτων ΗΗΠΕ 2) ποτήριον ἀργυροῦν,] σταθμὸν τούτου ΠΔ[Π] *) [ύχνος ἀργυ]ροῦς, στα θμὸν τούτου ΔΔ[Η]: Magna huius inscriptionis pars in sinistra deest, licet lapis non latior sit: quod quum animadverterem, Osanno erroris auctor fui, quem p. 60. proposuit, sinistram partem serra resectam esse: quod corrige ex Introd. S. V. ubi has inscriptiones docui haud raro ex pluribus lapidibus compositas fuisse. Quippe periit lapis sinister, qui num. 142. dexter est. Continentur donaria Pronai Olymp. 87,3-88, 2. ut docui in Introd. §. IX. X. quae anno primo exceptis επετείοις sunt decem numero, collecta prioribus duabus penteteridibus Olymp. 85, 3-87,2. Ceterum magnam partem restituit Osannus; in aliis tamen magnopere falsus est: igitur retexto filo mea opera coepi lapidem restituere, idque ita perfeci, ut omnia aperta sint: qua in re me imprimis adiuvit n. 142. quem titulum antecessor noster, quasi ille diversa contineret, neglexit: sed quidquid n. 138. perscriptum est, id intellexi n. 142. redire, ut debet. Primum autem de omnibus praescriptis annorum dicam, deinde de supellectile. Vs. 1. ex formula ἐκ Παναθηναίων ἐς Παναθήναια superest K: de ipsa formula haud dubia v. Introd. §. V. Non admittendum supplementum παρέδοσαν δ ̓ οἱ πρότεροι ταμίαι, quod K in A mutato Osannus intulit, et ipse olim aliis marmoribus intuleram. Vs.2. patris scribae nomen incertum est: sine causa coniicitur Αστυγείτονος vel Διογείτονος; prius tamen lacunae congruit. Vs. 4. extr. 5. init. non ταμίαις τῆς Θεοῦ scribendum erat: τῆς Θεοῦ ante Euclidem in his formulis non usitatum video, etsi ipse olim eo usus sum. Non ταμίαις autem scribendum esse, A a [Continuatur p. 188.] ΤΑΔΕ ΠΑΡΕΔΟΣΑΝΗΑΙΤΕΤΤΑΡΕΣ ΑΡΧΑΤΗΑΤΕΔΙΔΟΣΑΝΤΟ .. Trium versuum ΤΑ ΔΕΗΟΙΤΑΜΙΑ ΤΟΝΗΤΕΡΟΝΧΡΕΜΑΤΟΝΤΕΣ ΑΘΕΝΑΤΑΣ " ΤΑΔΕ Ο ΤΑΜΙΑ ΤΟΝΗ ΙΕΡΟΝΧΡΕΜΑΤΟΝΤΕΣΑΘΕ ΝΕΝΑΙΑΣΤΙΜ ΣΘΕΟΛΝΙΔΟΣΗ ΑΛΝΟΣΤΟΣΕΛΡΑΜΜΑΤΕΥΕ ΠΑΡΕΔΟΣΑΝ ΤΟΙΣΤ · ΚΑΤΧΣΥΝΑΡΧΟΣΙ ΠΑΡΑΔΕΧΣΑΜ .35 ΤΕΥΕ.. 40 · ΕΛΡΑΜΜΑΤΕΥΕΕΝΤΟΙ ΠΡΟΝΕΠΟΙΦΤΑ LEXP ΗΔΔΙ ΣΤΑΘΜΟΝΤΟΥΤΟΝΤΤΗΗΗΗΔΔΔΗΕ ΚΕΡΑΤΑ ΑΡΟΥΡΑΤΗ ΣΤ ΤΟΝ. . ΔΙΕΕΙΥΧΝΟ ΣΑΡΛΥΡΟΣ ΣΤΑΘΜΟΝΤΟΥ ΤΟ ΔΙΔΔΙΕΕΕΦΙΑ ΣΤΑΘΜΟΝΤΟ ΤΟΔΔΔΗΕ ΕΦΤΑΣΑΡΛΥΡΑΣΤΑΘΜΟΝ ΤΟΥΤΟΙΗ ΤΕΡΙΟΝΑΡΛΥΡΟΝ ΧΑΙ ΚΙΔΙΚΟΝ ΣΤΑΘΜΟΝΤΟΥ ΤΟΔΔΔΔ ΦΙΑΙΑ [ΠΙΣΤΑΘΜΟΝ ΤΟΥΤΟΝΗΗΗΗ ΔΡΟΤΕΡΤΟΝΑΡΟΥ ΡΟΝ ΣΤΑΘΜΟΝ ΔΕΕΕΕ ΕΠΕΤΕΙΑΕΠΕΛΕΝΕΤΟ ΕΠΙΤΟΝΤΑΜΙΟΝΗΟΙΣΤΕΙ ΕΣΤ ΑΙ. ΣΤΑΘΜΟΝΤΟΥΤΟΝΗ ΠΕΠΟΤΕΡΙΩΝ ΑΡΛΥΡΟΝ ΣΤΑΘΜΟΝΤΟ Σ . ... ΑΝΑΘΕΝΑIAHOITA Ι Ο Λ Ο Ν Ε]Κ[ΠΑΝΑΘΕΝΑΤΟΝΕΣ ONPH[HH]I A[A patium vacuum. 5 ΗΔ 10 ΚΙΔ . .EXEOPOKAIXEYNAPXONTE[EHOIELY vacua. MOPY XIAO] ALLEN EYE EAPAMMATE YE ΙΔΕΣ Α Χ Ε Ρ[Δ]Ο Σ Τ Ο Σ ΚΑΙ ΣΥΝΑΡΧΟΝΤΕΣΗ ΟΙΣΣΜΙΚΥΘΟ Ι Ε Σ Η Ε Ι [E] ΤΟ ΣΚΑΙΧΣΥΝ ΑΡΧΟΝΤΕΣΗΟΙΤΕΙΕΣΤΕ 15 20 25 30 35 Ε Ε Χ Ρ Υ Σ Α Π ΟΡΡΑΙΝΟΝΤΑΙΑ ΣΤΑΘΜΟΣ ΦΙΑΙΑ ΤΑΡΛΥΡΑΙ ΜΟΝΤΟΥ[ΤΟ Ν]ΠΔΔ ΡΕΕΕΠΟΤΕΡΙΑΑΡΛΥΡΑ Π ΣΤΑΘΜΟΝΤΟΥ ΤΑΡ ΛΥΡΑ ΙΠΙ]ΣΤΑΘΜΟΝ ΤΟΥΤΟΝ ΠΗΗ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΧΡΥΣΟΣ ΦΤΑΣΑ ΓΑΡ[ΛΥΡΑ ΤΙΣΤΑΘΜΟΝΤΟΥΤΟΝΗ Η Η ΔΙΕΕΕΕΠΟ ΛΥΡΑ ΙΠΙ ΣΤΑΘΜΟΝ ΤΟΥΤΟΝ ΗΗΗΗΔ ΦΙΑΙ[ΑΤΑΡΛΥΡΑ ΑΥΤΟΔΔΔ Δ Φ[ΤΑ ΚΑΤΑΡΟΥΡΑΙΟΣΤΑΘΜΟΝ ΤΟΥ ΤΟΝ ΗΔΔΔ ΘΕΟΛΝΙΔΟΣΗ ΑΛ]ΝΟΣΤΟΣΕΛΡΑΜΜΑΤΕΎΕΦΙΑ ΚΑΤΑΡ ΛΥΡ ΓΟΡΔΙΕΣΥΧΝΟΣ ΑΡΛΥΡΟΣ ΣΤΑΘΜΟΝ ΤΟΥΤΟΔΔΗ 40 sed Tauíaow, docent vs. 13. 24. 34. Vs. 5. nomen non potest wins esse; est Þwnid... nominativus, tribus deficientibus litteris, docente vs. 12. Vs. 4. patris nomen videtur additum fuisse. Phocidem, quem putabat, Sylloges editor eundem esse posse putat, qui n.141. A. sit scriba; potuisse enim eum iam Tauíav factum esse. Mire sane, quum editor titulum n. 141. A. recentiorem iudicet hoc titulo n. 138. Sed omnino quis credet, eundem hominem Pentacosiomedimnum modo Quaestorem modo scribam fuisse? Ac ne n. 141. quidem Phocides scriba est, sed Phormio. Nec meliora sunt, quae de Lysistrato et Morychide dicuntur: quis enim putabit archontem Lysistratum Olymp. 102, 4. eundem hominem esse, qui in hoc titulo commemoratur? Phocidem filium [A]egov facit editor, sed mavult demi nomen substitui, quod tamen inveniri non possit. Inveni facili opera, Olovu. Ceterum vs. 5. OYXIAO muta in PYXIAO. Brevior sum in ceteris praescriptis. Vs. 14. Smicythi nomen demoticum esse Пegasus probabiliter coniicit Osannus; cf. ad n. 77. Vs. 23. interpunctio post X nihili est; marmor ibi videtur exesum esse, nihil aliud: ut nescias, cur hic potissimum de interpunctione disputatum sit. Vs. 38. in HEL. IOI inesse nomen demoticum merito notat Osannus: vix reppereris aliud atque 'Eλsi, ut demus sit Exos, cui nomini simile nomen Aíuvai. Mox EMIO simplici M nego posse Zeuuíov (Zuuíov) esse, neque id demonstrant exempla nuper collata. Interpretor Enuíov: Interpretor Enμíov: a Σnu fit us. Idem scriba redit n. 139. in Stuartiano titulo; ubi quum obscuratum nomen esset, deceptus Stuartiano exemplo patris nomen posueram esse Zeuuías. Cetera aperta sunt. Convertor igitur ad donaria, in quibus omnes quattuor annos secundum litteras appositas coniungam, atque ut exiles hae disputationes contrahantur, simul ea occupabo, quae de iisdem capitibus n. 142. dicenda sunt. a) Primum Pronai vas est aspersorium, ex quo lustrentur ingressuri; quod utpote in basi fixum araμov est, ut Hecatompedi aspersorium n. 137. 140. 141. Idem vas habes n. 142. ann. 1. In s quasi in una voce omittitur spiritus intermedius, quod mature coeptum nec tamen constanter observatum est: v. ad n. 26. Vs. 36. EXPY≤ muta in EXEEE. b) Male Sylloges editor ex priore articulo depromit vocem atauos, quae manifesto iungenda prioribus, legitque aσraduos pián, eamque sibi ipse iniuriam facit, ut litteras APAYPAI HAA|| ETAOM deleat, quasi per errorem irrepserint in ipsius apographum vs. 6. Omnia sunt sana, nisi quod HAAI scribendum videtur, quod intemeratum extat n. 142. vs. 22. Sunt phialae cxx1 sacris epulis destinatae, ad quas pertinent etiam cornua, quae sequuntur: cf. n. 139. Pondus est tal. 2. drachm. 432. ex cuius numero n. 138. vs. 16. superest finis AAHH; cetera perierunt per hoc marmor universum, si primum annum et ann. 4. vs. 36. ductus IAL exceperis sed n. 142. ann. 1. vs. 6. superest universus * numerus praeter prima TT; deinde ann. 2. vs. 22. prope integer articulus superest, ubi tamen ultima ponderis nota mutanda est in K, et hoc sequenti articulo addendum; postremo ann. 3. vs. 39. finis ponderis superest AAH. c) Haec quoque et seqq. (litt. d) in Sylloge perturbata sunt: ego mea paucis demonstrabo. Anno 2. vs. 16. post litt. b) aperte sequuntur haec: negara ågyvgã Ē, στadμòv TOUTWY MAANH[H], ubi σταθμὸν τούτων + addidi ex anno 1. vs. 7. et ann. 4. vs. 37. E autem ibi ut incertum notatum est in schedis; corrige I ex ann. 3. vs. 27. unde ann. 4. vs. 37. superest IH, hoc est [I], quod non intelligens Osannus apographum suum immerito reprehendit (p. 76. ad vs. 42.). Iam ann. 1. vs. 7. in pondere T muta in ; anno 3. vs. 27. post A insere ♫, quod aut scriba aut quod magis puto Osannus omisit: unde apud nos deficit littera versui. Sed ann. 4. vs. 37. ponderis prima nota ♫ mutanda in . N. 142. hoc nomen ex parte obscuratum est; attamen ann. 1. vs. 6. superest népara agyvgã. † (corrige II II); ann. 3. ◄ vs. 39. salva omnia, nisi quod mutandum in III, prius in , et in lacuna periit H. d) Vs. 7. littera decima tertia est K, unde eave negara elicias: lacuna enim, et praecedentibus aliquot versibus et succedentibus monstrantibus, unâ litterâ quam haec vox amplior est. K ut incertum notatur in schedis; eo in mutando scribendum П[OTEPIJA, quae quinque sunt, quum cornua illa sint quattuor: quos numeros commiscuit. Osannus (p. 73. ad vs. 7.). Numerus redit ann. 3. vs. 27. Idem caput habes n. 142. ubi ann. 2. vs. 23. pondus ex parte servatum est..AtF; in reliquis annis periit hie articulus. e) Osanno est répavos ágyugos; quod ego dedi certum est, λúxvos ágy. Redit hic articulus ann. 2. vs. 17. ubi pondus integrum, quod ann. 3. vs. 29. mutilum est, ut ann. 4. vs. 38. Auxvas ductum ex n. 142. ann. 1. vs. 7. ann. 2. vs. 23. Idem est ibid. ann. 3. vs. 40. ubi primum I muta in N, ex quo superest. Pondus periit n. 142. nisi ann. 3. vs. 40. ubi HHHH muta in PHEF, PT. g) Osanno est στέφανος ἀργυροῦς: esse στέφανον xgurov docet n. 142. ann. 2. vs. 24. cf. ann. 3. vs. 41. ubi inde o superest. Pondus n. 138. ann. 2. vs. 18. est ▲▲▲HH.... idemque ann. 3. vs. 28. AAN HHH:, sed plenius ann. 1. vs. 8. AAAFFENI, quod tamen necessario corruptum. Verisimillima correctio ea est, ut vs. 28. PHHH: in HHH et vs. 8. in mutetur, qua retinentur traditarum litterarum plurimae. h) Ann. 4. vs. 39. HHF muta in NHH: TOÚTOL p. Tauraw constans est in his inscriptt. Idem nomen recurrit n. 142. ubi ann. 3. vs. 41. post ågyuga additur duo. i) Vs. 29. corrige TOYTON, ex quo superest TOYTOI. Phialae sunt quattuor: ann. 2. vs. 29. H muta in I, ann. 3. vs. 39. 1 in ; pro tribus litteris debent duae esse: unde fit, ut vs. 39. unâ litterâ excedat ceteros. Pondus |