10 ΑΜ] ΜΑΤΕΟΣΙ.... [ΙΩ]ΝΟΞ[Ε]Κ[Τ]ΕΙΜΕΤΕΙΚΑΔΑ ΕΚΤΕΙ ΚΑΙ ΕΙΚΟΣΤΕΙ ΤΗΣ ΡΥΤ ΔΟΣΥΠΕΡΤΩΝΑΥΣΙΩΝΩΝΟΥΟΝΤΑΓ[ΡΟΤΩΝΕΚΚΛΗΣΙΩΝΩΣΤΩΙΑΠΟΛΛΩ .ΙΕΝΑΓΑΘΑΔΕΧΕΣΟΑΙΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑΙΞ[ΤΟΙΣΙΕΡΟΙΣΟΙΣΕΘΥΟΝΕΠΙΤΥ 20 ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ ΓΡΑΜ[Μ]ΑΤΕΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑ[Π]ΙΥΤΑΝΕΙΑΝ ΕΝΣΤΑΛΕΙ ΛΙΘΙΝΕΙΚΑΙΣΤΗΣΑΙ ΕΝΤΩΙΠΡΥΤΑΝΕΙΩΙΕΙΣΔΕΤΗΝΠΟΙΗΣΙΝΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑ Θ]ΕΣΙΝΜΕΡΙΣΑΙΤ[ΟΥΣΕ]ΠΠ[ΤΗΙ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΤΟΓΕΝΟΜΕΝΟΝ ΑΝΑΛΩΜΑ Spatia a Fourmonto non videntur accurate de- 15 ἄλλων ἁπάντων ὧν [α]ὐτοῖς προςε[τάχθη, ἀνέστησαν signata esse, neque haec inscriptio στοιχηδόν scripta erat. Latitudinem scripturae supplementa certa demonstrant, formaque tituli ea ipsa fuit, quam dedi: in qua hoc unum mireris, quod vs. 2. multo est brevior: res tamen haud ambigua est; reliquam partem spatii ob marmoris fortasse vitium lapicida vacuam reliquit. Verba fuerunt fere haec: οἷς ἔθυον ἐπὶ τύ χ]ῃ καὶ σωτηρίᾳ τῆς βουλῆς καὶ [τοῦ δήμου τοῦ δήμου τοῦ Αθηναίων, ἐ δὲ καὶ τὰ ἀγάλματα τοῦ δήμου, [ε]π[α]ινέσαι τοὺς πρυτάνεις τῆς .... ίδος καὶ στεφανῶσαι χρυσῷ στεφάνῳ [ἀπὸ εὐσεβείας ἕνεκεν τῆς πρὸς τοὺς θεοὺς καὶ [δικαιοσύνης τῆς εἰς τὴν βουλὴν καὶ τὸν δῆμον τὸν ̓Αθηναί[ων· ἀναγράψαι δὲ τόδε τὸ ψήφισμα τὸν 20 γραμ[μ]ατέα τὸν κατὰ [π]ρυ[τανείαν ἐν στήλῃ λιθίνῃ καὶ στῆσαι ἐν τῷ πρυτανείῳ. εἴ[ς δὲ τὴν ποίησιν τοῦ στεφάνου καὶ τὴν ἀνά ]εσιν μερίσαι τ[οὺς ἐπὶ [τῇ διοικήσει τὸ γενόμενον ἀνάλωμα. 10 μ]ὲν ἀγαθὰ δέχεσθαι τὰ γεγονότα [ἐν τοῖς ἱεροῖς certe elementa conveniunt spatiis. Deinde φυλή πρυτανεύουσα scripta erat et eius numerus, et scriba : vs. 2. ΠΙ est Hi; vs. 3. ΟΣΙ fuit ΥΕΝ. YEN. Sequitur mensis, cuius dies est sextus post vigesimum: igitur idem prytaniae quoque dies restituendus. EKTEI certa est emendatio: et nota El pro Hl, ut vs. 9. π]ειδὴ δὲ οἱ πρυτάνεις τάς τε [θυσίας ἔθυσαν ἐν τῇ πρυτανεία [κ]αλῶ[ς καὶ μεγαλοπρε- et 15. ubi ΠΕΙΠΡΥΤΑΝΕΙΑΝ est ΤΕΙΠΡΥΤΑΝΕΙΑΙ. πῶς, ἐπεμελήθη Ita et n. 113. et ubivis. Vs. 4. comitia dicuntur σαν δὲ καὶ τῆς συλλογῆς τῆς τε [βουλῆς καὶ τοῦ in Piraeeo habita esse, haud dubie in theatro: cf. δήμου, καὶ τῶν Lysiam c. Agorat. p. 464. 479. coll. commenlalione nostra de Dionysiis cap. 11. Ita decretum n. 113. nibus scriptoribusque satis noto, Dianae Bouλaig 113. Olim Athenis in casa quadam prope gymnasium Ptolemaei: ed. Dodwell. Itin. T. I. p. 372. Nunc est in Museo Britannico Synops. n. 181. inde edidit Osann. Syll. I, 40. p. 136. sed nihil praestitit. Nos dedimus ex schedis Osanni et Rosianis cum Dodwello collatis, et restituimus uncis seclusa, ut semper. ΚΑΙ ΣΤΕΦΑΝΩΣΑΙΑΥ]ΓΟΝΘΑΛΛΟΥ ΣΤΕΦΑ ΝΩΙΑ ΝΑ ΓΡΑΨΑΙΔΕ ΤΟ ΔΕ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΤ ΟΝ ΚΑΤΑΠΡΥΤΑΝΕΙΑΝ ΕΝΣΤΗΛ]ΕΙ ΛΙΘΙΝΕΙ ΚΑΙΣΤΗΣΑΙ[ΕΝ ΤΩΙΠΡΥΤΑΝΕΙΩΤΕΙΣ ΔΕ ΤΗ ΝΑΝΑ ΓΡΑΦΗΝ[Κ]ΑΙΤΗΝΠΟΙ[ΗΣ 5 ΙΝΤΟΥΣΤΕΦΑΝΟΥ ΜΕΡΙΣΑΙΤΟΥΣΕ ]ΙΤΕΙ ΔΙΟΙΚΗ[Σ]ΕΙΤΟΓΕ ΝΟΜ [ΕΝΟΝ ΑΝΑΛΩΜΑ] 10 ЕГІ . ΑΡΧΟΝΤΟΣΤΟΥΜΕ ΤΑ ΦΑΝΑΟΙΔΗΝΕΠΙΤΗΣ[Π. ΕΓΡΑΜΜΑΤΕΥΕΝ ΣΚΙΡΟΦΟΡΙΩΝΟΣΕΝΕΙΚΑΙΝΕ ΟΥ.... ΤΩΙΔΗΜΩΙΤΑΜΕΝΑΓΑΘΑ ΔΕΧΕΣΘΑΙΤΑ ΓΕΓΟΝΟ]ΤΑΕΝΤΟΙΣΙΕΡΟΙΣΟΙΣ ΕΘΥ Varietas lectionis. Vs. 1. Ros. гONIO etc. et hunc vs. valde vitiatum praebet. Vs. 13. Ros. in fine ΣTEA, Os. ONO et in fine ETEO: Dodw. vss. 1-3. vitiosissimos habet. Vs. 4. init. Ros. NAIP etc. Os. NAFP, Dodw. ANAгP; in fine Dodw. ПOIY, quod ut nullius pretii non recepi. Vs. 5. spatium undecimum ap. Ros. vacuum est, licet Os. aliud de Rosianis tradat: Os. ibi A, quod non admisi: Dodw. item A, et reliqua vitiose. Vs. 7. litteram O solus Os. reliqui vacuum habent; Dodw. AHN p. AHN. Vs. 8. Ros. HгPO etc. Os. et Dodw. recte HI. Vs. 9. Os. male NOTENEIKAINA. Vs. 10. Dodw. KAHEIAZN etc. Vs. 11. init. Os. IOZ: Dodw. OYEINIOI, Os. OYEINNI, Dodw. ut edidi; in fine Os. I pro r, quod Ros. et Os. praebent. Vs. 14. ultimum omittit Dodw. Vs. 16. ultimum I solus Os. habet. Vs. 17. pro Dodwelli et Rosii ultimo Σ Os. T, male. Vs. 18. Dodw. OYAHN... IгA, Os. OYAHM ........INA, posterius recte; Ros. OYAHM......INA, prius recte. Vs. 19. solus Ros. quae dedi habet. Postremo post versum 18. exiguo spatio relicto, XIII versuum paucas litteras addit Dodwellus. Haec in lapide non esse et Rosii et Osanni apographum docet: nihilominus illa ex ΟΥΔΗΜ .... .... ίδος, ὑπὲρ τῶν θυσιῶν, ὧν ἔθ]υον, τὰ πρὸ τῶν ἐκκλησιῶ15 ν, ὡς τῷ ̓Απόλλωνι τῷ προστατηρίῳ καὶ τῇ ̓Αρτέμιδι τῇ βουλαί[α καὶ τοῖς ἄλλοις θεοῖς πάτριον ἦν· ] ἀγαθῇ τύχῃ, δεδόχθαι τῷ δήμῳ, τὰ μὲν ἀγαθὰ δέχεσθαι τὰ γεγονό]τα ἐν τοῖς ἱεροῖς, οἷς [ἔθυ ον ἐπὶ τύχῃ καὶ σωτηρίᾳ τῆς βουλῆς καὶ τ]οῦ δήμ[ου τοῦ ̓Αθ]ηνα[ίων, ἐπειδὴ δὲ οἱ πρυτάνεις τάς τε θυσί]ας ἔθυσαν et reliqua ut num. 112. inde a vs. 13. Formam inscriptionis eam fuisse quam proposui, docet vs. 7. Fere omnia in sinistra perierunt, nihil in dextera praeter paucas litteras. Inscriptio non στοιχηδόν scripta est, sed litterarum numerus versus finem crescit. Formas litterarum ex schedis Rosianis dedi, inter has Ξ, non Ξ, quod ob Os. noto, qui contra suarum ipsius schedarum fidem 5 10 intulit formam E. Decreta duo sunt, ex quibus prius coronam uni viro decretam continet; altero prytanes coronantur: utrumque coniungitur, fere ut num. 99. 115. 117. In priori quae emendavi, aperta sunt; quod vs. 3. τὸν γραμματέα τὸν κατὰ πρυτανείαν et verba ἐν τῷ πρυτανείῳ restitui, necessarium fuit vel ideo, quod eadem in altero decreto fuisse docet num. 112.: a quo vero et ubi alterum scriptum, ab eodem et ibidem etiam prius exaratum est. Alterum decretum ex num. 112. ita restitutum dedi, ut nullus controversiae locus sit. Incipitur ab archontis designatione; unde simul tempus definitur, de quo mira leguntur in Syl loge. Etenim ibi ex mentione ἕνης καὶ νέας colligitur, hoc decretum ante institutas duodecim tribus scriptum esse, quod inde ex eo tempore (Olymp. 118, 2.) ἕνη καὶ νέα nulla fuerit, sed pro ea Δημητριάς: quasi per omnia saecula perduraverit Δημητριάδος nomen. Prorsus contra hic titulus post Olymp. 123, 2. scriptus est, ex quo tempore lacunosi Fasti sunt (cf. ad num. 111.). Nam archon, qui tituli annum praecesserat, est Phanarchides, qui in Festis nondum reperitur. O, quod solus Os. habet, fuit P: ipsius anni archon alii homonymus fuit; quamobrem additur τοῦ μετ]ὰ Φαναρχίδην. Res nota tum ex Harpocr. v. Στρατεία ἐν τοῖς ἐπωνύμοις, tum ex inscriptt. Ut infra: Ἐπὶ Διονυσίου ἄρχοντος τοῦ μετὰ Παράμονον. Lapis Deliacus Atticus: ἐπὶ Διονυσίου τοῦ μετὰ Λυκίσκον ἄρχοντος. Vita Lysiae in Vitt. Χ Orr. (in Plutarchi Opp.): ἐπὶ Φιλοκλέους ἄρχοντος τοῦ μετὰ Φρασικλῆ, et: ἐπὶ Καλλίου τοῦ μετὰ Κλεόκριτον ἄρχοντος. Adde Athen. V. extr., Dionys. Halic. Archaeol. VII, p. 418. Sylb., Schol. Aristoph. Ran. Argum. Iam liquet vs. 8. duodecimam prytaniam restituendam esse. Prytania ipsa aut Pandionidis aut Ptolemaidis fuit: nam superest prima littera | vs. 13. et sponte patet prytanes in sua ipsorum prytania laudatos esse, ultimo die: cf. ad num. 112. Ὁ ἐπιψηφίζων est Eleusinius Cecropidis, recte. Sed nota ἕνην καὶ νέαν Scirophorionis eo anno trigesimum diem fuisse, non undetrigesimum: si undetrigesimus fuisset, vs. 10. restituendum fuisset ἐνάτῃ καὶ εἰκοστῇ τῆς πρυτανείας: quem numerum non recipit spatii angustia. Vs. 12. nota in spatio, quod vacuum reliqui, nihil perisse: cf. n. 122. 124. De ceteris v. ad 114. n. 112. Κερατία” prope Athenas, ex schedis Fourmonti. . IM. . Y .. I. Ν. . ΟΙΔ. ... Vs. 2. est μηνός Μουνυχιῶνος ὀγδόη Vs. 4. de ΜΗΝΟΣ ΜΟΥΝΙΧΙΩΝΟΣ ΟΓΔΟΗΙ archonte dicitur prioris alicuius anni, non eo, qui ΤΗΣΔΙΟΝΥΣΟΔΩΡΟΣΚΑΛΑ . ΔΟΥΑΡΧΟΝΤΟΣΤΗΝ.. ipso inscriptionis anno reipublicae praeerat; is enim ante mensis nomen scriptus erat. Ex terminatione AOY archontis nomen restitui non potest: plurima enim eius formae nomina archontum sunt, ut statim inter eos, qui in Fastis desiderantur, Þαναρχίδης num. 113. Ceterum de sacris agebatur; nam vs. 8. fuit τὰς θυσίας. Vs. 5. extr. super ΑΔ in schedis litteris minoribus supra scriptum est OYA, quasi pro varia lectione. 115. Athenis. Edidit Pocockius Inscr. P. I. p. 56. n. 63. ad cuius exemplum accurate expressa inscriptio. 10 ΦΙΛΟΤΙΜΙΑΣΤΗΣΕΙΣΤΟΥΣ ΦΥΛΕΤΑΣ ΕΠΑΙΝΕΣΑΙΔΕΚΑΙ ΕΚΤΩΝΦΥΛΕΤΩΝΚΑΛΛΙΜΩ ΦΙΛΟΚΛΕΟΥΣΤΡΙΝΕΜΕΙΑ ΕΠΙΤΗΣΔΩ. . . . ΠΑΤΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣΕΥΜΟΣ ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΛΙΟΑΛΙΔΗΣΕΙΟΕΜ . . ΕΔΗΝΚΟΥΡΑ ΤΗΣΒΟΥΛΕΤΕΙΝΛΑΧΩΝΤΩΝΕΝΑΥΤΟΝΤΟ.Ε..ΥΒΟΥΛΟΥΑΡΚΟΝΤΟΣΔΙΑΤΕΤΕΛΕΚΕΝ ΣΙΝΜΕΜΕΡΙΚΕΝΤΟΙΣΙΕΡΟΠΟΙΟΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣΣΥΝΕΠΙΜΕΛΩΤΑΦΩΣΤΑΤΩΝΠΑ 15 ΣΑΣΤΑΞΟΥΣΙΑΣΕΟΥΣΕΝΑΚΑΙΕΦΤΩΝΙΔΙΩΝΚΑΙΓΕΦΙΛΟΤΙΜΗΣΑΙΕΙΣΤΗΝΒΟΥΛΗΝ ΚΑΙ ΥΠΕΡΑΠΑΝΤΩΝΟΙΚΩΝΟΜΗΚΕΝΑΠΟΛΕΛΟΓΙΣΤΑΙΤΗΙΒΟΥΛΕΙΟΡΟΩΣΚΑΙΔΙΚΑΙΩΣ Vs. 2. est ἀποφαίνουσιν εἰς τὴν βουλήν, vs. 5. τὴν πρυτανείαν; deinde a vs. 4. med. omnia facili opera resti 5 παινέσαι τὸν ταμίαν Νικοκράτην Δίωνος Α[γ]κυλῆθεν καὶ τὸν γραμματέα ̓Αν 10 Ἐπὶ τῆς δω[δε]κάτης πρυτανείας, [Στ]μος Ἐπικράτου Αιθαλίδης εἶπεν· [ἐπ]ειδή Νικοκρά 15 της βουλεύειν λαχὼν τὸν ἐνιαυτὸν τὸν ἐ[π ̓ Ε]ὐβούλου ἄρχοντος διατετέλεκεν λέγων καὶ πράττων ἀγαθὸν ὅ,τι ἠδύνατο ὑπέρ τε τῆς βουλῆς καὶ τοῦ δήμου, καὶ τα μίας αἱρεθεὶς ὑπὸ τῆς βουλῆς εἰς τε τὰς θυσίας τοῖς σιν μεμέρικεν τοῖς ἱεροποιοῖς, καὶ αὐτὸς συνεπιμε[μέ]ληται, ὡς τὰ τῶν πα [τρίων θεῶν etc. excidit enim integer versus; pergitur: πά-] σας τὰς θυσίας ἔθυσεν, ἀ[νήλωσε δὲ] καὶ ἐκ τῶν ἰδίων, καὶ πεφιλοτίμηται εἰς τὴν βουλὴν, καὶ ὑπὲρ ἁπάντων, [ὧν] ᾠκονόμηκεν, ἀπολελόγισται τῇ βουλῇ ὀρθῶς καὶ δικαίως· ἀγαθῇ τύχῃ, δεδόχθαι τῇ βουλῇ ἐπαινέσαι Νικοκράτην Δίωνος ̓Αγκυλῆθεν εὐ σεβείας ἕνεκα τῆς πρὸς τοὺς θεοὺς καὶ φιλοτιμίας τῆς εἰς τὴν βουλήν. Memorabile omnino fragmentum Senatus decretorum, ex quibus prioris non superest nisi finis. Tempus est duodecim tribuum, archonte Eubulo, qui in Fastis desideratur, post Olymp. 123, 2. Coronae suberant septem. Desideratur primum decretum Populi, quo prytanes laudabantur Aegeidis (ὁ δῆμος τοὺς πρυτάνεις): ii ex ordine pagorum subscripti sunt, numero XLV; ut intelligas quinque nomina desiderari. Omnes pagi, qui nominantur, sunt Aegeidis, nisi qnod Myrrhinus alias Pandionidi accensetur: sed is quoque hac aetate Aegeidis fuit. Halas intellige Araphenides. Ceterum hinc discimus Ancylen fuisse Aegeidis, consentiente Lex. Seg. p. 338. (plura de Ancyle collegi Oec. civ. Athen. T. II. p. 211.); item Otrynenses, Colonum, sed Colonum recentiore tantum aetate (prius fuit Ἰωνίδαι, Δημοσθένης Σατύρου. Πλωθεῖς, Νίκων Θεοδώρου, Λυσικλής Λυσικλέους. Δημοκλῆς Δημοκλέου[ς. ̓Αντίδωρος Διοκλέου[ς, Οἱ ἀἴσιτοι τὸν ταμίαν Νικοκράτην Οἱ φυλέται τὸν γραμματέα τοῦ δήμου Νεοπτόλεμον Antiochidis, non quod Lessingius Vit. Sophocl. putabat, Hippothontidis: vide ad num. 172.); postremo Hestiaeam. Praeterea desideratur decretum, quo scriba Populi, et quo ὁ ὑπογραμματεὺς coronatus est. Sed ea, quae supersunt, psephismata, Senatus sunt; in coronis tamen tantum de φυλέ ταις et αϊσίτοις, qui prytanibus iungi solent, dicitur: credo quod tribules et αΐσιτοι coronant eos, quos Se natus laudavit. Ceterum utrumque decretum ad Nicocratem pertinet, non tamen utrumque ad prytanes Aegeidis, sed tantum prius. Alterum nonnisi Nicocratem singillatim laudat in duodecima prytania: prius ad Aegeidem pertinens, in praegressa aliqua prytania factum, laudat omnes qui tum prytanes fuerunt, sed speciatim Nicocratem Ancylensem, ex Aegeidis prytania; deinde Antisthenem Tithrasium, |