Cap. XLV. Prophetia de Cyro et victoriis ipsi à Deo concedendis, cum increpatione quòd Deum in his non agnoscat, cùm ipse solus sit Deus omnium Dominus, cui nemo potest contradicere; prædicitur Christi nativitas, et loquitur propheta permixtim de Judæorum per Cyrum liberatione ac salute per Christum futurâ ; quòdque solus Dominus sit Deus, justus et salvans, promissaque complens. 1375-1574 Commentarium. 1375-1376

Cap. XLVI. Ostenditur idolorum vanitas, et destructio ipsorum prædicitur; Judæi cum reliquis Israel ad Deum revocantur, ostensâ Dei magnâ benignitate ad ipsos, additâ gravi increpatione ob ipsorum ingratitudinem et idololatriam; hortaturque ut ad ipsum, qui solus omnia novit et potest, revertantur, salutem ipsis per Filium promittens. 1389-1390 1391-1392

Commentarium.

Cap. XLIX. Constituitur Christus dux gentium ac Judæorum salvandorum, daturque in fœdus populi ex omni orbis parte vocandi ; et ostensâ magnâ felicitate credentium in Christum, hortatur eos ad gratiarum actionem; benignè etiam consolatur Sion, quæ se à Deo desertam conquerebatur promittens eam toto orbe fore gloriosam, omnibus ad ipsam confluentibus, ejusque contritis inimicis. 1415-1416 Commentarium. 1417-1418

Cap. L. Non ex Dei impotentià, sed propter suas iniquitates manet Synagoga repudiata, Christum nolens recipere, qui nihil prætermisit quod agendum fuerat ut ab eâ reciperetur, imò illius amore seipsum in ignominiosas tradens afflictiones; ideòque Synagogam doloribus interituram denuntiat. 1435-1434 Commentarium. 1435-1436

Cap. LI. Exhortatur Sion, exemplo Abrahæ, in quo Deus promissa complevit, ut et ipsa certò fidat se promissam à Deo consolationem accepturam; de consolatione, salute et magna felicitate Sion, hoc est, Ecclesiæ, per Christum futurâ, et de lege evangelicà latè disserit, ac de humiliatione hostium Ecclesiæ. 1443-1444 1445-1446

Commentarium.

Cap. LII. Excitat Sion, hoc est, Christi Ecclesiam, ad consolationem, ob gratuitam sui redemptionem ; meminit descensûs Israel in Egyptum et liberationis ab Assur; prædicatores autem evangelicæ pacis commendat, excitans omnes ad laudem propter Christum paratum omnibus Salvatorem: et de ipsius exaltatio

Cap. LVI. Omnes cujusvis gentis aut conditionis Iortatur Dominus al servanda sua præcepta ; consolatio eunuchorum justorum; domus Dei est domus orationis ; gravis increpatio et comminatio adversùs pastores Jerusalem, quos cæcos et canes mutos ac impudentes appellat.

Commentarium.

1507-1508

1509-1510

Cap. LVII. Justorum interitus et futura ipsorum requies non intelligitur ab impiis, cum quibus Deus bic expostulat super idololatriâ aliisque ipsorum sceleribus, denuntians eos humiliandos; conversis autem pax ei consolatio promittitur, cùm impii cor sit tanquàm mare fervens, cui non est pax. 1519-1520 Commentarium. 1521-1522

Cap. LVIII. Reprehendit Judæorum hypocrisim; ostendens eorum jejunium non esse Deo acceptabile; et quæ debeant illud comitari, quibus adhibitis, multa præstantur hominibus beneficia; quomodò debeat sabbatum celebrari, abnegatà propriâ voluntate, et quod sit præmium ita celebrantium.

Commentarium.

1555-1556

Cap. LIX. Potens ac benignus est Deus ad salvandum Judæos; sed iniquitates eorum, quas propheta persequitur, impediunt ne exaudiantur ac salventur; propter quas et ipsi confitentur se justè à Deo desertos et excæcatos, afligi variis malis; de furore Domini in malos, et benignitate erga pœnitentes.

Commentarium.

1547-1548

1551-1552

Cap. LX. Ecclesia ad exultationem excitatur, quod in eâ Domini gloria reluceat, ad quem accessuræ sunt plurimæ nationes, et quæ ad eam non venerint, peribunt; in quà pax, justitia et laus Dei invenientur,

1680

ablatâ iniquitate; eritque Dominus ei iu lucem sempiternam et gloriam.

Commentarium.

1561-1562 1563-156

Cap. LXI. Christi salvatoris officium, et humani generis reparationem pulchrè explicat; prædicatione quoque ministrorum Christi gentes ad fidem convertendas; additur de consolatione credentium et gloriâ ministrorum; Ecclesia lætabunda suam felicitatem mirè sibi gratulatur. 1577-1578 Ibid.

Commentarium.

Cap. LXII. Propheta non cessat propter impios Christum annuntiare, prophetans de Christi adventu et conversione gentium; de felicitate, gloriâ et exalde prædicatoribus Ecclesiæ et Evangelio per orbem tatione Ecclesiæ ex Dei gratuito beneficio erga ipsam; divulgando. 1587-1588

Commentarium.

Ibid.

Cap. LXIII. Dicit se Dominus sanguine aspersum, dùm solus vicisset hostes, Deus multa præstitit Israelitis beneficia, sed propter iniquitates suas sunt ab eo derelicti; propheta autem miserationum Domini memor, invocat ipsius misericordiam super populum suum, quem à Deo desertum conqueritur. 1595-1596 Commentarium. Cap. LXIV. Petit propheta ut Deus nomen suum et 1597-1598 potentiam inimicis nota faciat; factâ quoque mentione felicitatis quæ Deum expectantibus præparata est, confitetur ac luget populi sui iniquitates, immunditias et exilium, orans pro liberatione.

Commentarium.

1605-1606

1607-1608

Cap. LXV. Gentium conversio, et Judæorum propier iniquitates suas et idololatriam abjectio, servatis tamen paucis reliquis ex ipsis; comminatio his qui Dei legem abjecerunt, et prospera ac nova omnia servis Dei nuntiantur, de quorum felicitate et Dei erga ipsos benignitate multis agit propheta. 1611-4612 Commentarium.

1615-1616

Cap. LXVI. Dominus cœli et terre non templum respicit, quod Judæi pro loco quietis illi ædificare volegis sacrificia; Judæorum adversùs Christum ipsiuslebant, sed spiritum humiliatum; rejiciuntur veteris que discipulos pervicacia punienda ostenditur; de Christi nativitate et Ecclesiæ fœcunditate; cui ut omnes collætentur exhortatur, ostendens beneficia quæ à Domino recipiet, et quale futurum sit malorum judicium, et quomodò per discipulorum Christi prædicationem gentes convertentur; de finali quoque retributione malorum et bonorum.

Commentarium.

1629-1650

1631-1632

4645-1644

1865-1666

Parisiis.

Ex Typis J.-P. MIGNE,